11°jaar nr 2 - Oudleerlingenbond Klein Seminarie Roeselare

11e jaargang nr.
2 december 1979
EERTIJDS
lle
iaargang nr. 2
-
december 1979
verschijnt tweemaal per jaar
een uitgave van de oud-leerlingenbond
van de oude en moderne humaniora
Klein Seminarie, Zuidstraat 27, 8800 Roeselare
Postrekening 000-0683345-77
Steunende leden: 500 Fr
Leden: 250 Fr
Oud-leerlingen van de laatste
viif iaar :
20O Fr
INHOUD:
Retorica 1929, Fr. Huybrecht
.
-
１
Terug naar de bron
４
Even achterom kijken,
In de kijker
-
J.
Retorica
Devogelaere
10
1954
Ons contact met de geneeskunde van 1954 tot 1979, C. Goethals.
13
In memoriam Raf Vermeulen,
14
H.D.
In memoriam Jozef Vanden Berghe,
C.G.
15
Aan Leon..., J.V.
16
Leraars... van weleer
17
Albrecht Rodenbach nu, M. De BruYne,
32
Eertijds...
42
Recital Jo Baert
-
Roumiana Stantcheva, J. Vanbrussel
43
Twee maal twee is ongeveer vier, Johan Brusselaers
45
Collegesnipperingen, R. Parent
50
Familienieuws
54
丁erug naar de bron ―REttORICA 1929
Roeselare, 26 augustus 1979
Vijftig jaar geleden zijn we met vierendertig uitgezwermd uit het Klein Seminarie
van Roeselare. Daar hebben de meesten onder ons gedurende zes jaar hun
broek versleten, zij tenminste die geen kussentje hadden meegebracht om er
zacht op te zitten.
Het is waarschijnlijk een unicum in de geschiedenis van het college dat een klas
gedurende 49 jaar, jaar op jaar, in klasvergadering is bijeengekomen. Dat heb-
ben wij te danken aan de prachtige geest van solidariteit in onze klas en ook
aan de goede zorgen van Vital Vangheluwe die ons ieder jaar uitnodigde om in
het gastvrije hotel-restaurant van Honore Loones te Oostduinkerke bijeen te komen voor een gezellig samenzijn en een smakelijk etentje.
We vonden dat we voor dit jaar eens van die heilige traditie moesten afwijken
door niet in Oostduinkerke, maar in Roeselare bijeen te komen om het jubileum
te vieren. Roeselare is toch onze geestelijke en intellectuele bakermat geweest.
Van die vierendertig zijn er nog vierentwintig in leven, maar zes anderen, die
ons vroeger in de lagere graad van de humaniora verlieten, volgen nog regelmatig onze jaarlijkse vergaderingen. Van die dertig overlevenden van onze klas
waren er negentien opgedaagd. De anderen waren weerhouden door ziekte of
door het feit dat ze in het buitenland verbleven.
Te 11 uur trokken we naar de prachtige kapel van het Klein Seminarie. Daar hadden we gedurende die zes jaar ontelbare uren doorgebracht voor de dagelijkse
H. Mis, voor de zondagse vespers, voor de regelmatige recollecties onder de leiding van de Redemptoristen die probeerden ons de daver op het lijf te jagen.
Nu eerst hebben we ten volle beseft wat een pracht van een monument dit gebouw is. Spontaan dachten we ook aan Vader Van Eeckhoutte die ons inwijdde
in de finesses van de liturgie en aan Superior Quaegebeur die ons vergastte op
juweeltjes van homiliedn. Deze keer werd de homilie gehouden door Jan Walgraeve. Op een fijne manier heeft hij de zes jaar opgeroepen gedurende dewelke
we een kleine gemeenschap hebben gevormd. " Hier hebben we de groei van
kind tot jonge man doorgebracht in omstandigheden en onder invloeden waarvoor we God blijvend dankbaar moeten zijn. Zeer veel hebben wij te danken
aan onze professoren- en surveillanten-priesters die toewijding en bekwaamheid
in zich verenigden. Door de studie van de " humanae litterae " hebben zij ons
ingewijd in de grote traditie van onze westerse beschaving
". Sommige van die
mensen hebben op ons een blijvende geestelijke stempel gedrukt. In dit Seminarie hebben we ook elkaar gevormd door de christelijke Vlaamse strijd en door
jeugdig idealisme. ldealisme waarin we begrepen en gesteund werden door enkele van onze professoren. lk denk hier heel biezonder aan Prof. Willem Depla.
Als Jong Dietsland verboden lectuur werd en uit het college verwijderd moest
worden, stelde hij voor mijn jaargang bij zich te bewaren en voor mij te laten in-
binden. Door die begeleiders leerden wii een gezond onderscheid te maken tussen gelovig zijn, de kerkgemeenschap beminnen en toch niet akkoord gaan met
bepaalde vergissingen en beslissingen van hogerhand.
In de mooie kerk hebben wij samen eucharistie gevierd om God voor dit alles te
danken. Wij waren met zeven concelebranten, met als hoofdcelebrant Mgr. Vangheluwe. In zijn inleidend woord heeft hij ons herinnerd aan de vier doelstellingen van het Misoffer. De lezingen en de bindteksten waren goed gekozen en
hadden als hoofdthema de verantwoordeliikheid die op ieder van ons rust op
grond van de gaven en de bekwaamheden die we in het leven hebben meegekregen om daarmede onze medemensen te dienen.
Na de eucharistleviering kregen we een rondgang in de gebouwen van het Seminarie, onder de leiding van de huidige ekonoom E.H. And16 Deweerdt. Voor
de eerste keer in ons leven mochten we binnen in het prachtig salon van het
Seminarie om de kleine verzameling van kunstschatten te bewonderen. Biezonder beziens kreeg de oude studiezaal van de grote sectie die voor een deel nog
overeind staat. Gedurende de lange uren van de studietijd werden we hier in
het oog en in bedwang gehouden door de surveillanten. Menige anecdote werd
hier opgehaald. Hier kregen we iedere morgen geleide meditatie, hier werden
ook straffen uitgedeeld aan de lopende band, vooral door E.H. J. Vereecke.
Op de banken en de kachel na, was hier alles hetzelfde gebleven. Het kastje in
de muur en de hoge ramen om te beletten dat we door de buitenwereld van de
studie zouden afgehouden worden. Op de speelplaats waren ongelukkig een paar
rijen linden gesneuveld. In hun lommer werd er peripatetische school gehouden
en allerhande dingen besproken en beraamd. pg " kalieps ' waren in een nieuw
kleedje gestoken : nu geen mogeliikheid meer om er stiekem te gaan roken.
Blijkbaar wordt er in het Klein Seminarie niet meer gefeest, zeker niet in de oude
feestzaal, want de toegangsdeur was dubbel verzegeld met spinnewebben. Het
dreigende weer heeft een punt gezet achter onze rondgang, graag hadden sommigen onder ons nog eens de " cirk " van Prof. Dumez gezien. Daar werden de
brieven geschreven en boeken gelezen door allen die niet naar de universiteit
zouden gaan. Dumez was op dit punt zeer begriipend; hii oordeelde dat paters
en pasters met zijn fysika en biologie niet veel zouden uitspoken in het leven.
Door Antoon Labeeuw werden we dan naar het restaurant St.-Michiels geloodst'
Want na het " festum in choro ) paste een " festum in refectorio " naar oude
monastieke gewoonte.
Daar zalen we gezellig bij elkaar rond de feesttafel en de lekkere spilzen speciaal door Tone voor ons uitgelezen. Hij heeft er verstand van. Het was een echt
festijn, ook een festijn voor de geest, dank zii het geestige verslag van Leo Vandewiele dat door hem werd voorgelezen (cf. EERTIJDS, 10e jrg. N. 2, dec 1978,
blz 1-9). Op een pittige, ludieke en bij wijlen ernstige manier werd ons leven in
het Klein Seminarie uit de doeken gedaan. Geestig en levensecht was de typering van onze professoren vanaf 't zesde tot en met Retorika. Zijn tekst werd
regelmatig onderbroken door commentaar, door aanvullingen uit het geheugen
van de andere klasmakkers. leder vond het relaas van Leo zo fiin dat er spontaan
werd aangedrongen dat die tekst zou gefotocopieerd worden en aan ieder bezorgd. Berten Willemyns heeft die karwei op zich genomen en met bekwame
spoed uitgevoerd. Nu kunnen wij die tekst naproeven en er verder van genieten.
Misschien komt er een nieuwe en merkelijk verbeterde uitgave op de markt.
Bij dit alles zijn we onze dertien gestorven medemakkers uit de hogere cyclus
van de humaniora niet vergeten. In de eucharistieviering werden ze nominatim
gememoreerd. Ze leven nog sterk voort in onze herinnering en onze waardering.
Werden niet vermeld de overledenen uit de lagere cyclus van onze humaniora,
wier namen hier tot pi6teitsvolle herinnering volgen:Jules Allewaert (f 1926) uit
lzegem, Albert Coucke uit Oostkamp, Etienne en Robert Dachy uit Roeselare,
Joseph Decombele uit Torhout, Gerard DeErijse uit Bekegem, Gerard Deleu
(t1926) uit Wervik, Joseph Gallet uit Roeselare, And16 Leenknegt (t1926) uit
Avelgem, Andr6 Maes (t 1926) uit Ardooie, Gerard Mandeville uit Staden, Atbert
Roose uit Ruddervoorde, Gerard Vanmaele uit Oostnieuwkerke.
Aan alle klasmakkers die om een of andere reden die jubileumviering niet hebben kunnen meemaken, speciaal aan hen die ziek zijn, wil ik langs deze weg in
naam van ons allen een broederlijke groet brengen. We hopen dat ze vlug helemaal zulfen hersteld ziin zodat we ze met vreugde kunnen terugzien op de volgende klasvergadering.
Fr. Huybrecht, o.p.
Van de hand van E.H. Jozef Devogelaere, oud-leerling van het Klein
Seminarie en lange tijd arrondissementspoost van het A.C.W. te Roese-
lare verscheen
KRONIEK VAN DE G:LDE EN DE SOCIALE BEWEGiNG
TE ROESELARE V00R DE EERSTE WERELD00RLOG
U kan dat boek beste‖ en via P R 777-5193046‐ 33 van
EH. Michiel Dec!ercq, H Horriestraat 33, 8800 Roese!are
V66rintekeningsprils: 600 Fr(tol
Nadien wordt de priis: 800 Fr
Een waardevoi tildSdOCument
EVEN ACHttEROM KIJKEN...
" Wij staan op het keerpunt der schuivende tiiden... "
Hoe vaak hebben wij tijdens onze jeugd dit spreekkoorvers niet opgedreund.
wie van ons had toen - in de dertiger jaren - vermoed dat dit " keerpunt " zo
lang zou duren en dat die schuifbeweging zo'n vaart zou nemen ?
Geen enkele generatie heeft alles zo grondig weten evolueren als de onze. op
de puinen Van twee oOrlOgen rees een nieuwe wereld op. Oude atlassen werden
onbruikbaar. De politiek marcheerde " links - rechts - links " voorbii'
Zonen van arbeiders werden kardinaal en minister, en de afstammelingen van
pioniers die per huifkar naar het westen s.iokten landden op de maan.
Hele koloniale wereldrijken stuikten in elkaar en werelddelen werden luidruchtig
wakker. Onze Moeder, de Heilige Kerk kreeg veel rimpels bij, maar bleef dezelfde...
*
Wanneer de wandelaar het einddoel nadert, dan keert hij zich nog even om en
staart over de afgelegde weg.
Tijdens mijn convalescentie heb ik veel gewandeld. Maar een andere heilzame
bezigheid was het alles op te schrijven, waaraan ik herinnerd werd, in flarden
van gesprekken, die ik voerde met bezoekers, die mij vroeger een eind vergezelden op mijn levensweg, doorheen " de schuivende tijden "' " Weet je het
nog?"
Wat thans volgt is het relaas van miin studententijd in hei Klein Seminarie.
" Agnosco veteris vestigia flammae
ger vuur.
"
(Vergilius)
: ik onderken sporen van vroe-
★
DE LAGERE LATIJNSE AFDELING
( Agricola amat rosam
D
De gids die mij binnenleidde in het Klein Seminarie en de eerste uitleg verstrekte was mijn dorpsgenoot Tuurke Depourcq. Hij had reeds een jaar ervaring van
het Roeselaarse leven achter de rug en zou de vijfde latijnse beginnen.
Nadat wij onze koffers geledigd hadden trokken wil samen op verkenning. Herhaaldelijk groette hij op onze tocht een medestudent met de opmerking : " Kijk !
Dat is nog een vijfdeling ! " lk had nog horen spreken over tweelingen en zelfs
over drielingen. Maar een " vijfdeling ? u... om mijn verregaande onwetendheid
niet te moeten bekennen durfde ik geen verdere vragen stellen. lk kende nog
het onderscheid niet tussen vijfling en vijfdeling en dacht dat die jongens telgen
waren van een of ander kroostrijk Westvlaamse gezin.
Mijn intrede in het Klein Seminarie gebeurde op 23 september 1928. Dat weet ik
zo precies omdat ik 's anderendaags er miin eerste mis volgde in mijn plechtige
ccmmunie-missal op het feest van... " Onze Lieve Vrouw ter Slaven - what 's
"
in a
name !...
Mijn eerste collegedag begon op de harde banken van de seminariekerk. Tussen
deze onverslijtbare eiken banken schoven, in de loop van de jaren, hele genera-
ties studenten aan. Studenten van alle gestalte en intelligentiequoti6nt.
Hier
knielden en baden en droomden van een dichtbije of verre toekomst : ministers
en bisschoppen, missionarissen en avonturiers, pastoors en dorpspolitiekers,
handelaars en beoefenaar van alle vrije beroepen, maar ook eenvoudige landbouwers en bedienden.
Het Klein Seminarie beschikte toen over een team uitgelezen leraars. Leraar in
de retorica was E.H. Paul Sobry. Hij was oud-strijder van de eerste wereldoorlog.
Aan hem dicteerde Cyriel Verschaeve zijn brieven aan Paus Benedictus XV en
Kardinaal Mercier over de toestand van de Vlaamse soldaten aan het front. Hij
was een geestdriftig leraar en zette de traditie voort van Gezelle, Verriest en
Rodenbach. Op zijn leerlingen drukte hij de stempel van cultuur en voornaamheid en hij had in de kerk een druk bezochte biechtstoel. In 1934 werd hij hoogleraar te Leuven. op zijn initiatief werd daar het eredoctoraat verleend aan
Verschaeve en streuvels. In 1952 werd hij gastprofessor aan de universiteit van
Washington.
Leraar in de podsis was E.H. Kamiel Poignie. Hij was een heel ander type. Hij
was niet elegant. Hij had een korte, gedrongen gestalte. Maar hij was een echt
dichter. wanneer hij de dichtwerken van zijn leerlingen in de klas verbeterde
zegde hij soms : ( lemand zou het z6 gezegd hebben
". En dan las hij een gedicht van eigen maaksel. Zijn gedichten zagen echter nooit het daglicht, daarvoor
was hij veel te schuchter. Hij had een hevig voor- of afkeer voor sommige religieuze orden. Zeer origineel waren zijn lessen in geschiedenis en latijn. Zijn
spreuken werden door zijn leerlingen vaak geciteerd en overleefden hem range
jaren...
Leraar in de derde was E.H. Jozef versele en in de vierde E.H. Hlodwig Roorijck.
In de vijfde en zesde latiinse waren dat de EE.HH., Devliegher, Ramaut, Claer-
hout en Tyberghein.
zii
waren allen stuk voor stuk knappe mannen. voor wat elk van hen aan werr
presteerde zouden er thans twee leerkrachten nodig zijn. zii leefden sober en
naarstig als de mieren. Hun jaarinkomen kwam neer op de prijs van een soutane,
wat kolen en wat boeken. lk dacht aan hen terug toen ik later in I_s pa1;1
"
chose " van Alphonse Daudet het verhaal las over die Franse abb6 die aan de
zelfmoordkandidaat de raad gaf : " Prie, travaille et fume ta pipe
".
*
Er waren twee zesde latijnse, A en B. lk zat, samen met 4z anderen in zesde A
bij E.H. Henri claerhout. Hij had nog een broer priester die toentertijd onderpastoor was te Heule en het speelplein De Warande oprichtte.
"
"
Hij had de niet-boosaardige bijnaam " Sterre D, waarschijnlijk omdat hij zo star
kon kijken door zijn dikke brilglazen. Hij was dus naarstig en gaf alle vakken,
uitgenomen gymnastiek en tekenen. Voor gymnastiek hadden we " Terrepot "
een soepel man met onafscheidelijke bolhoed. Onze tekenleraar was de Roeselaarse schilder Vallaeys. waarom hij de " Portemonee " genoemd werd heb ik
nooit kunnen achterhalen alhoewel dat voor een Roeselarenaar niet zo heel
wonderlijk klinkt.
Rekenen en aardrijkskunde werden nog in het Frans gedoceerd. Rekenkunde was
arithm6tique. lk herinner mij nog hoe er in het eerste vraagstuk dat wii als studiewerk meekregen sprake was van u doublure ", zodat ik meer moeite had met
Frans dan met rekenen.
Geschiedenis leidde mij binnen in de mij onbekende wereld van de Egyptenaren,
de Grieken en de Romeinen. De vreemde namen die we daar leerden pasten we
toe op onze onmiddellijke omgeving. De goot die onze speelplaats scheidde van
die van de externen werd de Romeinse rivier de " Rubico ". De drukdoenerige
retoricastudent van de externen was " Socrates ". De kelderkeuken was het " hol
van Pluto " en de collegeknechten werden " Hannibal u, " Hasdrubal " en andere
helden...
Toen ik voor de eerste maal moest voorlezen, gedurende de les Nederlands, in
de kleine Zuid en Noord, zaten mijn klasmakkers te giechelen met mijn fel geprononceerde Oostvlaamse " ij "-klanken. Ze bekeken mij met " aanstellerige minachting ", zoals een 18-eeuwse Hollandse schrijver het in Zuid en Noord uitdrukte. lk dacht bij mezelf : "wacht maar jongens tot het examen is, dan zet
ik jullie allemaal een hak ", wat dan nadien ook gebeurde.
ons belangrijkste vak was natuurlijk het Latijn. Toen ik nu onlangs - een halve
eeuw later - in de kliniek lag kreeg ik van de zuster-verpleegster, die ook oude
humaniora had gevolgd, het vertrouwde boek van de Latijnse oefeningen voor de
eerste maal terug onder ogen. Het viel me nu op hoe elke zin van het boek een
stuk gecondenseerde godsdienst, moraal en humanisme was !
Na de klas kwam de speelplaats en de studiezaal. Daar deden andere opvoeders
hun intrede. Intrede van de gladiatoren !
E.H. Felicien Vanhauwere was onze " surveillant ". Hij voltooide onze Spartaanse
opvoeding en de leidraad van zijn pedagogie was " dat weekheid 5s6s41 ". Hij
eiste de strikte toepassing van de collegereglementen en bii overtreding deinsde
hij niet terug voor collectieve en zelfs niet voor lijfelijke straffen. Hii voorspelde
ons dat wij onder zijn bewind < zwarte Sneeuw o zouden zien en hij hield woord.
Op ziin feestdag, 9 iuni, zegde hij dat zijn patroon, de H. Felicianus, leeuwentemmer was geweest te Rome. Hij hield inderdaad van leeuwen vooral van die
leeuw die men niet zal temmen, zolang hij tanden heeft... lk herinner mi.i hoe hij
eens in de studie op zondagavond een novelle voorlas, die hii waarschiinliik zelf
geschreven had, en waarin een pikante dialoog voorkwam tussen een mager
Vlaams leeuwke en de vette Belgische leeuw. Hij liet dan ook oogluikend de
verspreiding en de lectuur toe van " De Vlaamsche Vlagge ", alhoewel dit tijd-
schrift toen officieel verboden was. Zo werden we stilaan aSpirant-flamingant.
wij spaarden u Vlaamse koppen ". we versierden onze alkoven met vlaamse
strijdleuzen en prenten. De tekeningen van speybrouck waren toen erg in trek.
sommigen vierden hun vlaamsgezindheid bot tot op de w.c.-deuren toe. Daar
prijkten " graffiti " in de trant van :
" Borms in de zetel
Berten in de ketel ".
6
Vanhauwere verspreidde ook bij elke gelegenheid de missiegedachte. Hoe enthousiast kon hij ook niet voorlezen uit het leven van Monseigneur Bermijn, de
apostel van Mongoli€ | Gedurende het volgende groot verlof - in 1929 - zou te
Moorslede het standbeeld onthuld worden van die andere grote missionaris en
oud-student van het Klein Seminarie : Pater Lievens. Vanhauwere spoorde ons
aan om " steentjes " te verkopen voor het Lievens-monument. " Vier moet branden " r,vas de levensleuze van Lievens en Vanhauwere heeft dit vier in onze
"
"
jonge harten aangewakkerd.
E.H. Cyriel Vergracht was de " ondersurveillant ", de ongeachte, laatste schakel
van het toenmalige onderwijssysteem. Hij stamde uit een Avelgemse murikale
familie. Hij had de stem van een operazanger en dirigeerde de " Schola > varr de
knapen en van de filosofen.
Op de hoogdagen mochten de studenten een bezoek brengen aan de leraars
van hun stad of gemeente. Het gebied van de studentenbond van Avelgem strek-
te zich uit tot over Anzegem zodat ik, samen met Tuurke Depourcq en Camiel
Bleus6 van Moen, " Cyriel " bezocht op Allerheiligen en er mijn eerste, lichte
wijnroes aan overhield
!
Op de hoogste trap van de college-hidrarchie stonden de econoom en de superior. Econoom E.H. Octaaf Hanssens was een gewiekst zakenman en het hoogste
gezag van het Klein Seminarie, spijt de superior... die dit wist en vol humor aanvaardde. Voor de strenge blik van de econoom verdwenen de hevigste dreigementen van surveillant Van Hauwere in het niet. Bij de econoom op het matie
geroepen worden was dan ook de hoogste straf.
Superior kanunnik Adolf Quaegebeur, later deken van Roeselare en Monseigneur,
werd, ondanks al zijn titels, het " Suuptje " genoemd. Dit feit spreekt boekdelen
over 's mans aard en handelwijze. Hij verscheen met korte tussenpozen, evenals
de zon, even trouw en vriendelilk, boven de horizon van ons eentonig bestaan,
bij plechtige gelegenheden en op een doodgewone dag om een " surVeillant "
te vervangen. Op de speelplaats kwam hij dan al het gebeurende heel aandachtig en vergenoegd opnemen en verwaardigde zich zelfs op, maar meestal nAirst,
onze bal te shotten.
Tenslotte moeten wij in de lange rij van onze opvoeders vernoemen E.H. Karel
Dubcis, leraar in de wijsbegeerte. Hij was de "outsider > maar hij had, als meest
gezochte biechtvader, de grootste invloed en speelde de hoofdrol in de geschiedenis van de studentenbeweging van onze tijd. Aan hem moeten we dan even
meer aandacht besteden.
" Charles " kwam uit de gegoede franssprekende burgerij van Oostende. Hij verloor zijn ouders op zeer jeugdige leeftijd. Over zijn ouders heeft hij mij nog verteld... Begin oktober'1914 vluchtte hij, als student in de wijsbegeerte, naar Engeland, en studeerde verder te Limerick in lerland. In i916 kwam hij naar het front.
Daar had hij veel contacten met de leiders van de Frontbeweging. Hij werd op
2 oktober 1918 in de omgeving van Moorslede zwaar gewond. Hij kwam uit de
oorlog als overtuigd flamingant. In 1919 werd hij tot priester gewijd, volgde de
colleges aan de theologische faculteit van de Leuvense Universiteit en werd op
14 september 1924 benoemd tot leraar te Roeselare waar hii de rest van ziin
leven zou bliiven.
★
Na deze voorstelling van de " Dramatis personae
verlieoen.
er
',
zullen we zien hoe de dagen
De dag begon heel vroeg en ik werd wakker door het gerasp van het scheermes
op de harde baard van E.H. Ramaut die ook op onze slaapplaats sliep, in een
alkoof in de hoek. Het officidle startsein van de nieuwe dag werd te 5 u. 30
gegeven met de bel die we reeds van ver uitdagend hoorden naderen. Om 6 u'
was het morgengebed waarna geestelijke lezing of een "ter overweging " van
Vanhauwere. Bij voorkeur las ik de annalen van de missies van Scheut. Te
6 u. 30 volgden we de H. Mis en middelerwijl moesten wij om de beurt de mis
dienen van een leraar. Na de mis gingen we door lange gangen langs de foto's
rran illustere voorgangers, naar de ontbijttafel, waarna speeltijd.
Ondertussen kwamen de externen op de speelplaats, aan de overzijde van de
een schrille fluittoon
" Rubico ". Om 8 u. floot E.H. Louwage met bolle wangen
in het holletje van zijn sleutel en dat werd meteen het begin van de studie. Om
8 u.30 begonnen de lessen, met een onderbreking, tot 11 u.45. Na het Angelus
en het middagmaal brachten we een bezoek aan het H. Sacrament. Stofjas uit !
Te 1 u. 30 begon de studie en te 2 u. de klas tot 4 u. Te 5 u. begon de studie
en te 7 u. mochten we verpozen met vriie lektuur. Na het avondmaal hadden we
voor het avond" speelzaal ". Te 8 u. 30 floot E.H. Vergracht ons naar de studie
gebed en daarna was het bedtijd. Op de slaapzaal kon het 's winters heel koud
zijn. Soms hoorde men een of andere weekhartige knaap zich in slaap schreien
en het gerammel van de sint-Michielstoren maakte een definitief eind aan alle
bewuste leven...
Een monastieke dagorde die menig kloosterling heden zou doen blozen. De
zaterdag verliep enigszins anders. Om 11 u. was er studie, waaronder afwissefend : voetbaden en biechtgelegenheid. Zo gingen zielzorg en lichaamszorg hand
in hand. Soms steeg de lichaamszorg tot boven onze voeten uit, en we zegden
met Petrus op het laatste avondmaal : " Heer, niet alleen mijn voeten maar mijn
hele lichaam ". Op die dagen hield de econoom Hanssens zelf toezicht. Eens
moest hij in een kiese aangelegenheid hulp bieden. Er klonk gedempt hulpgeroep
uit een badhokje. De econoom schoot te hulp en opende de deur. Wat was er
gebeurd ? Dikke Raes had zich op de rand van de badkuip gezet en deze was
omgekanteld zodat hij eronder zat. Alleen zijn kop en zijn vier ledematen staken
onder de kuip uit. Hij leek op een van de reuzenschildpadden van de Galapagoseilanden !
In de namiddag bezocht het * Suuptje " al de klassen voor de afroeping en de
uitreiking van de puntenboekjes. Er waren per week vier punten te winnen voor
gedrag, vier voor naarstigheid en vier voor orde en stiptheid. Tiidens de avondstudie kwam Vanhauwere onze boekjes controleren en verstrekte dan de nodige'
en gevreesde, commentaar.
De zondag had een feesteliiker uitzicht. Dan mochten we - hoe zalig | - een half
uur langer slapen. Vanhauwere verklaarde na het morgengebed, met zichtbare
voorliefde, de manhaftige taal van Sint-Paulus. Na de vroegmis was er om 10 u.
de hoogmis. Wii zagen dan, de enige maal in de week, de filosofen, die de mis
dienden en op het doksaal zongen. Na het evangelie waggelde het " Suuptje "
naar de predikstoel, trok zijn witte mouwen op en sprak in retorische volzinnen
over *de Goddelijke Zaligmaker ". l{a de hoogmis werd het gebed voor de ko-
I
ning gezongen. Maar de " vijfdelingen > hadden ons goed op het hart gedrukt
dat wij daar niet aan meededen. De oproep van het Suuptje klonk dus als een
stem in de woestijn en wij zwegen... uit Vlaamse overtuiging.
Om 11 u. hadden we les in wellevendheid uit
"Wilfried het beleefde kind ". Na
een korte wandeling volgden we te 3 u. de vespers en het lof. Dit was vooral
boeiend in de vastentiid, wanneer de leraars om de beurt de < vasten moesten
prediken
". Eens begon een leraar ziin vastensermoen in opvallend - moderne,
journalistieke stijl... en dezelfde week ontving hij van onbekenden een brief met
gelukwensen in dezelfde termen.
Ook de zondag, op weinige uitzonderingen na, was er studie van 5 u. tot 7 u. 30.
Soms was er op het einde van de studie Regenboog " : dan mochten wij met
"
voordracht en lied onze verborgen talenten ten toon spreiden en de gemeenschap een half uur verlustigen...
Ook de zondagen brachten ons dus niet de nodige ontspanning. Onze hersenen
stonden onder bestendige druk.
Daar waren, goddank, de wandelingen de dinsdag- en donderdagnamiddag. Zo
speelden we ook " La t6te et les jambes
"...
Na deze lange tochten kwamen we thuis als uitgehonderde wolven. Het vieruurtje
werd onze belangrijkste maaltijd. Men mocht dan een zwabber vergeten hebben
bij het reinigen van de grote koffiekan - wat gebeurde - die in de kan bleef steken en de tuit verstopte. Wij haalden de zwabber er eenvoudig uit en schonken
en dronken en aten voort boterhammen alsof er geen vuiltje aan de lucht... of
aan de koffie was.
Ook bij de overige maaltijden was de voornaamste culinaire regel : " Honger is
de beste saus ". We aten delicatessen die op geen spijskaart voorkomen met
eenvoudige, Vlaamse namen als : Kluts ", Schuif >,, eh Boels ". De gele, blub"
"
berige pudding noemden we Vlaamse beweging D en de ultrafijne taartjes op
"
de hoogdagen waren " Wegblazertjes "- Wie op vrijdag de stokvis niet lustte
<<
kreeg het met Vanhauwere aan de stok. De toekomstige minister Berten Declerck
wilde de stokvis eens ongezien onder tafel verdonkeremanen zoals men in de
politieke middens soms met schandalen doet. Maar Vanhauwere had het in de
gaten en de toekomstige minister mocht de stokvis opeten met zijn vier-urenboterham en beloven dat hij het nooit meer zou doen. Wat Berten beloofde. Zo
wordt men een veelbelovend politicus.
Onder de maaltijden stond de meesterknecht Declerck - de vader van onze klasgenoot Henri - op al ons geknabbel toe te zien bij het keukengat waarachter de
zusterkens zich voor ons afsloofden in de kloosterlijke verborgenheid. Onder zijn
gezag stonden de overige collegeknechten : Adelson, die een kamertje had met
een kanarievogel, in het kwartier van de leraars ; Leonard, die in de eetzaal van
de " Heren " mocht opdienen ; Valdre, met zijn zwengelende ledematen en zijn
naieve glimlach en zijn maat Achiel, met zijn melancholiek aangezicht, als gegrimeerd voor een zeer triestig treurspel ; en tenslotte, Dekker, de nachtwaker,
die ergens uit een donker hol kwam opduiken als een vleermuis wanneer
de
avond viel. Hij sleepte een soort ketting, liep langs de dreve voorbij de late bezoekers die hun beurt afwachtten aan de kamer van Karel Dubois. en verdween
in de nacht...
(Wordt voortgezet)
J. Devogelaere (ret.
1934)
。
。
、
一
〓
一
肺﹂
型い
¨
﹂
配ｏ
¨
一
頒 許 ﹄
鈍油
巽 一
■吐
鍔 聾 辞喘¨
一
ギ黎詞Ъ 蒙 藁 秘藝
﹃純酬一
﹂
。
．
∽
翼 ギ陥 鋪 ギ¨
ぃ
＾
∽Φ 。﹂ｏ Φ
〓﹂ｏ ｏ Ｃ﹂ｏｍ一
∽ＣＯＱ Ｃ
Ｏ ＣＯ
０っ ＾
０﹂０ ヽ“
と
工
︹
︶
Φ
＞
コ
一一ゝう﹂０∽ のＣＯ﹂﹂ ﹂Φ一のｏ Ｏ 一
＾
ヽ
＾
＾
＾
ＣＯ Ｏ Φ∩ 〓主 ∩ ｃＯ 三〇ΦＯ こ﹂０ ０
、 ｃ 一＞ 一
ＯＯ︶ Ｃｏ つ ¨
ヽ Φ Ｏ﹂ｏ∩ ︱ ｌ ｙＯ Ｃ ︻
一
ぅ０ “こ Φ＞ ﹂ＯＣ ヱ ｏＣ０ ０﹂０＞ ＣΦＯ ０５回 Φ Ｃ ０００ ＣヽΦ Ｏ ＣＯ＞ ｏ﹂﹂０ 一
Ｌ ｙＯ Ｃ、一
︲ΦＯ ∽ 一
Ｏｏ Ｚ ͡一︶Ｃｏ 一
ヽ
、
＾
＾
＾
＾
﹂０〇 一
﹂０＞ Ｏ Ｅ 一
ｔ Φ０ ０ Ｌ ≧ Ь Φｏのｃく α 〓一
﹂
﹂０＞ いＯＮＯ ﹁ 〓 ０∽﹂ΦＯ Ｆ 一
ぅｏＬ 一Ｃｏ Ｅ ５ ∽のうＯ Ｏ ゝ５ ０ ‘０∽﹂ｏｏＥ 一
く Φ二 ↑“ Ｅ ５ ０ ｏ ５コ Ｎｏ﹂。 ＣＯ Ｆ 一
Φｔ Ｏ 工 一
︲ｃＯ＞ ﹂ＯＮｏ ﹁ ﹂Φｏ 一
、
＾
＾
＾
０∩ 一
うｏ﹂ ＾
﹂ｏ一∽ΦΦ Ｅ ５ ０ ∽〓 〓０
ｏの０ ０コ ０ 一
Ｏ Ｃ﹂く ¨
Φ〓 Ｏ ｃ〇 一
ぅ０︶ ぃ
﹄Ｃｏ 工 ．
ｃＯ 〓一
α Ｏ ロヒ ＜ ﹂ｏ 一ＣＯ ｒこ ●Ｌ Ｏ﹂Ｏ ｃく ｏ 〓 。﹂０ ０ Ｃ０ ０Ｃｏ＞ ｏ Ｏ 一
∽０ ０﹂０００ ０Ｃｏ 工 ｔ 。ｏ ｃメΦ∝ 一
ぃ
ぃ ０
＾
＾
＾ ０≧ Ь Ｏ
０∩ ∽ｔ ｏ つ 工 Ш のぃ０∽ ∽Φ ぅσ００ ﹁ 〓 Ш の一
〓ＰΦ ０ ０︶ の０ ■ ００ ︵一ｙ ｏ﹂﹂ｏ﹂
Ｌ ＯΦ ｔ 〓 ζ 〓 Ш ｏメｏ 一
¨
﹂ Ｃ〓 ＞ Ｆ﹂ ０ ０ΦΦ３ ト ー︲ ͡一︶〓 ０﹂ｏＯ ﹂ｏ＞ ＣＯ Ｏ“ｃく 〓 Ш の一
＾
＾ ｏ ５
＾
＾ ︶ｏ ０﹂Φ
０メ０００﹂０＞ のｃＯ﹂﹂ 工 Ш ¨
﹂ ｃ 一＞ 一
﹂００ 〓 回 、
ヽ 一∽﹂ｏ国
一 ０ 口 ０﹂０﹂０ ０ 〓 Ш ｏ ｏｏコ 一
一
こ
餞 Ｃｏ Ｏ ＣＯ＞ いｏＮＯ つ ０ つ ００ Σ Ｏ﹂Ｏｃく 〓 Ш ∽，
︲５０ ０﹂Ｏ ｃく 工 Ш ︵
一一Ｏｒ く０︻
〓０トロ∝ ¨“回︼⊇︼ Ш０ ２¨
響1衡 ￨￨`
憚 鐵 暴f
財
1撃 ￨イ ￨
lW
Bij het aanschouwen van beide foto's van de retorica-klas 54 genomen toen
en
heden, zal de min of meer fel veranderde fysionomie der gefotografeerden duideliik blijken. Deze veranderde fysionomie betreft trouwens niet alleen de iubilarissen, maar ook het tiidsbeeld zelf.
Retorica 53-54, het eersie van de huidige superior, Z.E.H. Modde, en naar hem
een van de beste genoemd van de negen die hij onderwijs verstrekte, was het
voorlaatste dat zo omvangrijk was. 49 studenten behaalden hun diploma ; (mede
door het feit dat het welslagen in alle belangrijke vakken nog niet vereist was ;
waarmede enkele minder-mathematisch-geinspireerden uit de klas zich gelukkig
achtten). Het was een schooljaar zonder belangrijke uitschieters, in een rustige
sfeer verlopen met een goede geest en kameraadschap en een vreedzaam naasr
mekaar bestaan van internen en externen, die zich nog samen konden inzetten
voor de opvoering van Vondels Lucifer, voor de bedelactie van de spekparer,
voor een opvoering van Heiko Kolt en zelfs voor de organisatie van een K.s.A.dag of -kamp. Een schooljaar dat dus betrekkelijk sereen verliep en waar weinig
beroering te merken viel als gevolg van grote gebeurtenissen op wereldvlak
(Koreaanse oorlog ; Dien Bien phoe). ook op communautair of economisch vlak
waren de moeilijkheden toen van die aard dai ze weinig in staat bleken ons
jeugdig peloton in een of andere richting te motiveren of op stang te jagen. De
tweede wereldoorlog was bijna tien jaar voorbij en men miek in die periode nog
rustig zijn aanloop naar de explosieve sociaal-economische ontwikkeling die
haar hoogtepunt zou kennen in de " golden sixties " (term met louter industri$le
betekenis).
Wij retoricanen hadden slechts een keuze te maken in om het even welke studierichting. Het welslagen op het examen aan de normaalschool of universiteit betekende meteen het welslagen in de maatschappii. Die zekerheid hadden we
toch. Trouwens onze betreurde superior van toen Z.E.H. Duforret, noemde ons in
Dadizele, terwijl hij ons op een sigaar tracteerde, meteen al bij onze nog te behalen titel, als wou hil meteen die zekerheid onderstrepen.
De meesten van onze 49 maakten dus een keuze van studierichting. Een markante keuze trouwens, wanneer men bii ontleding hiervan tot de vaststelling
komt, dat niet minder dan twintig, dit is ruim 4o'olo, hetzii als regent hetzil als
licentiaat een leeropdracht vervullen. De tweede omvangriikste groep was samengesteld uit medici : 9 geneeskunde en 4 veeartsenijkunde. Volgden dan nog
de juristen ten getale van 5. De overige rederiikers vonden hun weg hetzij als
geestelijke hetzii als bediende hetzii in de industrie. Mag hier trouwens als detail
aan toegevoegd dat van de 20 lesgevers er liefst 6 hun functie vervullen in het
Klein Seminarie. Meneer Superior blijkt dus ziln betiteling van < beste retorica "
alle eer aan te doen.
Dat dit retorica best was had het wellicht te danken aan diverse factoren : zijn
eigen cohesie ondanks een grote diversiteit van karakters ; de gedegenheid van
zijn lesgevers en opvoeders ; het betrekkelijk rustig tijdsgebeuren van de jaren
50 zoals hoger vermeld ; het vele talent dat in die klas schuilging.
Dat er talent was en is moge blijken uit de biidrage van klasmakkers onder hen,
met name Henri Reynaert, Lic. Klass. Fil. over het vernieuwd secundair onderwijs, verschenen in het vorig nummer van Eertijds, en de bijdrage die nu volgt
van een der primussen uit de klas, de medicus Carlos Goethals, waarin hij een
korte maar glasheldere dissectie maakt van evolutie en problematiek in de geneeskunde.
Ons contact met de geneeskunde
van 1954 tot 1979
In de retorica 1953-1954 besloten 10 studenten de geneeskundige studies aan te
vangen. Zoals bij de tien kleine negertjes viel er al vlug 66n af. Maar de negen
anderen hielden het moedig vol tot hun diploma.
Wat stelden we ons voor
?
Het magische woord " roeping " dekt vele ladingen. Voor sommigen was het een
" challenge " ol ze het zouden aankunnen : voor de meesten was het een onbe-
kend avontuur.
Het behalen van het diploma was voor velen nog de vrucht van gans de familie.
Geneesheer zijn behoorde immers nog tot een sfeer van het magische.
De studiejaren brachten verheldering van de problemen, en in 1961 haalden we
met een zekere fierheid ons diploma.
We zouden ons beroep uitoefenen. In die tijd was geneeskunde nog veelal * un
art ". Luisteren, voelen, tasten en ruiken waren als diagnosemiddelen nog zeer
belangrijk.
We spraken van de cardinale vragen, van ubi, quando, quomodo.
Thans behoren computers, laserstralen, isotopen en CT-scan
tot het
dagelijks
armentarium.
Het " 6slleque singulier " aris-pati6nt van de vroegere doktersgeneratie werd
vervangen door de psychosomatiek. Deze wetenschap kende een enorme vlucht
in een tijd van stress, productiviteit en opgevoerd ritme. Deze leiden tot chronische spanningen en verder tot een reeks functionele stoornissen door de interactie psychd - soma. De dokter werd de rol van moderne biechtvader toebedeeld
en hij dient tussen te komen in tal van sociale, familiale en arbeidssituaties.
Het verouderen van de bevolking verhoogde de aandacht voor de derde leef"
tiid ,, en veranderde de ingesteldheid tegenover die groep.
Deze bracht de geriatrie en revalidatie tot bloei.
Hoewel we nog niet zo lang in de praktijk staan (sinds 1961) hebben we op
meerdere vlakken een evolutie gekend.
Thans ook staan we voor problemen van het toenemend aantal geneesheren,
met de dreiging van numerus clausus en vestigingswet.
Laat de collegialiteit een aanvaardbare oplossing orengen.
C Goethals― Lat 1954
Inhakend op dit woord collegialiteit, en met de wetenschap dat dit niet alleen
op professioneel vlak een must is willen we deze korte bijdrage niet besluiten
zonder de drie klasmakkers in herinnering te brengen die ons reeds ontvallen
zijn en waarover drie andere klasmakkers graag bereid gevonden werden een
kort In Memoriam te schrijven.
ln Memoriam Raf
VERMEULEN door Hans Decroos.
ln Memoriam Jef
VANDENBERGHE door Carlos Goethals.
In Memoriam Leon PATTYN door Jef
Vanderhaeghen.
A Vermeersch¨ Lat 1954
IN MEMORIAM
RAF VERMEULEN
+10 mei 1979
Het onverwacht heengaan op 10 mei 1979 van onze klasvriend Raf, heeft ons
allen pijnlijk getroffen. Voor wie wat dichter bij hem heeft geleefd duurt het een
tijdie vooraleer men weer verder kan... spontaan gaan onze gedachten naar ziin
vrouw, zijn kinderen, zijn vader...
Raf was een onderlegd en dynamisch leraar, die zijn rijke talenten kwistig gebruikte in dienst van de leerlingen. Hii was bij hen geliefd om zijn sterke per-
soonlijkheid, zijn correcte houding en ziin liefdevolle inzet. Hii was hun leraar
en hun vriend, met wie ze konden praten en op wie ze ook buiten de lessen een
beroep mochten doen. Raf was een gederde en geliefde collega. Met zijn gezond
verstand, zijn organisatiegeest en enthousiasme was hij steeds bereid te helpen
waar hij kon. Hii had van alles verstand en ook het zware werk schrikte hem niet
at. zijn vele vrienden weten hoe hij steeds gereed was met raad en daad. Deze
waren menigvuldig, maar niet berekend, niet gezocht. Ze waren het spontane
antwoord van zijn edelmoedig hart.
Raf, nu jii van ons bent heengegaan, beseffen wij nog beter hoe schoon je hebt
geleefd. Je bent gevallen in de zomer van je leven. volgens menseliike berekeningen was je taak niet af, maar je was gereed" Ongetwijfeld geldt voor iou het
woord van de Heer Goede en getrouwe dienaar... kom binnen in de vreugde
van de Heer ".
14
"
H.D.
IN MEMORIAM
JOZEF VANDEN BERGHE
+ 10 September 1976
Een paar dagen, nadat op een klasbijeenkomst
te
Brugge, naar Jos Vanden
Berghe, tussen de aanwezigen navraag werd gedaan, kwam het ontstellende bericht: Jos Vanden Berghe was overleden.
Na een eerste periode van twijfel kwam de bevestiging. Het aanvaarden van dit
afsterven viel zwaar voor hen die hem kenden en met hem nog regelmatig kon-
takt hielden.
We wisten dat hij een moeilijke periode in zijn leven doormaakte, maar zijn atsterven kwam toch als een totale verrassing.
We kenden hem van in het derde leerjaar in het laatste oorlogsjaar 1g44 als een
eerder tengere jongen die geleidelijk aan openbloeide, naar de humaniora toe.
De vele foto's van de naoorlogse knapenkampen in de K.S.A. illustreren deze
evolutie.
Vanaf de 5e Grieks-Latijnse werd hij de eerste van zijn klas en haalde in 1954 het
eremetaal van de Stad Roeselare in de toenmalige Retorika. (50 leerlingen in de
eerste Retorika van Z.E.H. Superior Modde). De familiale sfeer van vader en broer
geneesheer deed hem in 1954 eveneens de studies in geneeskunde aanvangen.
Zijn eerste kandidatuur haalde hij aan de fakulteit te Namen met grote onderscheiding evenals zijn einddiploma in 1961 aan de Katholieke Universiteit te
Leuven.
Tijdens zijn studententijd was hij een graaggeziene vriend die steeds bereid was
zijn zorgvuldig bijgehouden cursussen te verklaren en uit te lenen.
In de studentikoze sfeer liet hij zich opmerken door zijn spirituele invallen
en
spreu Ken.
Na vijf jaar opleiding in Inwendige Geneeskunde in de dienst van prof. J. Vandebroucke te Leuven, volgde hij nog een jaar specialisatie in Gastro-enterologie in
de Verenigde Staten.
ondertussen huwde hij Gert Van Thillo uit een bekende Antwerpse familie en
dus startte hij zijn praktijk te Antwerpen.
ar-
Als rasechte Westvlaming paste hij zich goed aan de Sinioren aan en maakte alras vele vrienden.
Zijn vakkennis, zijn zorg en medeleven voor zijn patidnten, zijn sociaal voelen
voorspelden hem een mooie loopbaan.
Deze werd helaas veel te kort.
C.G
AAN LEON."
+ 30 augustus 1976
Niemand van ons had ooit kunnen vermoeden, dat Leon als eerste van de klas
de weg zou gaan, die het lot ons allen eenmaal doet nemen. Hij' zo bruisend
van leven, de eeuwige optimist, de levenskunstenaar.
We kenden hem op het Internaat als de ideale en trouwe kameraad, in wie geen
bedrog was. Hij kon intens genieten van de kleinste en eenvoudigste dingen
van het leven : een oud boekje, een wijze levensspreuk, een ontloken bloem, een
dampend paard, een vergeelde foto, ziln onafscheidbare pijp...
Leon bezat ook een kunstenaarsziel, Wie kan de manier vergeten, waarop hij de
rol van Lucifer vertolkte of de Zouaven aanvoerde in de H. Hartprocessie ? Met
zijn statige houding en magistrale gebaren, die hem later nog altiid wat bijbleven,
wist hij op iedereen een diepe indruk na te laten. Hij meende alles wat hij deed
met een onblusbare overtuiging om niet te zeggen fanatisme, maar dan goed
bedoeld. Zijn bruisende energie was niet te stuiten en in de gymnastiekles of
tijdens het voetballen moest menig toestel of scheenbeen het ontgelden, als hij
eenmaal op dreef kwam. Tijdens de lessen in de klas was ziin aanstekelijke en
gulhartig-klinkende, volle lach een welgekomen verpozing voor ons, maar meestal
hinderend en irriterend voor de leraars. Toch bezat hii een gouden hart, vol dank-
baalheid voor al het mooie dat hem omringde en waarvan hij mocht en kon
genieten : de natuur, zijn thuis, de kameraden en later zijn gezin en zijn klas.
Achteraf zelf lesgever geworden, was hij een grote vriend voor ziin leerlingen,
steeds vol interesse voor hun jonge problemen, zoals het een goed en toegewijd
opvoeder past en geliefd om zijn eerlijkheid, ziin enthousiasme en zijn levenswijsheid.
Het moet vreselijk zijn om jong te moeten sterven : eerst dat vermoeden in zich
dragen, dat stilaan groeit naar de harde zekerheid van een naderend, fataal
einde. De laatste maanden van zijn slepende ziekte had hij de onontkoombaarheid ten volle aanvaard. Ziin taak was alleen nog zijn vrouw en kinderen voor te
bereiden op de harde werkelijkheid, die toekomst heette.
Hij is gestorven als een diepgelovig mens, in volle overgave en vertrouwen, dankbaar om al het schone dat zijn korte leven hem geboden had. Vele klasmakkers
waren op zijn uitvaart aanwezig als stille getuigenissen van een diepe en gemeende waardering en ze begeleidden hem naar < de tuin der Verrijzenis > zoals
hij zelf nog het kerkhof betiteld had op zijn voorlaatste levensdag.
Leon, wij kunnen je niet vergeten
!
」.V.
Leraars... van weleer
Reeds vaak werd gevraagd of het mogelijk zou zijn een lijst te publiceren van
leraars die in het Klein seminarie de jeugd hebben begeleid en opgevoed. Met
het Klein seminarie bedoelen we de oude humaniora, de moderne humaniora en
de lagere afdeling.
Dank zij enkele steekkaarten en heel wat opzoekingswerk zijn we erin gesraagd
een (voorlopige ?) lijst op te stellen.
Het overzicht is alfabetisch en bevat de namen van leraars die op heden niet meef
in het instituut aanwezig zijn. we vermelden eerst de priesters-leraars en vervol-
gens afzonderlijk de leken.
we slaagden erin op te klimmen tot ongeveer
1ggo. voor een historicus ligt er
nog een heel terrein v66r 1880 braak. Vermelden we ook dat de oude terminologie gebruikt is (b.v. de 2es zijn de huidige 5est.
we dienen aan te stippen dat het samenstellen van dergelijke lijst een
grootse
opgave is en het bijna onvermijdelijk is dat ze leemten bevat. Het archief bevat
geen gegevens over de samenstelling van het korps (korpsen l).
Het is tevens een delicate opgave de huidige functie en het adres te noteren.
Zo dienden we nog bij het ter perse gaan beide gegevens te wijzigen van een
medepastoor die tot pastoor werd benoemd.
wil ons
a.u.b. verontschuldigen wanneer u er een naam niet in terug zou vinden.
Gelieve het ons geenszins ten kwade te duiden. Integendeel... we zouden u dank
weten als u het ons signaleerde. Alle inlichtingen in verband met het op punt stellen van het vroegere collegebestand zijn ons uiterst aangenaam.
Als inleiding tenslotte laten we een brief afdrukken van 66n onzer leden waarvan
de inhoud'ons des te meer stimuleerde om dergelijk werk te verrichten. ook ons
lid Erik Sanders uit Keiem - Diksmuide liet ons een schrijven in die zin geworden.
Het ligt tevens in onze bedoeling in een volgeno nummer een overzicht van oe
nog actieve leraars te publiceren.
OPEN BRIEF AAN EERT:JDS
Heren,
U duidt het mij niet ten kwade, indien wel, graag genomen en sans rancune, dat
ik bij deze protest aanteken tegen u en sommigen van uw aangeslotenen ; lk verklaar me nader en verlies niet uit het oog dat ook ik aangeslotene van uw vereniging ben en in dit logisch verband dus tevens soms protesteer tegen mezelf.
Velen van ons, Heren, hebben het niet zo slecht, hebben werk meer dan believen,
zijn bezig de dag door, beelden zich in niet alleen belangriik, zeer belangrijk en
zelfs onmisbaar te zijn, getooid met hoed of pet en rolkraag kwestie van deftig of
sympathiek over te komen, en vergeten aan wie zij hun situatie, positie of noem
het eenvoudig gearriveerd-zijn te danken hebben.
Velen van ons - ook ik - hebben over hun leiders (hier bedoel ik leraren) ergens
nog een vaag idee van je-weet-wel en stellen zich om deze geen verdere vragen.
En dAdr protesteer ik dan niet langer tegen mezelf doch uitsluitend tegen u, Heren,
direktieleden van " Eertijds >, en tegen bepaalde aangeslotenen die het kunnen
weten want de schuld hiervoor, ik bedoel de aanleiding tot het zich vragen stellen
of geen, ligt bij u en bij hen v66rnoemd.
lk verwijs konkreet :
U bent geplaatst te weten wat van onze leiders-leraren geworden is, met name
waar en hoe ze leven, wat ze aan jeunsten, wat ze aan noden hebben'
En zij, onze leiders-leraren hebben collega's-aangeslotenen van " Ee-rtijds
het net zo goed weten als
"
die
u.
Nu kunt u zeggen : " Als wii getweedn het weten is het voldoende, moet het maar'
en de rest gaat het niet aan, diskretie genaamd. " Akkoord, of liever niet akkoord
want daar gaat het om. De rest gaat het wel aan.
lk meen te weten dat zowel de vragende partij : (bij manier van spreken) onze
oud(e) leiders-leraren, als de biedende : wij-de-rest belang hechten en er belang
bij hebben te weten waar en wat. De schakel hiertussen, die uendecollega'sder
ex-leraren bent, die schakel, Heren, is fiktief. Deswegen mijn protest.
Eertijds, eertijds, zeg me waar en wat van hen die ons 25 - 30 laar terug, geleid
hebben.
Waar ziin de Heren Denoo, Mullie, Steyaert, Vandenberghe, Baert, Lampaert,
Nollet, Legrand, Hannebouw, Pollet, Sys, Outtier, Maertens, Verborgh, Dubois,
Pauwels, Debruyne, Laga, Deleye, Mestdagh, Smeets en de nog velen wiens naam
we zelfs vergeten zijn.
D'er zijn er waarschijnlijk die het zeer goed stellen, tant mieux, " 't kan verkeren "
zei 'k weet niet wie.
18
D'er zijn er misschien al die ondertussen gestorven zijn. God weet het. D'er zijn
er ook misschien die ermee zouden gediend zijn ('n mens weet nooit) een van
hun postenakels eens terug te zien en een woordje te klappen.
Over hen gaat het, ging het tot nu toe niet.
Heren van n Eertijds
" wordt het niet tijd eens rearist, zeer
rearist te zijn.
Als u mij zoudt signaleren dat hii (ge weet wel wie) paster is in (ge weet wel waar)
wel dan spring ik in passante wel even binnen met of zonder kadootje zo-maar,
om te vragen ok ik niets kan doen voor hem.
Als u mij zoudt weten te zeggen dat hij te bed of gehospitariseerd is, idem, en
nog te meer.
Als u mij zoudt informeren dat hij ondertussen bij de Heer is, dan ga ik zelfs even
tot aan de voorkant van zijn graf.
En als u mij zoudt berichten dat hij niemand van doen heeft, dan doe ik er nog
van wat ik wil.
of wist u nog niet, Eertijds, dat zij-van-eertijds dit initiatief niet zelf zullen nemen.
ook al voelen zij er iets voor.
Hoogachtend
Tot daar de tekst van wiilem Dejonckheere uit Roeserare. we danken hem
en
ziehier onze poging.
Φ ０ ０ つ﹂ｍ ＯＯＯ∞ ＾
Ｏｙ Ｃｔ
卜 一
，
ｏｔ Ｏ ｙ
ヽ
Φ ︵︼ ．﹁ 、ぬ一
Φ∽ΦＯ ∝ 〇〇∞∞ ｒ倒 “００﹂一∽ΦｙΦＯ 一
０﹂０ 一
Φ ０ ０ つ﹂ｍ 〇〇〇∞ ＾
Φ﹂ｏ ■ Φ´一ＯＬ
”卜 一
倒ゆＯ ｒ︲寸ＯＯ ｒ
﹂ぅＯΣ 匡ШＮ＞ШＹ Ш０
の夕
一
∝ ００Ｚく匡﹂Ш∩
３ 〓２ Σ 匡Ш卜ШШＯ Ш∩
Ｏｔ０００ΦＯ∽む≧′
寸め０ ︲ＦＯＯ ｒ
０ ０ ０ つ﹂∞ 〓０∽２ ０３ エ
Ю卜の デ︲倒 ︲Ｏ ｒ ．〓 ｏ＞０
，︲Ю劇Ｏ ｒ
Ｏ劇Ｏ ｒ
５ 〓 ２ Σ ００∝ШコＯШ０
．
Ｌ ∝Ш卜の００Шロ
，︲ｒＯ ．
〓 Φ＞Ｏ
トトの Ｆ︲ゆ
Ｏ卜Ｏ ｒ︲ＯＯＯ ｒ
ＯＮＯつ 卜∩くＯШロ
い
３０Ｌ ＹＯにШコ０田∩
一寸０ ア︲Ｎ寸Ｏ ｒ
ヽい０ ア︲０ゅＯ ｒ
Ｏ ΣЮ
の０ ０﹂
Ш 〓 コ Ｎ ︲ ∽一
劇００ ア︲∞ＮＯ ロ
Ю寸０ ア︲Φ︲０ 一 Φ＞Ｏ
ｏ一
〇０ ∽ ﹂Ｌ
ＣＯｙ﹂Φ≧ ¨ Φ 一
の一
の００Ｌ
０いＯ ｒ︲∞寸Ｏ ｒ
一ｃｏ ｐ ∽０﹂Ｌ
．Ｅ Φ∽ 〓 ０
く コ∞
ｏＯつ Ш∝ШくｍШ０
Ｃ０ ００ ■ ０＞Ｏ
Φ卜０ ア︲Ｏ︲∞ 〓 ０＞Ｏ
寸ヾの ︲∞ＮＯ Ｆ
卜ΦＯ ｒ︲Ю”Ｏ ｒ
０﹂ΦＯ ШＶШｍШトトく０
０﹂
．
Ш ＹＯＺ＞コ∝ШΣく０
﹂２ Ｌ 卜⊃Ｏ工匡Шくコ０
０ｃＯＥ，
一
ゼΦＯぅ工 Ш〓 ⊃く０
ＣΦエ ト⊃Ｏ〓∝Шくコ０
﹂Ｏｐ 一
く 卜ＺШΣ Ш∽∽⊃００
﹂Φ００﹂ ∽＞Ш＜コ０
∽〓０﹁ Ш一
匡∞Ш０
〇ＯＣＯ〓
︲ Ｏ Σ め＋ Ｎ ＾
一
ＣＯ工 ШＺ＞⊃匡ｍШ∩
，
﹂００´∽ＯＬ
０２﹂っＯΣ 卜ＺＯΣ ００ く０
ＯΣ Ｎ＋ ｒ
ぃ
Ｅ Φ ＯΦｙ﹂ΦＮ ︲Φｙ０ ０ ００ ﹁ ゛“Ｎ∞ ヽ ア 。﹂０ ０
寸∞Ｏ ｒ︲∝ ｒＯ ｒ
，︲∞ΦＯ ｒ
Φ卜Ｏ ｒ
Ｏ卜Ｏ ｒ︲卜︲Ｏめ 〓 ０＞Ｏ
卜めＯ Ｆ︲倒︲Φ ．〓 ０＞０
くコＯ
ｒ崎Ｏ ｒ︲０００ ｒ
ＯＯＯ ｒｉ倒ΦＯ ロ
，
Ｏ崎Ｏ ｒ︲Ｏ寸Ｏ ｒ
卜めＯ ｒ︲Ｎ︲Φ ．
〓 Φ＞Ｏ
ゝ“０﹂０コ
Ｏ Ｏｔ Ｏ“Φ匡
０﹂ＯＣＯ工 のＺШココく０
∽∽〓２
Φ一
Ｏ寸０ 口・０寸Ｏ Ｆ
ＯＯ Ш＞Шく匡０∝⊃ｍ
０﹂
０﹂
∞００ Ｆ︲ｒいＯ ｒ
ｒｒＯ Ｆ︲一ＯΦ ア
めЮＯ ｒ︲０寸Ｏ Ｆ
０卜Ｏ ｒ︲倒 Ｆ︲Ｏ ｒ ｔ ｏ＞Ｏ
寸倒Ｏ ｒ︰Ｏ ｒＯ ｒ
ＯΣ Ю
Φ寸Ｏ Ｆ︲ＯヽＯ ｒ
ＯΣ Ю
要 Ш ゞ﹂ぅ∽３ 〓︲
ＯΣ ．
０００ Ｆ︲∞︲Φ” 〓 Φ＞Ｏ
めい０ ア︲Φ︲ Ｎ 〓 Φ＞Ｏ
］００ Ｃ﹂０一Ｃ 一 ＞﹂ぅの
いヽＯ ｒ︲劇寸の Ｆ
倒ＯＯ ｒ︲い０∞ ｒ
，﹂Ｏ 〇一∽ＯＬ
ＯΣｏ
ＯゆＯ ｒ︲∞︲卜劇 ．■ Φ＞Ｏ
一∽コ﹂ Ｏ Ｏ
０ ﹁０ 〓 ＯＬ
∞ＯＯ ｒ︲∽∞０ ア
ＯΦＯ Ｆ︰０やＯ ｒ
０ ００ 〓０ ０︶ ０ 〓ＯＥ ５Ｌ
ン００ Ｃ﹂０一ＸШ ＞﹂コ∽
ＰＸШ ＞﹂ぅの
く コ Ю︲く コ 〇︲．
∽う︶〓 Φ Ｅ Ш 。
一∽ｏＬ
α Φ ＯΦ Σ
Ｃ一一
∝ 〓 ．
５〓
ｏ〓ｏＥ いｏＯ一
■一
，
∽ ∝ ロ ト の 四 ︼∝ α
一
Ｅ ”“Ｚ
ｃ一
ＥとＬ 卜ＯＺくコШＹШ＜ｍ
ＯｃｏＥゝ０∝ ∽ＺШ⊆ Шｍ
Ｃ０〇一
Ｃく 卜にШくｍ
ＥｏＥ２ ０ ×⊃Ш一
Σ Ш∝卜Ｌ ｍ
一
Ｅ Ｏ一
ご３・トコШ＞ШＹＯШくＬｍ
００ＣＯ匡 ＶＯШ一
“
コｍ
卜ЮＯ ｒｉｒｒ︰Ｎ ｒ ．■ ０＞Ｏ
，
＞、５∽
Ｘ田 ．
．
“
０﹂０ ０＞ ．
﹂０ 〇一∽“ α Φ ００ Σ
﹂０〇一∽ＯＬ
Ｏ ｒＯ ｒ︲卜０∞
ＯＯ〓０一Φ∝
０
ＯΣｏ
ヽ０ ０“∽Ｏ α Φ ＯΦ Σ
ヽ のｏ
■Φ＞＞ ユ︲Ｖ∽ξ
０＞０＞＞
ＯＮゆ∞ ．
卜 一 “ｏＯ﹂一のＥ Φ Ｏ 一
０夕 ぅ０コ ︲ｃＯ ｃｏ Σ
，
＾
コ‘一っ０ 〓 ０〇 一∞ 一〇０﹂一の０﹂﹂０ト
“∽一
＾
ΦＮΦ＞０、 Ｎ
Φ Ｏ一
Φ＞﹂ｏ一〓０ 一
コ 〇卜Ｏ∞ ∞ ｒ 一〇０﹂“∽Φ 一
，
ヽ
Ｏα 〓Φ﹂ ＣＯ∽一 〇ЮＯ ｒ
っ σ、コ∽
Ｏ Ｌと コ ０ 〓一
Ｏ﹂Φα ＾
＾
＾
０＞Φ＞＞
ｏ＞０＞＞ 〇∞Φ∞ め Ｆ “０‘﹂一のＥ Φ Ｏ 一
Ｅ Φ ＯΦ 〓つ のＴ ｃ﹂ｏ 〇 一
０” Ｃ 一
∽ ０〇 一０
一
ぃ
っト
Φ﹂０ 一
０∽Φ Ｏ匡 〇〇∞∞ ヽ 一０”﹄︺のＣＯα 一
ぃ
ｏ﹁
ｏ﹂ｍ Ｅ，
〇 ０メ，
０﹂０ 工 Ｏめ卜∞ ＯＯ ｒ 一〇０﹂一∽一
０メΦＯ 一
の０﹂﹁ “ ０ 一
﹁ ︼ョ 〓
L」
Ш Ш
u」
========
Ш Ш Ш Ш
五五百
=轟
吾吾吾面L面 轟轟吾
=L面
吾
ヽ
﹄Φ０ 〇 一
〇００∞ い ］００﹂“∽のコ一ＣＯ∽ＣＯ つ
＾
Ｅ ０ ００ ｃ﹂ΦШ ︲Ｆ一〇 ＯΦ︼〓０ 一
〇ゆ倒∞ ０” 一〇０﹂一∽Ｏｙ﹂Φｙ一∽Φ≧′
ヽ
Ｎ ０ ０ ０５﹄ｍ ＯＯ∞∞ Φゆい ００３ ＣＯΦ一の一
Φ］∽凛︶
Ｅ Ｏｙ﹄Φ ＳＴ “∽一
コ 〓一っＯ Ｔ一 ∞ゆ ｒ∞ ヽ
０ “００﹂“∽ｙ００﹂０“の０＞＞
Φ≧´
う０コ ＩＣＯ ＣＯ Σ Ｏ”ゆ∞ ヽ
０∞ ｒ
一〇０﹂ヤ∽ｙ 一
ｔ ｔ ＯＹ
ｏ ︶０∞
Φ〓ＴＯｙｙ Ｏ ＣＶ ＯＯめ∞ ＾
Ｎ ︺∽¨
ＯＮ 一”０﹂一∽一ＯＮＯ ﹁︲ 一∽
ぃ
ЮＯ∞ ００３ ｃ０〇一∽Φ∽〓ヽＯｙ﹂００ ５ 一
．
“∩
ｙ ＣＯ＞ 一
＞ ︲Ｏ Ｅ Ｅ 一
倒ｏЮ∞ ６
∽︶ｏｏ 一
Ｌ
＾
∞ Φ ０ ０ コ﹂ｍ ＯＯ倒∞ ｏ ｒ ﹄００﹂０ ∽ＣＯ∽﹂０ 一
Ｌ
Ｅ ｏ ｏｏ“０ ︲Ｅ Φ ００＞０３ Ｎ
コ﹂ＯＬ ヽ
Ｏ Ｃと コ ０ 〓一
ぅ ０﹂うの ＾
００ 〓ΦＬ ＣＯ∽ ＯЮＯ Ｆ
︵ ︵０一〇 ｒ
Ｏ﹂０ 一
Φ∽Φ Ｏ匡一〇〇∞∞ ＾
Φ 一〇０﹂一のＣＯ〓 ”Ｙ
ｒ００ ︲Ｏ︲Ｎ ア ．
〓 ０＞Ｏ
寸ΦＯ ｒ︲卜︲∞Ｎ 〓 Φ＞Ｏ
ＮＯ ｒ︲卜ＯＯ ｒ
ｒＮＯ ア︲ＯＯＯ ｒ
Ｌコ ⊃ を 面 ０
Ｅ Φ﹂〓α Ш ト ロ Ｚ Ｏ 〓 ０
工Ш
工Ш
〓Ш
の一０ 一
く
，ＦＯ ｒｔ００∞ Ｆ
Ｎ
Ш ロ エ Ш
Ｏ ｃＯ Ｅ Ｏ Ш Ш ∝ Ш く コ Ш α ∽ 一
≧′ Ш Ｏ
寸＋ ∞
ＯゆＯ ｒ︲０寸Ｏ ｒ
ぃ
Ｎ＋ Ｆ Ｏ Σ
０﹂ＯＶ Ш Ｏ コ 〓５
一
●のＯＬ Ｏ Σ
，︲∞ｉ∞Ｎ ．
ｒΦＯ ア
〓 Φ＞∩︶
〇 Ｏ ＣＯ ＯШ
ＦＯＯ ｒ Ｆ一
ＣＯ“∽０ ０
ゼ ０“ Σ “∽ ．
ｙＯｏ
∞い０ ア︲ヽ寸０ ア
∞ＯＯ ｒ︲Ｎ∞∞ Ｆ
ｂＯ﹂ＯΣ ∽０＞Ш∩ 工Ш
〓Ш
ｔ ｃＯ 工 匡 Ш Ｏ Ш 一
コ＞ Ш Ｏ 工 Ш
ШＯ 匡＞ ШＯ
ゆめ０ ア︲ЮΦＯ ア
〓Щ
ＯＣＯ“ ＹＯＺ＞Σ回くコ＞Шａ 〓Ш
ｔ ＣＯ 工
２ う０コ Ш コ Ш Ｙ Ｏ Ｚ く 〓 Ш Ｏ 工 Ш
Ｃ Ш Ш ≧′回 ∩ 〓 Ш
∞倒０ ア︲寸∞Ｏ ｒ
﹂０ 〇一の０﹂ ͡ｍ 卜 Ｌｃ︶ ０﹂＞ ・
ヤＣ 一 ゞ二 ５∽
”卜Ｏ Ｆ︲∞︲Ｎ 〓 Φ＞Ｏ
０寸Ｏ ｒ︲Ｎ︲∞” ．
〓 Φ＞Ｏ ∞ｏｏ ｒｉ寸０∞ Ｆ ﹂０ ■ Ｏ α ５∽
Ｏ∞０ ︲ＯＮＯ ｒ
エШ
ヽ卜Ｏ Ｔ ゆ︲０ 一 〓 Φ＞Ｏ く コ 寸
∽ Ｏ ＞ Ш Ｏ 〓 Ш
，︲Ｏ ｒ〇 一
ｒｒＯ Ｆ
〓α Φ∽０ つ 匡 Ш ■ ０ ∽ の 一
＞ ШＱ
０夕ＯШ ∝Ш〓ＯШ＜∽ШＯ 〓Ш
Ｏ﹂
Ｏ﹂ＯＣＯ工 ×⊃くШΣ ⊃∝ШＯ 工Ш
ｃＯＥ﹂０工 ＯＯ∝ШＯ 〓Ш
ｂ ＮＯ﹁ 卜ШΣ ∽ШＯ 工Ш
Φ﹂ＯＹ
一
卜めの ア︲Ｎ︲Φ ．
〓 ０＞Ｏ
Ｏ００ 口︲ヾＯＯ ｒ
卜ヽＯ Ｆ︲ｒ ︲０ ．
■ Φ＞Ｏ
ΦゆＯ Ｆ︲倒 Ｆ︲ＯＮ 〓 ０＞Ｏ
の５一〓，
Ｏ Ｅ，
一∽ＯＬ
Ш ．
ｒい０ ︲Ｎ Ｆ︲Φ 〓 Φ＞Ｏ
﹄ＯＮＯ つ ∝ Ш α Ｏ Ｏ 匡 卜 ∽ Ш ロ
﹂０ 〇一の０﹂ ０﹂０ ０＞ ．
Ｃ﹂Φ一〓 一
＞﹄５∽
，
崎卜Ｏ ｒｉＯ００ ，
∞ΦＯ 口︲ヾ∞０
” ＦＯ 一︰め００ ，
，Ｏ Ｆ︲∞め０
卜∞
め Ｏ ｒｉ寸ＯＯ ｒ
，
崎＋ ヾ
０め０ 一︲卜︲ＯＮ 〓 ０＞Ｏ 倒 Ｆｏ ｒ︲∞ｏＯ Ｆ ﹂Ｏ ｔ ００ ５∽
∽コ一一
﹂Ｏ Ｅ Ш ．
︺∽ＯＬ Ｏ ｃ“ 工
，
Φゆ０ 一︲卜ヽＯ ｒ
ど ｏ〓 く。
一
∽ ｄ ΦＯΦΣ ．
二 ゞ﹂っ∽ ︲ＯΣコ ゞ﹂０∽
︼
〇∞０ ア︲∞︲０ ．〓 ０＞０
﹂ｏＥ Ｏ ＮШ∝ＬШロ エШ
Ｅ 聖 ≡Ｓ くコＬШＯ 工Ш
Ｅ Φ∝ ＯＯＺШ∩ 〓Ш
一
Ш ⊃ ∝ コШＯ
Ш ⊃ 匡 コШ Ｏ
〓Ш
工Ш
〓 卜 Ш ≧ ′Ш Ｚ Ш Ｏ 〓 Ш
ｏ こ０ 一Σ
一
Ｃ０ 〇一Ｃく
ΦＯ﹂Ｏ Σ
一
の０ ち ﹁ Ш 匡 Ш く ｍ コ Ш Ｏ
∝ ⊃ ０ ０ コШ Ｏ
〓Ш
〓Ш
ＣＯΦ Ｏう Ш
∽ｔ Ｏ ﹁ Ш ＞ Ш コ Ш Ｏ 工 Ш
一望 “α Ｏｍ ｉｃＯ Φ つ Ш 卜 ∝ Ｏ Ｃ コ Ш Ｏ 〓 Ш
ｒ一〇 ｒ︲ＮＯＯ ｒ
Ｏヾ０ ア︲∞ヽ０ ア
一〇Ｏ Ｆ︲ΦいＯ Ｆ
００∞ Ｆ︲卜∞∞ ｒ
Ｎ寸０ 口︲︸∞Ｏ ｒ
，∞ＮＯ ロ
，
Ｏ寸０ 一︲Φ∞Ｏ ｒ
〓ヽ´コ ．
︵
υ ﹄０ 〇一∽ｏＬ ︺ｏｏ Ｃ﹄０︺Ｃ一 ＞ヽコ∽α 一
５〓
５∽３ つ〓
■ＸШ ＞ヽうの
∞ＮＯ ｒ︲倒倒０
∽っ一一
﹄Ｏ Ｅ Ш ．
﹂０ ０﹂００＞
ヤ∽０■ ．
﹂０ 〇一∽ＯＬ
Ｏ００ ︲∞︲寸 ｒ ．
〓 ０＞Ｏ
ゆ卜０ ，︲ヾ︲ЮＮ 〓 ０＞∩︶ ﹂ｏｏ﹂ｏ 一 ＋ ≧
Φ一
∽∽〓２ ﹂０ 〇一の０﹂
，︲∞︲∞Ｎ
〇ヾＯ ｒ
〓 ０＞Ｏ
Ｏ Ｃ﹂“ ｏ Ｏ ︶
ＯＮＯ ｒ︲ ＮＯ ｒ
︼０ ︶ Φ Ｏ Ｃ ｔ Φ ０ ０ Ｌ ∽０ 一
∽ 一Ｃ Ｏ 中の ．
︺∽
，ЮＯ
ＯＯＯ ｒ︲Ｏ
工Ш
一Ｅ Ｏ Ｃ Ш ∝ Ш く コ Ш Ｏ
，
Ｏ﹂０ っ ＯШ Ш 卜 Ｏ Ｚ く コ Ш Ｏ 工 Ш
，
，
ＦＯＯ ｒ︲卜∞∞ Ｆ
ゆ卜０ ア︲ＦＦ︲Ｏ ｒ 〓 Φ＞Ｏ
で００ 口︲０ ︲ＯＮ 〓 Φ＞Ｏ
，
ΦいＯ Ｆ︲Ｎ ，︲倒 Ｆ 〓 Φ＞Ｏ
倒 Ｏ ｒ︲ ００ ア
〓 ｃｏｏ Ｅ ＞ 工 あ ﹂Ｎ ．
こ∩ Ｏ Σ 寸
g≦
ぃ
ΦＯ∽﹂ｏ ｏ Σ
︼∽ｏ∽一
０∽ΦＯ匡 Ｏ ｒ∞∞ ｒ一 Ｆ 。≧´
Φｙ０ ０ Ｅ ぅ″Ｔ Φ﹂０ 一
国 ０ ０ ０●﹂ｍ ＯＯＮ∞
ぃ
０“∽〓０
ヾ ｏくｏ Φめ Ｆ ＯΦ≧′ＣΦΦ一∽一
ヽ
ΦＯ一
Φ＞０ ３
０＞ｏ３ ０ｏΦ∞ ｏ Ｆ 一Ｏｏ﹂︶のＦ一
Ｅ ｏ ｏｏ 〓５ ６Ｔ ｃ﹂Φ 。 一
ぃ
っ﹂ｍ
一 “。。﹂︶∽０ 一
ぃ
０ ０Ｃ 〓 Φ０ ０ ﹂ ０卜０∞ ヽ寸 ´００﹂︶∽００ Φ ‘０ ∽ΦＯｍ
Φ︼∽案︶ 〇ヽＮ∞
一
ＮＮＯ ｒ︲０００ ｒ
ｍ Ｏ ｏｔ ｏ“Φ匡 ０ゆＯ ｒ︲卜ＯＯ ｒ
卜 ＦＯ ア︲Ｏ ｒＯ ｒ
。＞Ｏ
ｒ
寸ＯＴ∞Ｔｏ 〓﹂
ＯＯＯ ｒ︲ゆ︲∞∞ ．〓 Φ＞Ｏ
く コ Φ Ｏ寸ｏ ｒ︲卜ＯＯ ｒ
︵
ｍ コ と γ のｏｏ ＋ も の０００
くコＯ
＞﹂っの
．
Ｏ Ｃ Ｃイ、
．
“の 一の０﹂ Ｃ﹂０一Ｃ 一
卜００ ア︲０︲Φ 〓 。＞Ｏ
∞卜Ｏ Ｆ︲∞︲ＯＮ 〓 Φ＞０
“。＞＞ ﹂００﹂ｏコ
Φ寸０ ア︲ゆ︲口０ ．■ ０＞︵︶
０ΦＯ ｒ︲∞ ＦｉＯＮ 〓 ０＞Ｏ
２ っＯＪ Ш コ Ш 卜 Ш Ｖ 〓 Ш
Ｃ００ ０コШ ∽ Ｚ Ш ∽ ∽ Ｚ ＜ ﹁ 〓 Ш
卜 Ш Ｏ ＞ コＯ 工
卜 Ш Ｏ ＞ コ０ エ
〓Ш
エШ
∽ Ｚ Ш ∽∽ Ｚ く つ 工 Ш
﹂０ ００∝
Ｏ﹂０３ ０口
Ｏ﹂０﹂ＯＯ
エШ
工回
工Ш
０ ０ ⊃ ０ ∝ ｍ Ш∽∽く 〓
工
５ ⊃Ｏ ｍШＺｚくエ
﹂
∽ＣＯ﹂Ｌ ∽ Ｊ Ш Ｌ ∝ Ш 〓 工 Ш
う ＯＬ
一〇０一ＯＯ ∽ Ｚ Ш ∽ ∽ Ｚ く 〓
︲ЮＮの Ｆ
︵∞Φ︶ＮＯＯ ｒ︲０ヾＯ ｒ
０ ５Ｊ ∽ コ く エ ト Ш ０ ０
Ｏα Ｏ Φコ Ｎ Ш 匡 ﹂ Ｚ Ｏ Σ ＞ ∝ ０
Ｏ一
〓Ш
ェШ
〓Ш
工Ш
工Ш
工Ш
Ш∝ Шく Σ Ш ０ ０
﹂００ 扇 ＞
Ш ∝ Ш 一⊃ σ ∽ Ш 〓 ０
ｔ ＣＯ 工
ｔ ００ ０∝
∽ ＞ Ш﹂
ＬШ
工Ш
Ｎ Ш Σ ⊃ ０ 工 Ш
ＣＣＯい
０一
∽ ＺＯΣ ⊃０ 工Ш
Ｘ 〓ＯＬ ︰Ｃ‘Φ つ Ш ト ト Ш ⊃ σ ⊃ く ﹂
．
Ｙ
ぅ０コ ∽ 卜 Ｌ 一
∽一
コ Ｌ 〓 Ш
いＯＮＯ ﹁ 田 ∝ Ш 一⊃ σ ∽ Ш Ｏ︶ 工 Ш
∽Φ Ｏ﹂００ ０
∽ 一匡 Ш ０ ０ ０ ０
．﹁ ∽ コ く エ ト Ш ０ ０
Ｃ００﹂０一∽ Ｚ Ш コ Ш ∽ ＞ ０ 〓 Ш
卜のＯ ｒｉＯ ｒＯ ア
ヾ寸Φ ︲∞ΦＯ Ｆ
，︲Ｎ”Ｏ ｒ
∞卜Ｏ ｒ︲ＯΦＯ ア
トΦＯ ア︲ｒＯＯ ｒ
ＯＯ∞ ︲ЮＯ∞ Ｆ
卜寸Ｏ ｒ︲卜めの Ｆ
，︲ｒいＯ Ｆ
ＯΦＯ ｒ
寸倒Ｏ ｒ︲Ｏ ｒＯ ｒ
ＯヽＯ ｒｉ寸寸Ｏ ｒ
崎ＮＯ ｒ︲寸ＮＯ ｒ
Ю ▼０ ア︲のＯＯ ｒ
Ｏ∞Ｏ ｒ︲寸ＯＯ ｒ
０﹂ＯＶ ト ロ ∝ 匡 Ｏ Ｌ ⊃ ∩ 〓 Ш
一
ＮΦＯ Ｆ︲０ヾ０
，
ヽヽ０ ア︲∞めＯ ｒ
〓Ш
工Ш
工Ш
〇 一〇 ｍ ⊃ ∩
トＯ Ｚ Ｏ 〓 ０
０ ０ つエ
ＪШ ∝ 卜 ⊃ ０ ０
ШＯ Ｚ 一
Ｏ﹂０﹂０ ０
８ “ｖ ∽一
〇ｍ⊃ロ エШ
一
〓Ш
い０∝ ３ ⊃ Ш ト ト く ｏ ⊃ ０ 〓 Ш
う ００匡
∽０ ０﹂ＯΦＯ Ｚ Ｏ ∽ の 一⊃ ｍ ⊃ ∩
せヽ０ ア︲ＮヽＯ ｒ
︲ヽＮＯ ｒ
Ｏい０ ア︲∞寸０ 一
００∞ ｒｉゆ０∞ ｒ
＞﹂コ∽
。のＣ 一〇０ 一
．０∽０〇 一︶．
０ ︺。。 Ｃ﹂。響ＸШ ．
Ｎ崎０ ▼︲寸倒Ｏ ｒ
︺∽。Ｌ
﹂０一〇ＯＬ 、Φ Ｅ 四 ．
＞﹂っの
﹂０一０ 一
一の０﹂ ︼“Ｏ Ｃ﹄Φ“ＸШ ．
α ︲ ︺∽ ．
０００ ｒｉｒｒ︲卜 ｒ ．■ Φ＞０ 。一、ΦΦ
０∞０︲︲寸︲∞ ｒ 〓 Φ＞Ｏ
ＯΦＯ∽Ｆ＞ン
。
∽卜Ｏ Ｆ︲寸︲のＮ 〓 Φ＞︵︶ ﹂。 〓 Φ っの
ぃ
︵
〓 ｏ¨
卜 ﹂うｏ一ｏＯと ０ ０ Ｃ﹂０” ０︶ くゴ 寸 く コ ０
卜ΦＯ ア︲ΦЮＯ ｒ
∽５”〓 Ｏ Ｅ Ш ．
︼∽ｏＬ
Ｏ卜０ 口 ＣΦ Ｏｏ 〓 Φ＞Ｏ
Ｃ﹂。一Ｃ 一
コＯ
＞﹂ぅの ︲ ＜．
﹂０ ０“∽ＯＬ ．
のっだ﹂Φ Ｅ Ш ■∽ｏＬ
０ くコ寸
一
卜＞ 〓一
。 。 Ｃ 。ＯШ 寸ＮＯ ｒ
Ｆ一
ＣΦ ０ ０ 〓 Φ＞０︶
∽０ ０Ｌ ＋ く コ ∞
ｇＯまΦ∩ ︲．
一の０﹂ の一
︰
﹂００ち ＯαΦ００Σ
∽コン〓ΦＥ Ш ．
︼∽ＯＬ
﹂００ち ００Φ００Σ くコΦ
Ｏ Ｃ ｔ Ｏ一“Ｙ ■の ■の０﹂
ヽ
∞Ｎ “００﹂︺∽Φｙ Ｆ﹂︺﹂０く
＾
ｒＯ 一〇０﹂“∽。﹂ｏ ００ ＣＯンの
Φ＞０
ЮＦ 〓﹂
７
一ＯＴ∞︲
﹂００ちＯαΦＯ①Σ ＯΣ ゞ﹂コ∽
ヽ
卜 一〇０﹂“∽ＯＣ０ ０ ｍ ■∽コ匡
＾
Ｏ Ｏ ““ｏ﹂Ｐの﹂Φα Φ 一
ぃ
寸 Φ０ ０ ５﹂ｍ ＯＮ∞∞ “Ｎ ｒ 一〇０﹂︺のＯ Ｃｔ Ｏ︺ＯＶ ︲ ´∽
ＯＯｏ∞
０＞０＞＞ 〇寸Φ∞
Φ∽﹂Ｏ ｏ ５７ Ｃ﹂０ 〇 一
Φ一
っＯ Σ
ΦｙΦ０ 〇 一
Φ ＯΦ︼〓０ 一
〇Ю劇∞
Ｅ Φ ００ ｃ﹄ΦШ ︲Ｆ一
Ｏｏヾ∞
ぃ
∽﹂０ ０ Σ ∞００∞ ∞ ｒ ∽“０〇 一
Ｌ
Φ一
ΦＮ一Ｏｏ Ｏ ︲Φ ＯΦ 一
Ｏ こ ０一∽ ︲０ ０ ｃＯ“∽Ｏ Ｏ
０〓
０寸 一〇０﹂一の０ 〇 一
〓 Φ一
卜 Ｏ∞∞∞ ．
＾
﹂Ｏα Ｏ 一
〇〇〇∞ Ｏ ｒｒ ︺Ｏｏ﹂“∽﹂Φｙｙ ５ｍ
。﹂０ 〓 Φ〓 ＯＬ
Φ ０ ０ コ﹂ｍ Ｏ００∞ ．
ｏ∞ 一
めＯＯ ｒ︲ 崎Ｏ ｒ
，
〓 Φ＞０
Ｏ卜Ｏ ｒ︲卜︲卜 ．
ぃ
ｙ一
０ コＬ﹂０＞
ｔ ｔ ＯＶ Ｎ Ｃ“０ 一
．
〓卜
ヽΦＮＯ
﹄
一∽ ．
つ︲．
一のコ匡
Ｏ Ｆ〓ヒ ０ ０﹂００＞＞・Ｑ Ｅ Ｏｙ“の０６︶ Ｆ寸０∞ ぃ
Ｏ ｒ いＯΦ﹂Ｏ ＣコＯｍ
Ｅ ΦＯ一
〇 〇ＯＮ一Ｏ Ｆ倒∞ ¨
Φ ” ““ ０﹄一∽一
〇０一
Ш “Ｃ一
∽
Φ ０〇 一
の﹂Ｏ Ｏ ＳＴ Φ 一
ＯＮ一０” ０ ∞ゆΦ∞ ぃ一寸 ∽“”“ 一
α
Φ Ｃ﹂ＤΦゝ Ｏ∞寸∞ ．
ヽ一 Ｆ 一〇０﹂一のＯ Ｃ ＣＯ﹂
・
のコ︼ｔ Ｏ Ｅ Ш ﹂０〇一∽ＯＬ
︲∞ＮＯ ”
〓 ＣＯ エ ト ⊃ ＜ Σ Ш ∝
工Ш
工Ш
〓 ０ ０く
〓Ш
Ｏ Φコ ∽ ∝ Ш 卜 Ш 一
α 工 Щ
．
Ｏ Ш 一Ｚ Ｏ 一〇 ａ
∽０ 一
っつ 卜 Ш コ Ｊ Ｏ Ｌ 〓 Щ
０卜の ︲ ΦＯ Ｆ
，ＮＯ ア
０００ ，︰”
“∽ＣＯ 一
０ ∽つＯ Ｏ
，︲ゆ寸０
トい０ ア
”
﹄””ヽΦ 〓のＣ〇 一０の０ ０ ０
﹂０一
﹄Ｏａ コ∽一 ヽＮＯ Ｆ
Ｎ００ ︰Ｆ ０ ア
工Ш
イヽコЮ
﹂Φ︺て ≧ ´ ２ ０ Σ く 匡
０ 〓Ш ．
∽５ 一
“∽ 。
一∽ＯＬ
卜崎ｏＴｏ︲” 〓﹂０＞０
∽一
∽００ Ｌ ︲Ｔ コ 寸
匡 ⊃ Шｍ Ш ■ ０ く ⊃ σ
Ｏ Ｃ﹄ 一
﹄０＞Ｏ
∞００ Ｆ 一
，Ｏ ｒ
∞ＮＯ ，︲ＯＮ
﹂０ 〇一∽” Ｏ Φ ００Σ
倒卜の Ｆ︲Ｎ︲卜 ．
〓 Φ＞０
２〇 一
ココ 一
卜 Ш Ｌ 工 Ш
工Ш
Ｃ０〇一Ｃく
工Ш
，︲ＯΦＯ ｒ
倒卜Ｏ Ｆ
ＯΦ 一
と一
一
≧ ″ ∽ コШ 〓 ⊃ く Ｑ
工Щ
ＯΦＯ 口︲∞ＯＯ ｒ
﹂０ 〇 一
一
く ∽ コШ ≧ ´
⊃くα
くヨ ヽ
寸 ＦＯ ｒｉＦＦＯ ｒ
，
∞倒０ ・卜ＮＯ Ｆ
ＯいＯ Ｆ︲崎寸０
り０∞ Ｆ︲∞∞∞ Ｆ
ＯＯＯ ｒ︲０い０
﹂コ Ｏ Ｚ
〓Ш
∽ Шく Σ
いＯＮＯ つ 工 ０ く ∩ 卜 の Ш Σ
工Ш
工Ш
∽う ０コ コШ∝ＯΣ 〓Ш
ちＯＬ コＯΣ 工Ш
﹂ＯＮＯ つ Ш 一
ココ ⊃ Σ 一
〓 Ш
の０一
っ つ の Ｚ Ш の の Ш く Ｚ 〓 Ш
ｔ ０００ 匡
Ｏ﹂００Ｌ 卜 Ш コ コ 〇 一
Ｚ 〓 Ш
一
０ 一Ｃ００
０ ０コ
〓Ш
ЮＮＯ ｒ︲ヽＮＯ ｒ
”００ Ｆ︲ヾＮＯ ア
トＣ ０ ０ ﹂卜 く Ｌ
０コ寸
∽一
∽００ Ｌ
匡Ш一
トト ⊃ Ｏ 〓 Ш
Ｏ Ｅ Ｏ﹂０ つ ∝ Ш 一
卜Ｚ Ш Σ 匡 く Ｌ
ピ Φ 〓のＣΦ 一０の０ ０ ０
∞ゆｏＴ Ｔｏｒ ．
﹄０＞０
一
，
ｉＦ︰００ ．
Ｎ卜Ｏ ｒ
〓 ０＞０
〓一
〇
∽ヨ 一
﹂Ｏ Ｅ Ш
，０と ＞ ﹂０一〇０
〓Φ Ｏ 一
Ｌ ０
匡
，
０いＯ Ｆ︲ＯＮＯ ｒ
Ш く コＬ Ш コ エ Ш
の Ｚ Щ卜匡 Ш く Σ 〓 Ш
Ｏ﹂０﹂Φ Ｏ Ш Ｏ 回 く 〓 ⊃ ０ コ 〓 Ш
﹂０ こ０ のＣく
，〇 ｒ
，め Ｏ，
０一
， ヽ ｒ
ｔ ΦＯ 一
く
Ｏ∞Ｏ ｒ︲卜ＮＯ Ｆ
ｒ ０ ︲∞００
Ｏ ｃＯＮ
だ ００﹂Ｏ Ｚ
〓Ｏ Φ∽０ つ Ш Ｙ ０ ２ ０ コ 〓 Ш
く コΦ 十
一〇Ｏ Ｃ﹂Φ︺Ｃ 一 ＞﹂っの
ゆやＯ Ｔ︲∞寸Ｏ Ｆ
．
こ０のＣΦ︼Φ≧′ ．
Ｘ の■５
０崎の ア︲Ｏ Ｆ︲アＮ 〓 ０＞０
Ｏい０ ア︲一寸Ｏ ｒ
くヨ ∞ ．
イコ 寸
卜の０ ，︲Ｏ倒Ｏ Ｆ
∞崎Ｏ Ｆ︲α ｒ︰めＮ 〓 ０＞Ｏ
．
一∽ＯＬ
﹂０ 〇一のＯα
∽一
の０ ０﹂
，︲卜ΦＯ ｒ
ＯヾＯ ｒ
・
﹂〓０
くコ一
Ｏ Ｃ 一ＣＯ Ｙ
卜ＯＴ寸・ Ｎ 〓﹂０＞Ｏ
，Ш ■の０﹂
Ｅ，
おく 〓ΦＥ
Ｃ Ｏ ｙｙ”＞＞ュヒ ０ ０﹂０一Ｃ００ ∞∞卜∞ ＾
卜一 中００﹂ヤのＦ﹄０ ０Φｙ﹂“ Σ
０ ０ ０ つ﹂ｍ ＯＯＯ∞ ぃｒｏ ｃ●０ 一
Ｏ α ＯΦコ
一
０ 一
Φ、０ 一
Φの００ Ｃ一ＯＯ∞∞ ぃ
寸Φ寸 ＯΦ≧′Ｃ０〇一の０の﹂Φ＞Ｏｍ
０﹂００＞
．
ｃ﹂０“Ｃ 一
＞﹂コ∽
．
﹂０ ０”∽Ｏ Ｌ
ｃ一
Φ 五 ｏ ∽Ｅ ｏ ｐ Φ Ｅ Ш
卜一０ ︲ア︲Φ Ｆ 〓 Φ＞０
＾
Φ ＯＣ一
Ｑ ＯＬΦ 〓Φ Ｃ ＣШ ０
０﹂０＞一
Ш ︲﹂Φ０ 〇 一
∞ＯＯ∞ 卜 ∽“０〇 一
′
＾
一っ０ こ﹂０卜 ＯＯ ｒ∞ ＾
Φ ﹂００﹂０のＯ ｍ
ｏｏ卜∞ ご
ＣＯｙ﹂０ン ︲ｙ﹂“ Ｅ Ｏ一﹂ＯＶ一 〇〇 ｒ∞ ぃ
∞ヽ 夕”０﹂一の０ ００ エ
，
Ｅ ０ ０ ３ Ｅ Ш ︲Ｅ ｏ ｏｏ型
﹂０ ０︼∽Ｏα
．
︼∽ＯＬ
のコ︺〓 Φ Ｅ Ш ﹂Ｏ ｏ一の０﹂
ＣＯｙＯ 口
﹂Φ“う０一∽Φ＞ン︲Ｏ ＣＯ 〓Φ＞う０ 〓 ＦＯＯ∞ ＾
∞ ︼００﹂一の０ 〓Φｍ
ゆ寸０ 口︲ヾ∞０
Ｃ０ 〇一Ｃく
＜ ０ くコ
〓Ш
エШ
Ｓ ⊃ Ш Ш ｍ く コ エ Ш
﹂
〓 ００
Ｚ一
く 匡 ０ くコ
卜 匡 Ш く Ｌ Σ く コ 〓 Ш
Ｏ ＣＯ匡 卜 匡 Ш Ш≧ ′Ｎ ∽ Ｚ く コ 〓 Ш
Ｏ﹂０﹂０ ０ ０ Ｚ く ∝ Ｏ Ш コ エ Ш
﹂０ ０ ″∽００ Φ ＯΦ Σ
ぃ
＞ＬＤ∽０ 一
っ〓
く コ寸 くゴ ０ ．
ｔ ＣΦ〓
０ ０ ０ う﹂ｍ ＯＯＯ∞ ヽ
寸ｏ ｏヽコｍ一 〇 ０ コＯ
Φ Ｏ ＣＯ一∽Ｏ Ｏ ΦＯ寸∞ ぃ
０ 一 ］“０﹂︺∽旨ＣΦ〓００
ＦＯＯ ｒｉ∞いＯ Ｆ
＞．
∽﹂Ｎ．
“．
＞ コ．
０．
こ∩
くコゆ
，
０い０ ︲一寸Ｏ Ｆ
だ ０ 一 ０匡
・
ＯΦＯ∽´＞＞
０回＋く〓 ｒ
ぃ
ｙ一
〓 一﹂ｏ Ｙ ＯＯЮ∞ Ｏ Ｆ ︼００﹂“∽Ｃ〇 一
∽
Φ卜Ｏ ｒ︲０︲∞ ．〓 Φ＞Ｏ
くゴ Ю
，ｉＯゆＯ Ｆ
ＮＯＯ ｒ
ＯヽＯ ｒｉヾ００ Ｆ
ｃＯｙ ΦＱ ■∽ＯＬ
一Ｏ ＮＯ つ■∽ ﹄０ 〇一の０﹂
” Ｏ ｔ Ｏ︼Φ 匡
卜００ Ｆ︲Ｎい０ ア
０一０匡
一い０ ア︲崎００ Ｆ
﹂０ 〇一の０﹂
．
０﹂
コ．
⊃．
Ｙ ．
い
α
ヽ
∽一
∽０ ０Ｌ ヽ
く コ”
ヽ ００ ０ っ﹂∞ ＯＮ∞∞ ぃ
Φ﹂い０“∽〓 Ｙ ︰ ］∽
∞卜 一〇０﹂一∽一
Φ ０ ０ コヽ口 ＯＯＯ∞ ぃ
∞ ︶００﹂夕の﹂０ ０ Ｘ﹂０一０＞一
０ ∽ ︲夕Ｃ一
∽
＾
﹂”０ 一
Φ∽“０ ∝一
Ｏ ＦＦ Φ Ｏ卜 Ｏ①〓 ＣＯΦ“∽Φ ００と ＯＯ
Ｏ ＣＯＮ
Ｌ ００ Ｃ００ Ш ヽ
卜ヽ０ 口 ″
，Φ Ｏ一
Ｅ ΦＯ α Ｏコ ■ヒ
〇 ＯΦＮ ＦＮＯ∞ ＾
Ｎ Ｆ Ｏ﹂０ ０
０メ﹂ｏ ＳＴ Ｖ 一
ｔ ｔ ｏＶ
ぃ
Ｏ ｒЮ∞ ０ 一。ｏ﹂´∽一ｙゝＯ Σ
卜Φ∞ Ｆ︲∞０∞ ｒ
卜劇Ｏ ｒ︰０ 口Ｏ ｒ
ＯヾＯ Ｆ︲０印Ｏ ｒ
劇ゆＯ ｒ︲卜︲０ ア ．〓 Φ＞０
０００ ｒ 、Ｏ ｔ ００ ぅの
ＮＯＯ ｒ︰ｒＯＯ ｒ
崎ΦＯ Ｆ！ゆ︲Ю ｒ ．■ ０＞０
０せＯ ｒ︲口Ｆ︲ゆ ．〓 ｏ＞Ｏ
ＯШＮ
０﹂ＯＶ
一
Ш トト ⊃ α Ш Ｏ Ｚ く ＞
工Ш
〓Ш
工Ш
工Ш
Ш トト ⊃ α Ш Ｏ Ｚ く ＞
Ш 〓 ０ ∽∽⊃ ｍ Ｚ Ш∩ ｚく＞
Ｏ﹂Ｏ ＣＯ 工
５ ０ こ０ 一
Σ
Ｚ Ш ぬ Ｚ く＞
〓Ш
ШＹ Ｏ コ⊃ ｍ
いＯＮＯ ﹁ Ш 〓 ０ ∝ Ш “ Ｚ Ш ∩ Ｚ く ＞
工Ш
〓Ш
Ｏ﹂Ｏｃく
∽〓 ０ ﹁ Ш 〓 ０ ∝ Ш ｍ Ｚ Ш ａ ｚ く ＞
工Ш
∞ЮＯ ｒ︲ΦヾＯ ｒ
∞寸Ｏ ｒ︲ヾ寸Ｏ ｒ
．
〓０
一ト エ
∞寸Ｏ Ｆ︲卜︲ヾ 〓 。＞Ｏ
くコｏ
〓Ш
﹂０ 〇一∽” α
Ш 〓 ０ 匡 Шｍ Ｚ ШＯ ｚく＞
ＯヽＯ ｒ︲崎ΦＯ 一
ＯＬ Ш 〓 ０ ∝ Ш ｍ ｚ Ш ｏ ｚ く ＞
さ 一
´ＣＯ﹂０ 一
Ｌ Ш 〓 ０ ∝ Шｍ Ｚ Щ ∩ Ｚく ＞
Ｏ
ｒ卜Ｏ ｒ︲” Ｆ︲∞倒 ．〓 Φ＞Ｏ
倒０∞ Ｆ︲０∞∞ ｒ
ＬШ
〓Ш
工Ш
Ш コШ く Ｏ Ｚ く ＞
く
Ш一
ココ ０ ０
Ｚく＞
Ш一
∝ ⊃ ｍ Ｚ Ш ∩ ｚく＞
●ゆ０ ア︲ｒЮＯ ｒ
〓 Ｃｏ 工
めいＯ ｒｉｒ︲卜ヽ ．■ ｏ＞０
ＯｔＯΦＯΦＯ∽´＞＞
コ∽ ぃ
くコ０
くＪ〓 ゞ﹂
ΦヾＯ ｒ︲ゆ寸Ｏ ｒ
Ю卜Ｏ ｒ︲ＮＯＯ ｒ
Ｅ ０ ０２ ｍ ﹂ｏｏ∽
ＯΣ ｏ
っエ
︼ｃ 一 ピ っの０ 一
く コ寸 ．
ヽ
Φ ０ ０う﹂ｍ ＯＯＯ∞ Ｎ ｒ ︼●ｏ﹂︺∽α ＯＶ
∽ ｄ ΦＯΦΣ
ＯＬＯＥく 一
ヽ
ｏＯＣ一
﹂０一のＣ５Ｃ⊆一
〇トト∞ ０ 一ｏｏ﹂一∽︶の０＞＞
Ｏ﹂Ｏ Ｅく
Ш 〓 Ｏ Ｚく ト
Φ﹂ＯＶ Ｎ 回 匡 ○ 〓 ト
一
エШ
エШ
〓Ш
ェШ
ＮヾＯ ｒ︲卜のＯ ｒ
∽ Ш ｍ Ｚ く ＞
〓 ０ ０ ０〓 Ｚ Ш 一
﹂ＯＥ Ｏ ＺШ一
のШｍ Ｚく＞ 工田
Ｏ寸Ｏ ｒｉ∞寸Ｏ ｒ
Ｏ
ゞ ﹂５の０ ３ 〓
く コ ヾ ＋ “×Ш ＞﹂っの
一
０一 〓００∝ Щ Ｃ ｍ ⊃ 卜 の 〓 Ш
工Ш
Ｆ卜Ｏ Ｆ︲ヾЮＯ ｒ
工Ш
くコｏ ．
ＯΣ崎
卜の
一〓ＯΦ﹂０ ０匡
Ｙ ０ ０ 卜の
Φ ００コ Ｚ 一
卜∝ く Σ
工田
ｔ ０〇 一
く の 卜 Ш Ш Σ の 工 Ш
＞匡 ｍＯ の
卜 ∝ Ш く ＞ Ш 卜 の 工 Ш
めＯＯ ｒ︲Ｆ寸Ｏ Ｆ
∽Φ コ σ００ つ ∽ ＞ Ш ∽ 工 Ш
﹂０一Φ 一
の 工 Ш
α Ｚ 一ｍ Ｏ 卜 Ｚ 一
ぅＯＬ
一
ｒＮＯ ｒｉＯＮＯ ｒ
Ｏ﹂０３ ０Ш ∽ 匡 Ш Ｏ Ｚ ＜ ∽
一ＯＮＯ つ Ｌ く の
〓Ш
ェШ
工Ш
卜 ∝ Ш ＜ Ｏ Ш ∽ 工 Ш
Ｏ一
〓 Ｏｏ 一
工 Ｙ Ｏ ＞∝ Ｏ Ｏ ｒ
﹂ｏ一２ ＞
ＯＯＯ ｒ︲∞ＯＯ ｒ
，
ｒＯＯ ｒ︲ΦＮの
，
Ｎ倒Ｏ ｒｉ倒ＮＯ ｒ
卜∞Ｏ ｒ︲ めの Ｆ
ＮΦＯ ｒ︲ｒい０ 一
ＮめＯ ｒ︲寸∞Ｏ ｒ
Ｏ﹂Ｏ ｃく
，
ＦΦの ア︲０寸Ｏ ｒ
ぃ
∽ＣＯ﹂﹂
Ｎコ Σ
ｙΦ 一
“ ０■ ０一ｏ﹂
十 ｙ∽ξ
Ｏ Ｏ ｔ ｏ一ｏＬ
Ｃ﹂０一ＸШ
Φ﹂Ｏ ００コ ．
■０
ぃ
の一
の０ ０﹂
，， 一〇Ｏ Ｃ﹂０︼Ｃ
，一
，
Φ一﹂ＯΦ ０００ ∽ョン
ｒ崎Ｏ ｒ︲ΦヾＯ ｒ
０００ Ｆ︲０００
ｒわ０ ア︲∞寸の
∞ＯＯ ｒ︲０崎０ ア
ＣＯ こ０ ﹁ Ｚ 一
Ш 〓 ０ 征 Ш ｍ＞ 卜
∽一
の００ Ｌ
，
０ヾＯ ｒ︲ｒ∞Ｏ ｒ
﹂０ 〇一の０ ﹂
∞∞Ｏ ｒ︲卜倒０ ロ
。 Φ ＯΦ Σ
´∽ ．
Ｌ Ｃｏ Ｌ ．
５∽
も０ メ﹂
・
，ΦＯ∽Ｆ＞
Ｏ
＞
＾
∞ ´００﹂︼∽Ｘ﹂ΦＶ
．
﹂０ ∽ｔ Ｏく
∞りＯ Ｆ︲ヾ︲∞ Ｆ 〓 ｏ＞Ｏ
∽っ︼一
﹂Φ Ｅ 田
ヽ
０ ０ ＣＯ一のＯＯ ＯＯヾ∞ ∞ 一。ｏ﹂一のＰＣＯＸΦ∩
Ｎ ∞ＯЮ∞
∽ ■ヒ Φ ＯΦ＞０こ ・
ＰＣ 一
ぃ
＞０ ∩ ０﹂０ ０﹂Ｏ① ０
Φ ０ ０ コ﹂ｍ ＯＯＯ∞ い 一〇０﹂一の０ 一
ＣΦ Ｏ
ヽ
ｙ Ｆ﹂︺﹂ｏ Ｙ ＯＯЮ∞ ∞Ｏ す ＯΦゝ＞Ｃ０〇一∽Φ Ｏ﹂００ Ｃ０ ０ ５０
∽
，
Ｏ ＬＯ﹂Ｌ ︲ Ｐ∽ ■∽ＯＬ
＾
っＯＬ
の一
０一
〓Ｏ ｔ′ 一
ｏ ｒ ｃ０〇 一
の５〓００Ｌ ■∽ 。 Φ ＯΦ Σ
００寸∞
＾
、
。
ｔ 綱﹂ｏＶ ００ゆ∞ ЮＯ 一〇０﹂″∽ΦｙＯ α ． ﹂５ｍ
メ一
﹂０一〇０﹂ ご ０ 〇一の０﹂
■００α∽Ｃ 一
０い０ ０ こ︲ｏ﹂Ш
Φ ●０一∽ ︲０ ０ ‘ｏどの０ ０
ヽ
〇 ０く
Ｎ Ｏ ０ ０ コ﹂ｍ ＯＯＮ∞ ∞ い００﹂Ｏ Ｃｏ 一
ＯＯＯ ｒ■Ｏ ｒ︲ＯＮ 〓 ｏ＞Ｏ
Ｏい０ ア︲Ｏ︲寸Ｎ 〓 Φ＞Ｏ
，
ＯЮ︲Φ︲ヾＮ ．〓 Φ＞Ｏ
∽っ︼ Φ Ｅ Ш ﹂。 。 “∽ｏＬ
ＣΦｙΦＯ ︲﹂ｏ Ｏ “の０﹂
﹂ｏ＞Ｏ
０卜ＯＴゆｔｒ 一
∽う︼
﹂ＯＥШ Ｏ∽Ｏｏ０
一
せゆＯ ｒ︲Ｆ︲０劇 ．〓 ｏ＞Ｏ
Φ︼一
″
ヒ ＯＬ ．工 ﹂０ ０ ″∽Ｏ Ｌ
一
ぃ
∽﹂Ｏ ｏ Σ
の﹂００ Σ ∞ЮΦ∞ 寸 “００﹂一∽Φ ０〇 一
０一
ΦＮ一
Ｏｏ ∩Ｔｏ Ｏ。 一
＾
０ ∽﹂っＯ ｍ ﹂Φト
０一
Ｅ Φ ００Ｎ一
〇〇卜∞ 卜∞ ｒ Ｃ一
ヽ
Φ Ｏ ＣΦ︼∽ｏ Ｏ ＯＯヽ∞ 倒 Ｆ 一ｏ。﹂︼∽ぅ０ こ０∽﹂０＞＞
ぃ
ヽ国 ０﹂０ ０
＾
〇０一
Φ 二０∽
０＞く、〇∞ゅ∞ ｒ Ｃｏｏ 一
Ｅ ΦＯ一
っ Ｅ ∽ｙ 一
ｃｏ Ｅ つ０≧ ｆ Φ Ｏ一
０ ∞卜 一∞
＾
〓 ０一
卜 ０∞∞∞ 〇〇 一ｏｏ﹂一の∽ＣＯ 〓０一∽
Ｅ Φ ｏｏ＞０３ Ｎ ｏЮゆ∞ ＾
Ｑ Φゝ０ 卜 ・
０一
Ｏ ｃ一
〓ト
＾
Ｅ Φ一〓ｏ”Ｙ 上ヒ Φ ＯΦＮ一
ｒＯ卜∞ ” 一０“﹂一のの０ つ０ 〓∝
，
Ｏゆ∞
ぃ
卜の ＯΦ〓 ＣＯｏ一のＦ一Ｏ ＣＬΦＯ ｍ
〇〇 ０ 工 Ｏ寸∞∞ ＾
∽〓 ０７ Φ ＯΦ 一
ＯΦ 一〇０﹂“∽０﹂０ ０∽〓 ︹︶ ・
一のコ匡
Ｏ ＣΦ Ｏ Ｃ ｔ
０ ∽Ｘ Ｃ ξ５ ０００Φ ぃ
一ＥΦヽ０工 ︲Φ 一
０ゝ０■Ｏ ｏ∩
０一
一 Ｃ一
﹄０一ＯＬ
Φ ０ ０ ０ コＬｍ Ｏ ｒＯ∞ ぃ一ゆＮ ００３ ＣＯΦ︼∽ｏｙ﹂ΦＸヽΦＯ Σ
Φ ０ ０つ﹂ｍ ０００∞ ヽ
Ｎ ” ］“０﹂一のＣ０〇 一ヒ ００
” Φ ００ コヽ口 ＯＯＮ∞ ヽ
卜ＯЮ ＯΦ３ Ｃ００“∽︼コ０ こ﹂０ト
，
卜寸Ｏ ｒ︲卜のＯ ”
∞卜０ ︲Юい０
Ｏ卜Ｏ ｒ︲∞い０
寸卜Ｏ ｒ︲∞卜０
ＯШΦ
Ｅ ｏｏＥ００Ш
ヽ０ ０ち ＯＬ
，
ヽＯＯ ｒ︲Φ崎Ｏ Ｆ
卜●Ｏ ｒ︲Ｎ Ｆ︰ＯＮ ．
〓 Φ＞０
０ 〓００のＣ０ ００ 〓２ ．
＞﹄コ∽
く〓 ■ ぃ
ＯΣ
こ うの
ＯΣ ゞ﹂コ∽︲
ゴ 一Ｅ Ｊ
０ ｃＯ Ｅ く ．
一∽
０〇 一
つの Ｙ Ｏヽα ．
〇
，ｉＯ すＯ Ｆ
，
寸ＯＯ ｒ
，︲卜ＮＯ ア
寸ＮＯ ︲ＯＯＯ ｒ
ＯＮＯ ｒ︲ヾＮＯ ロ
０００ Ｆ︲〇い０ ア
どこ コの０ 一
っエ
ヾΦＯ ”︲０︲０ 一 ．
〓 ０＞０
０一〇 ｒｉヽ︲０ ．
〓 ０＞０
あ ｙ一
一
に
卜一〇 ｒ︲卜︲Φ ．
〓 ０＞Ｏ
のコ一ｔ Ｏ ″
こ Ш ﹂０ 〇一∽ＯＬ
＞﹂コ∽
””Ｃ Ｃ﹂Φ”Ｃ一
．
〓 ０＞Ｏ
寸０ ア︰０∞０ ア
ｒ００ ア︲０ゆＯ Ｆ
ＯＯＯ ｒｉＯ︲卜
∽Φ Ｏヽ０ ０ ６Ｙ ■，
の ．
“∽ＯＬ
Ｏ〇 一
﹂０一Φ∝
．
Ｅ﹂Φ“Ｃ 一
＞Ｌコのα 一
●〓
．
，寸０ 一︲Ｏ∞Ｏ ｒ
倒
︲ＯＮＯ Ｆ
＾
Ｃ﹄Φ︼Ｃ一 ﹂ＯＸＯ≧ Ｏ ｍ
．
ＣＯＶ
い０﹂α ．
コゆ
寸ＮＯ ｒｉ０００ Ｆ
ヾΦＯ ｒ︲“ＮＯ ｒ
Ｏ ＦＯ ア︲寸 ＦＯ
ヾ”Ｏ ｒ︲ＮＮＯ ，
，
Ｎゆ０ ア︰めヽＯ ｒ
００ Ｆ︲ＮＮＯ Ｆ
，ヾＯ Ｆ︲０∞０ ア
Ｏ
くコゆ
崎寸０ ︲”寸Ｏ Ｆ
ΦＮＯ Ｆ︲” ＦＯ Ｆ
のち ００Ｌ
，︲ヽ寸Ｏ Ｆ
ＦЮＯ ｒ
ＯＯＯ ｒ︲０∞∞ ｒ
や００ ア︲Ｎ０〇 一
寸ＮＯ ｒｉｒ”Ｏ ｒ
，︲ゆめの Ｆ
Ｏ卜Ｏ Ｆ
Ｏ∞０ ︲ＦΦＯ ア
０２ ﹂０中０∝
６ ｏＯユ 一
≧一十
０中
﹂
Φ００００∽旨＞＞
Ｏ一
﹄
ＯΦＯΦＯ∽Ｆ＞＞
Ｅ一
〇Ｏ ＣＯ ＯШ
寸ＮＯ ｒ 一
Ｏ卜０ ア︲∞︲Ｏ ．〓 Φ＞Ｏ
⊃．
コ．
Ｙ
∽コ“ｔ Ｏ Ｅ Ш ．
ヤ∽ＯＬ
∞ゆＯ Ｆ︲劇︲寸Ｎ ．
〓 Φ＞Ｏ
０００ Ｆ︰ヾ︲寸 Ｆ ．■ ０＞０
劇卜０ 一︲０︲卜 ｒ ．〓 ０＞０
∽一
ＣＯＹ
■の０〇 一
＞．
Ｖ ■一
Ｎ卜Ｏ ｒｉゆ︲ＯＮ ．
〓 Φ＞０
ＯЮＯ ︲∞︲Ｎ ア ．〓 ０＞０
ごｏ，
﹂ＯΣ
Ｏ ．
２＞ ．
〓 ０＞Ｏ
Φ寸Ｏ ｒ︲卜︲∞Ｎ ．
〓 Φ＞０
∞卜Ｏ ｒ︲卜︰ЮＮ ．
．
い０﹂Ｌ
Ｆ
ヾＯＴ Ｔ∞ 〓﹂０＞Ｏ
ｙ くゴ ⊃ Ｙ
Ｅ ００ｃｏＯШ
．
＞﹂５∽
０﹂００＞ ■ＸЩ ．
卜０∞ Ｆ︲寸０∞ ”
ＣＯＸ０ ０ と ０ 〇一の０﹂
∽”〓﹂Ｏ Ｅ Ш ﹂０ 〇一の０﹂
ｙ﹃
ｔｔ Ｏｙ ＯＯゆ∞ ヽ
０コ﹄﹂０＞
卜∞ ｃ“０一
Ｎ卜Ｏ Ｆ︲Ｏ Ｆ︲Ｎ ．
■ Φ＞０
＾
Ｏｘ００ Ｅ ”工 ︲０﹂０一
Φ∽ΦＯ∝一
Φ Ｆ∞∞ Ｎ ︺００﹂“∽一
〇０こ０∽一
〇０コＯ
〓 ０＞Ｏ
ＮЮＯ ｒ︲Ｏ︲寸 ｒ ．
︼コ０こ﹄０い ＯＯ ｒ∞ ぃ
∞Ｎ 一〇０﹂“∽﹂ＯＯｍ
・
Ｃ Ш＞Шく工０∽∝Ш＞ 工Ш
Ｏ
﹁
望コ０コ ∽Шく∝匡Ш＞ 工Ш
Ｏ﹂Ｏｃく ＺШコ⊃ШΣ 匡Ш＞ 工Ш
∽Φつ０００つ 〓０∽匡ШШΣ 匡Щ＞ 〓Ш
のΦＯ﹂０００・卜∽コШ工匡Ш＞ 〓Ш
ｐ一
〓ｏく ШΣ Σく〓∝Ш＞ 〓Ш
﹂“〓０のＣく Ш〓ＯШく工匡Ш＞ 工Ш
Ｏ﹂０﹂００ ШＶШｍ匡Ш＞ 〓Ш
、０ トエ０く∝０∝Ш＞ 〓Ш
一
ｐ﹂
ＯＮＯ﹁ ШＹＯШШ匡Ш＞ 〓Ш
い
・
∽ＣＯ﹂
Ｌ ШＹＯ回Ш匡Ш＞ 〓Ш
Ｃ０〇一
Ｃく 〓０匡ＯｍＣЩ＞ 工Ш
．
Ｏ Ш工０コШ＞ 工Ш
∽ＣＯ﹂
Ｌ Σ Ш〓ＯШココくを″Ｚく＞ 〓Ш
ｃ一
ＥとＬ Ш００⊃匡ｍ２四Ш卜∽ Ｚく＞ 〓口
■００口︲●００﹁ Σ Ш〓ＯШＹＯ＞匡 Ｚく＞ 〓Ш
〓ＣΦ〓 Ш卜のШＺＺく＞ 工Ш
〇０﹂
”Σ コШＬ﹂⊃工 Ｚく＞ 工Ш
一
コ” ШШ工 Ｚく＞ 工Ш
一
α
ＯＬ Ш匡Ш≧´
さ一
⊃く〓 Ｚく＞ 工Ш
“”
一
一
＞ ШＥ ⊃コШ〓ｏ２く＞ 〓Ш
０
Ｏ﹂０﹂
０
Ш
〓 ⊃コШ〓ｏ ｚく＞ 工Ш
．
つ ШＺＣ０００Ｚ＜＞ ＬШ
Ｏ﹂Ｏｃく ＺШ∝０００２く＞ 〓Ш
∽Φ一
０﹁ Ш∩コШ＞ШＯＺく＞ 工Ш
．
工 Ш匡ШＯΣ∝ШＯＺく＞ 工Ш
∽一
、うＯΣ 〓００匡ШШΣ匡ШＯＺく＞ 〓Ш
一
．
Ｌ
工
０
０
〓
Ш
回５︼匡ЩＯ Ｚく＞ 工Ш
ΦＮＯつ Ш匡Ш一
﹂
コ匡くΣ∝□∩Ｚく＞ 〓Ш
〇０﹂
ＯΣ Ш〓ＯШく〓匡ШＯＺく＞ 〓Ш
一
＾
０＞の﹂０一∽０ ０
Ｅ ΦＯ α Ｏコ ＦＮｏ∞ ０ 〇 一
ヽ
、﹂Φ＞ エ
︺∽０ 一
ヱ 一〓 ｔ ＯＶ ＯＯゆ∞ ∞め ｒ ＣＯｏ 一
ヽ
〇 〇ＯＮＣく 劇卜い∞ 倒 Ｆ ︶ｏｏ﹂“∽´ＣＯＬ
景 〓 あ ＯＹ Ｆ 一
〇〇
のＯ ＣＯ ■ ０ ０Φ Ｚ トト ΦＯ．
，Ｏ
＞。 ︵︶ ．
卜Ｏ ｒ
０ っ一∽ ｒ卜．
０ ０ ヽこ０ヾ ．
．
＞α Ｏ︶ ．０ っ一∽ トト め０． Ｎ
Ｏｒ
∞Ｏ Ｏ ｒ．
∽Ｏ ＣＣ 〓 ０ ０。 フ一 ｒ卜．
卜Ｏ ｒＯ
Ｏ卜．
ＯＯ ｒＯ
Φ卜 ００．ｒＯ
Ｏ卜 ︵Ж︶ ｒＯ
∞Φ ＯＯ．ｒＯ
Ｏ卜 ＯＯ ｒＯ
∽０つσ００﹁ 匡ШＹＯくｍШ∩
ｔ０００匡 ШＹＯШくｍ Ш０
の一
Φ Ｏ ＣШ ｒ卜．
卜Ｏ ｒＯ
Ｏ﹂０ ００コ Ｏ卜 Ｏ０ ０め
∽ＣＯ﹂﹂ トト トＯ ｒＯ
Ｏ﹂Φ ００コ トＯ ＯＯ．
〇〇
︺０ ヽ Ｆ ∞ Ｆ
ｒ寸Ｏ Ｆ
守Φ ＯＯ ∞ Ｆ
ｒ卜．ｒＯ ヾ〇
∝Φ ｒｒ Ю ｒ
ＯＯ ｒＯ
Ю卜．
ＯＯ ＯＯ．ｒＯ
ＯΦ．ＦＦ 寸 ｒ
０﹂００ ШＺ´Шｍ
０﹂
ｔΦＯ﹂ＯＺ 卜Ｚくｍく∝∞
のＥΦ∩ 卜にШく〓０∽∽＞⊃∞
０﹂００ 回ＹＯコ⊃ｍ
０﹂
﹂
０こＯ Ш一
ＺＯく０
２一
、ＣＯ匡 卜∝Шく≧′
Шココく０
００つ〓 卜匡ШｍШココ＜０
， Ｎ卜 ∞Ｏ ｒ∞
ΦゝΦ ００コ
∞Ｏ Ｎ ｒ．
寸Ｏ
ＯＯ ｒＯ
Ｏ卜．
ＯΣ ＹＯ＞⊃０コくｍ
Ｏ﹂
ＯＮＯ﹁ Ｚ＞ココくｍ
一
ｍ
ココ一
ＯＣＯ∝ つく一
＞⊃回Шｍ
﹁ 卜匡Шくのゝ
Ю寸Ｏ ｒ
∞劇
００ 劇 ｒ．
﹂０００ 卜∝ШくＹＯＺく
一
０一
Φ Ｏ Ｃ コｙ∽ｔ
ＯＯ ．
ＯＯ．ｒＯ
ＯＯ ｒＯ
∞卜．
ｙ∽彗
，
，
Ｏ卜 ∞Ｏ ｒΦ
００Ｃ
ヒ ““Ｚ
一
Ｅ ＣＣ Ｃ﹄０ ０＞ Ｇ Ｏ 一
α Шココ⊃ 〓
二ＯΦ∽０つ 卜 一
● 〓０ 〓ョＬ
ヽЮΦ Ｆ︲∞∞Ｏ Ｆ
Ｅ Ｅ ユ ｃｏｍ 卜に Шく コ型 を ″
Ｚ Ш︼ Ш コ
ご”工 ヾ＋ め ごｏ工 ０十 寸
ゆЮＯ ｒ︲寸ЮＯ Ｆ
﹂
ＯＥ ００ぅく ＺくΣ Ｏ∝＞
∽“〓﹂ Ш Ｙ Ш 卜の コ＞ ⊃ ＞
の一
∽Ｏ ｏＬ
ヽヽＯ ｒ︲ヾめ０ ▼
いＯＮＯ つ Ш Ｚ Ｚ Ш ＞ ∝ Ш ＞
一ＯＮＯ つ Ш コ 回 ∽ ∝ Ш ＞
Ш Ｚ Ｚ Ш ＞∝ Ш ＞
ヾＮＯ ｒ︲０ 口Ｏ ｒ
Ｃ” ０ 一
く
，
ΦΦＯ Ｆ︲ＯＮＯ ｒ
Ｏ寸Ｏ Ｆ︲ゅめ０
Ｎ 口Ｏ Ｆ︲∞ＯＯ ｒ
くコｏ
０﹁ ０ 〓 ＯＬ
ｏ ｏ卜．
Φｏ Ｏ∞
Ｏ ｍ ンＰ，
ｙ∽彗
■Φ＞＞ ．
Φ﹂０ ００コ ゆＯ ｒ〓 ｒｒ
ｃｏｏ﹁ ＞ＯＣ００
聖﹂”Σ︲
だＯｍ ∝Шコ 匡く０
＾
０ ０ ０ コ﹂∞ Ｏ ｒめ∞ ｒ∞ ア “ｏｏ﹂一の一﹂００ ０ Ｅ ００
ぃ
Φ∽ΦＯ 匡
Ｅ Φ ＯΦＮ一
ｏｏ卜∞ ヽ∞∞ Ｐｏｏ﹂“∽０﹂０ 一
＾
Ш
０﹂０ 一
Φ∽００∝ ００∞∞ 寸 響Ｏｏ﹂´φｙ 一
ヽ
ｙ Ｆ﹂Ｘ Ｃｏ﹂﹂
Ｅ ０ ００＞Φ≧′Ｎ ｏЮゅ∞ 一 Ｃ。。 一
＾
Ｖ Ｏ “〓 ど、
０の０ ０﹂ 〇〇∞∞ 卜Φ ︺Ｏｏ﹂´∽ＣＯ﹂０ 一
０﹂０ 一
ぃ
０″
こＯＮＯＣＯ エ メ﹂Ｏ Ｃ﹂ｏゼ ＯＶ ＯＮ Ｆ∞ Φめ ´”０﹂´∽０ 事０一∽
＾
Φの００匡 〇〇∞∞ ＦＴｒ ︼ｏｏ﹂一∽∽〓 ︹︶
Φ﹂” 一
ｏ お ∞ ざ ｒ ｃｏ理 ″３ Ｅ Ｅ Ｏト
＾
。 。０≧′ｙ Ｃ０ ０ Ｃ︵︶
Ｃ“りｏ Ｏ ｃｏ Ｏｏ一∽ 〇∞∞∞ ｒ 一
ぅ。 一
ＯＸ﹂０〓≧´
ぃ
Ｏ
Ｚ ＯЮヾ∞ ０ 一。。﹂︶∽３ ぅ０﹂＞ コ ．
ｔ ｏ ０ ０ ３ う０ 一
３ ′ ﹂Ｏ Σ
＾
０ こ ０一∽〓 Ｖ ︲ ´∽
ｙ ΦＯ﹂Ｏ Φ∽∽く 〇∞Φ∞ 卜倒 ｒ “。。﹂一の一
ＯＯＯ ｒｉｒ︲ＯＮ 〓 Φ＞Ｏ
∽●︺〓 Φ Ｅ Ш ﹂ｏ Ｏ”∽ｏＬ
ｏ﹂Ｌ 。
ｃ”Ｙ
．
﹄
コ．
⊃．
Ｙ ．
ＮＯＯ ｒ︰Ｎ Ｆ︰Φ倒 〓 ０＞Ｏ
００、﹁ ” ０﹁ 〓 ｏま００ ｏ“∽”●●コ
ヽ
Φ〓 Ｃｔ´０ ０ ０ エ
Φ Ｏ 〓 Φ＞Φ 工 ︲０ っ６Ｔ 。 ０ 。﹂∽。。 ェ ヽ寸０∞ Ｏ ｒ ﹂一∽一
“∽ 。
一のコ∝
０∽ΦＯ匡 Ｏ ｒ∞∞ ．
” Ｆ 〓 “ののう こ００∝ ︰．
ΦｙΦＯ Ｌ、コ匡 ︲。ＬＯ 一
∽００Ｌ
０ ０ ■ ０夕０﹂ Ｃ。 ∽一
＾
。
″。コ ∽〓。■ ０
Ｏヽ い 。 っの ．
26
ヽ卜Ｏ Ｆ︲ヾ︲卜Ｎ ．■ Φ＞０
■ Φ＞０
Φ卜Ｏ ｒ︰∞︲ΦＮ ．
倒卜Ｏ Ｆ︲ヾ︲ＮＮ ．〓 。＞０
面面面吾吾面面
０ ０ ００﹂ｍ ＯＯ∞∞ ぃ
ｏヽ 一“０﹂一∽Ｏ Ｃ〓に ０ 一
＞
Φ﹂０ 一
０∽００ 匡 ＯＯ∞∞ ヽ
∞ ““０﹂一のＣΦＯコ
０﹂０ 一
０∽００Ｌ一 ΦＯ∞∞ ヽｒ卜 ︼００﹂¨の０ 一Ｃ０ ００ ｍ
一
ゝ＞コ ヽ のＣＯ卜μ Ｏ卜．
寸０．
Φ倒
．
︵︶．
コ ∞Ю．
００．ア〇
Φ﹄０ ００コ 倒卜・
ＮＯ ．ｒＯ
００ ００ ｒＯ
Ю一．
００．
寸
ｔ ΦＯ一
一
〇
﹂“
ＯＬ 匡 Ш Ｏ Ｚ Ш ∽Ш ０
ｙＯ一
Ш０
∽ Ｏ ＞ Ш０
〇 ０ ＞ Ш０
ＯｃｏＥ ゝ０∝ ∽ Ｏ ＞ Ш０
ｏコｇ Ｅ Ｅ ｏＯ
ＯＯ．
ＯＯ ｒＯ
Φ〓０¨
一
Σ 匡 Ш＞ コ 匡 〓 ０ ∽ Ш ０
，
∞卜．
００．ｒＯ
Ｏ卜．
ΦＯ ｒＯ
の０ 〓 ０ ０ ・
∽ ⊇ Ｚ Ш ∩
〓αＯ ∽０ ﹁ Ｎ Ш 匡 α Ш ０
トロ Σ ∽Шロ
，
ＮＯ．
∞〇．︶０
めＯ Ｏ ｒ．ｒＯ
， ヾΦ Ｏ Ｆ Ю劇
Φ﹄Φ ００コ
トト．
ＯＯ． Ｏ
５ 〓２ Σ
∽Ｏ ＣＣ 〓 ０ ０Φ Ｚ ヽ卜 ＯＯ ＯΦ
Ｙ Ｏ Ｚ ＞ Σ 回く コ＞
０﹂０ ¨
０∽００∝ ００∞∞ ＾
∞∞ Ｆ ﹂ΦΦ﹂０のＣ０ ３““∽
∽Ｏ ＣＣ 〓 Φ ＯΦ Ｚ 寸Ｏ ＯＯ Ｏ”
Ｎう ヽこ Ю寸０
ｙΦ一
ぃ
Ｎ Ｆ “００﹂一∽﹂０一っ０︼
∽ち ＯｃＯ﹂﹂ ＯＯ∝Ш０
ｃＯち ココ ∝ Ш＞ ⊇ ∝ 〓 ０ ∽ Ш∩
∞め ∞
Ｎ卜 ＮＯ Ｏ ｒ
Ｅ Φ〓﹄Ｏ ｓ一 ︺の一
っ〓一コ０ 工
，
Φ﹂” 一
０の０ ０∝ 〇〇∞∞ ぃ
ＯΦ≧′Ｃ０〇 一のＣＯ﹂Φ＞Ｏｍ
∞ｒ
ヽＯ．
Ｏ ｒＮＦ
∽Ｏ ＣＯ 〓 Φ Ｏ① Ｚ Ｏ卜．
ＯＯ ．
００
，Ｏ
Ｎ卜．
００ ｒ
Φ﹂０ ００コ ０ゆ ∞Ｏ ｒΦ
，０
Ｏ﹂Φ ００コ ０卜 ∞Ｏ ｒ
Ｏ﹂０ ０“コ Ｏ卜 ∞０
Φ
。
ヽい ００ ００
〇∞．
００ 卜Ｎ
∞Φ ＦＯ．
卜〇
卜Ｏ ．
ＯＯ ｒＯ
Φ 〓２ Σ
一
⊃ ШコШ ０
Ш口 Ｚ く ∝ Ｏ Ш０
Ｎ Ш ∽ ∽ ０ ﹂Шロ
∽ Ｏ Ｏ 〓 Ｏ Ш０
∽Φ Ｏ﹂００ ０ Ш ∝ Ш Ｌ ＞ ⊃ Ｏ Ш ０
ｔ ０〇 一
く
０﹂０﹂０ ０ ・
Ш 匡 Ш 卜 Ш Ш Ｏ・
Ш０
０﹂Ｏ ｃく
Ш 匡 ⊃ Ш ココ 一
Ш Σ く コШ０
０２ と こ メ
ｃＯ ﹁ Ｙ Ｏ Ｚ ＞ ⊃ Σ Ш ∩
ｒＯ．
ＯＯ．Ｆ０
∞ゆ．
ＯＯ ｒＯ
寸Ｏ ．
ＯＯ．ｒＯ
０ ０ Ｃ コｙのｔ
寸卜 〇〇 〇〇
０ ０ Ｃ コｙ∽ｔ
ω卜．
∞０ ．︶ｒ
Ｏ﹂０ 一
０∽ΦＯ 匡 ００∞∞ ＾
Ｏ卜Ｎ ＯΦ≧″ＣＯΦ︼∽Φ ０ ０ つ﹂ｍ
Φｙ０ 〇 一
Φ﹂０ 工 〇〇卜∞ ＾
０や０ 一〇０﹂一の０ コ﹂Ｏ ＬＯΦ“∽
＾
ｙ ヨ﹂“﹂ｏＶ一
〇〇Ю∞ 寸” 一〇０﹂”∽ｙＯΦｍ ﹂０一Ｏ Ｌ
ギ ∝
Ｏ卜 ＯＯ ｒＯ
Ｏ﹂０ ００コ ЮΦ ∞Ｏ ｒめ
トト ｒＯ Ｏ ｒ
Ｏ Σ 崎 ｏ卜 ︵
ｘ︶ ｒｏ
のＯ Ｃ“ 〓 Φ ＯΦ Ｚ ＮＯ．
∞〇 ． Φ
ＯЮ．
ＯＯ ．ｒＯ
， ∞卜 ∞〇．アΦ
ΦゝΦ Ｏ“コ
，倒
トト アＯ Ｎ
︵﹄﹂ ︶ の０ 〓０﹂０ ０コΦＬ ぃ
Ｃ﹂ｏ 一
ＯＮＯ﹂ｍ Φ ０ ０ ｃ一
Ｏ Ｅ Ｏ∩
Ｃ０ ０〇一∽ ０寸 ｒ∞ ぃ
寸 ｒ “００﹂︶∽∽ＣＯ ﹁︰ 一∽
のゆ ｒｒ
ｒＯ
ＣＯつ Ш∝卜一
くΣ Ш０
５０Ｚ Ш∝ШくΣコШ∩
ヽ
０〇一
Φ＞﹂０“〓０ 一
コ ０卜Ｏ∞ ＯＯ ｒ ″００﹂“∽﹂Φ∽一
う０ 一
０一ΦＹ
ヽ
ΦｙΦ Ｏ Ｅ っ匡 Φ﹂０ 一
０の０ ０ ∝一
０ 一∞∞ Ю∞ Ｆ ン０●﹄︺∽００ ０ エ
Ｏ﹂Φ ００コ ＯЮ ∞Ｏ ．
ＯＯ
，
Ｏ≧´コ”コ ＯＮЮ∞ ．
０∞ 一〇０﹂“のＣΦＯ﹂ヽの００ ヽこ
ＯゆＯ Ｆ︲Ｏ Ｆ︲０倒 Ｃ０ ００ ■ ０＞Ｏ
Φ﹂０ 一
０∽ΦＯ∝ ＯＯ∞∞ ぃ
０ ∽ＣＯ 〓０“∽
Φ一
卜ヽ Ｃ一
Ｅ”＞一 匡 Ш 卜 ∽ ０ ０ Ш ∩
ゼ ΦＯ﹂０ ２ Ш ∝ Ш 卜 の ０ ０ Ш ０
ｔｏ⊇ 一
Ｏ ШＺШ００ Шロ
ｂ﹂ＯＹ 卜ＯШＯコＯШ０
∞Φ．
ＯＯ ｒＯ
∞ゆ ＯＯ 卜〇
Ｏｒ
トト Ｏ ｒ．
めΦ ＯＯ ｒＯ
ＯＯ．
∞Ｏ ．Ｆめ
Φ﹄Φ ００コ ＯＯ Ｏ ｒ Ｏ
０ ０ Ｃ コｙ∽ξ５ ∞卜．
００ ００
，
Φ﹂Ｏ ００コ ∞卜・
︹
Ｘ︶．
倒ｒ
０ ︵﹀ Ｆ∽卜∞ ．
Ｆ一Ｏ 〇 一
＞” ｍ
卜Φ ︺“０﹂“の０ ∽﹂０ ０ ＣＸ 一
∞ΦＯ ｒ ﹂０ ０ Ｅ Ｏ︺００ の ｃｏ ｏΦ 〓 Φ＞Ｏ
，
ＯｙΦＯ ∽一
Ｏξ
， ＣΦ ＯΦ 〓 ０＞
Φ卜Ｏ ｒ︲∞︲∞ ｒ
Ｏ
ｃｏｏ ﹁ ０ ０ ∝ Ш コ Ｏ Ш ０
Ｏ卜Ｏ Ｆ︲Ｏ ｒ︲０ Ｃ０ ００ 〓 ０＞︵︶
ｒＯ．
ＯＯ．ｒＯ
コロ ｍ Ш ｏ
匡 Ш ∽＞ ｍ Ш０
ｏ Ｏ一５０
ヽＯ ＣヽΦゝ５
一
聖 ﹂０ ●Ｏ Ш ≧ ′⊃ コ く Ｏ Ш ∩
０ ０ 匡 Ш コＯ Ш ０
∽だ ０︵Ｔ の一
〇 Ｏ ＣШ 倒Φ ”Ｏ Ｎ Ｆ
Ｏ卜 ＯＯ ｒＯ
ｒ卜 ＯＯ ｒＯ
，
∞い ００
国〇
０﹂Ｏ ｃく
ぃ
Ｅ ０ ０ΦＮ一
Ｏｏ卜∞ Ｏ ＦＦ ︺“ ０﹂“∽０﹂“ 一
Φ∽ΦＯ Ｃ
ｍ ゝ＞Ｎ のＣＯＬ﹂ 卜Ｏ ∞Ｏ Ｆ∞
Φ Ｏ ＣШ Ｆ卜．
〓００ 口 ︰∽一
卜Ｏ ｒＯ
∞０ ００ 卜 〓
ア〇
∞卜Ｏ ｒｉＦ︲ ＣΦ ＯΦ 〓 ０＞Ｏ
Ｎっ ヽこ Ｎ卜．
ｙΦ 一
卜Ｏ ｒＯ
ＯＯ ．
０
ヽ
﹂０︼のＣ コ Ｃ二 Φ ＯＣ ¨
Ｏトト∞ Ｏ Ｆ ，
“００﹂︺∽ＶΦＯ≧′Ｖ
０﹂０ 一
０のΦＯ∝ 〇〇∞∞ ヽ
∞ヾ ︼００﹂“∽Ｆ一Φｙ 〓ａ
Ｏｙ００ ⊆﹂う∝ ０﹂０ 一
０∽ΦＯ ｒ ｏ ｒ∞∞ ＾
∽Φ Ｃ ＣＯ 一
∞ ＣＯＣ 一
二卜 ０ ０ い００■０
∽ＣＯ﹂Ｌ ΦΦ ．
∞〇．Ｆめ
∞Φ ∞０．ＦΦ
ＯΦ ＯＯ．ｒＯ
Ｏ ｒ．
寸Ｆ
∞Φ．
卜０ ００ ｒＯ
のＣＯ﹂
Ｌ Ш∽〇〇コ
ｙ﹂一
０ ∽ＺШ００くΣ
ｘｔ、
ＯΣ Ｏ∝ШｍコШＹШくΣ
創 ００３ ｃｏΦ一のＣＯ ＣＯ Σ
の一
Φ Ｏ ＣШ 〓 Φ ００ Ｚ ｒ卜．
∞〇．ア∞
ぃ
ぃ
，
Φ﹂０ 一
Φ∽Φ Ｏ∝ 〇〇
∞∞ 卜卜 ︶ｏｏ﹂］∽Φ∽一０匡
０﹂０ 一
Φ∽００ 匡 〇〇∞∞ ぃ
〓ｏ ｏ﹂０ ∽
０一
ＯＮΦ＞Φ〓 Ｎ Ｏ ＣＯ ｏ ｃ ξ５ ０ΦＯ∞ ヽＮ 一〇０ ﹂０のΦ 一
∞Φ ００ ．ＦＯ
Ｏ卜．
ＯＯ．▼０
一Ｆ
ＯＮ．
寸〇．
、一
コ
こ≦ ∽ＺШ＞Ш一
くΣШコ
ｔ００５〓 Ш匡一
≧一
５ Ш匡ШＹＯコ
，
ＣＯ一
のＣ００ コШく
”
卜のШｍｍＯコ
∞Ｏ ｒ∞
０卜．
， 、一〇 ｒ
ＣＯＬΦｙΦ卜
００ 寸〇
Φ崎．
Φ Ｏ ＣＤｙ∽ξ
Ｏ卜．
Ｏ ｒ．
∞ｒ
ＣΦ ００ 〓 ０＞Ｏ
Ｆ
め
Φ∞ｏ．
ＯШＴＯШめ ▼
〇 〇 ０ 工 〇〇∞∞ ＾Ｆ 一‘０﹂一∽Φ﹂０ 一
０∽００ 匡
∽〓 一
〇 〇 〇０ 一
〇卜Ｏ ｒ︲卜︲ｒＮ Ｃ０ ０Φ 〓 Φ＞Ｏ
ぃ
〇 Ｏ ＣＯ Ｃ Ｆ＞＞
Ｏ﹂０ 一
０の０ ０Ｃ ＯＯ∞∞ 卜∞ 一〇０﹂︺∽Φ 一
ＯΦコ Ш匡一
くΣくコ
，
ゆ〇 ゆ〇
ＯＮ．
ＯＮＯつ ШコШ卜ШＶ
い
コ ト∝ШｍΣくコ
ΦＯ．ｒＯ
︶卜．
Φ
０〓２∝ 卜ШＯ＞コＯ〓
Ｏ﹂
〓 ＶＯＺココШ工０
のコШ∽＞０
ヽい ００ ＦＯ
卜Шコ型 匡０
寸ヾ０
Ｏ ｒ ヾ〇
ｒ卜．
ΦヽΦ ００コ 寸Ｏ Ｎ ｒ
Ю寸Ｏ Ｆ
ぃ
っ Ｅ ∽〓 〓ロ
﹂Ｏα Ｏ 一
ＯＯＯ∞ ０ ００３ ＣＯΦ一∽０ 〇 一
∞ＯＯ ｒ︲Ю︲ｒ” ＣＯ つ０ 〓 ０＞Ｏ
，∞
Ｏ一．
ＯＯ Ｏ
Ｏ Ｃ”Ｎ ヽЮＯ ｒ
∞∞の Ｆ
ＣｒＯつ の一
∝ШШ００００
３ 〓２ Σ ∽コく〓卜Ш００
ｃΦＯ聖﹂０＞Ｏ
Ｏ ＣＯＮ Ю寸Ｏ ｒ
卜Ｏ ＯＯ ＯＮ
ＯＯ．
００．
寸Ｏ
一のＣ つＶ ∞００ ア
Ｏ Ｆ ＯＮ
卜Ｏ．
トゆ ＯＯ．ＦＯ
ｍ ∽一
∝ШШｏｏ００
ぃ
０ ﹂０ 一
０の０ ０匡 ００∞∞ ０ ﹂ΦΦ﹂Ｏ ＣＯ一二ＯΦα ∽
崎ヽＯ ｒ
Ｃ００〓０く ＮШコ一
Ｌ
０２こ一
一
≧″卜Ш∝∝ＯＬ
ヽ
０﹂０ 一
Φ∽Φ Ｏ匡 ＯＯ∞∞ 卜∞ “”０﹂´のＣ０ ０Ｃ ｔ Ｏ∽
崎Ｏ
劇寸 ｒｒ．
いＯ Ｏ ｒ
ＯＯ．
ＯΣ ＹＯ＞⊃０
ｙｔゝ
ＣＯ”一
“
望﹂〓０ ０∝く∝Ш
．
〇〇
０︶コ Ю卜 ΦＯ．
ＮＤ ５一 ０卜．
ＯＯ Ｏ∞
ヱ０ 一
〇〇 卜劇
ｒＯ．
ＣＯα ００ こ０のＣＯ“０ン ∽Φ ΦＯ ＯＯ
００．ｒＯ
卜０．
∞卜．
ＯＯ ｒＯ
劇卜 ＯＯ ｒＯ
ｒ０ ００ ∞〇
〇〇．ア０
倒Φ．
Ｏココ Ｌコ⊃〓 Ш０
の一
﹂うＯΣ Ｌコ⊃３ Шｏ
一
ｃΦ＞ｐコ トＺＯΣ ⊃０
００Ｄ工 ∝⊃０﹂⊃０
ｔ０２ く Ｚコ ⊃ＯΣ ⊃∩
０﹂００ ＺＯａ⊃∩
０﹂
００ ＺＯＬ⊃∩
ｏ２ ﹂
，
０﹂０ ００コ Ｏ卜・
卜Ｏ ｒめ
崎Φ．
ＮＯ．
寸Ｏ
，
Φ﹂Φ Ｏｏコ 〇卜・
∞〇．ｒめ
Ｏｒ
ｒＯ ｒＯ ．
ＯＯ ｒＯ
∞卜．
﹂っ〓〓く Ｌコ⊃≧□ ａ
Φ﹂０ ００コ ΦΦＯ ｒ
∽Ｏ ＣＯ 〓０ ００フ一
０卜．
００ ０め
．
く ∽一
〇ＯＺく∝Ｌ
ゆ〇 ゆ劇
〇Φ．
めＯ．
〇〇．ｒＯ
０寸Ｏ ｒ
Φ﹂０ ００コ Φ卜・
Ｎ Ｆ Ｏ∞
∞Φ ＯＯ ｒＯ
Φ ＯＬ うｙ∽ξ
ＯＯ Ｏめ
ＯＯ．
Φ ＯＣ コｙのζ， Ｏヾ０ 一
ぃ
０∽ΦＯ 匡 〇〇∞∞ 寸∞ 一〇０﹂一∽〓 ｏ ＣＯ ｍ ﹂０コΦＬ
Φ﹂０ 一
∞Φ ｒｏ
Ｏ Σ 崎 Ｏｏ．
＾
﹂Φ一∽”Ｙ “﹄Φ ００ＮＣく Ｎ卜崎∞ ｏ ︼”０﹂´∽Φ＞０ こｙＯ、ΦＶ
＾
０∽Φ Ｏ匡
いの 一０“﹄“∽０﹂０ 一
ぃ
﹂ΦＯ ① 一
〇〇〇∞ 一〇 〇０≧′Ｃ００“∽Φ ０ ０ ぅ﹂ｍ
５０ 工 ｙ Ｆ﹂ｔ ＯＹ一
Φ一
０ 卜∞
， ぃ
っＥ のＸ 一
ｃＯ Ｅ う０〓 ０ 〇 一
口 ∞卜 ｒ∞ ｒゆ “００﹂“∽Φ＞０ こ のヽΦｙ ＣＯ つ
ぃ
﹄Ｏα Ｏ 一
〇〇０∞ ＯЮ 一●０﹂´∽Ｃ００﹂６︶
０∽ΦＯＣ一
Φｙ００ Ｅ Ｄ匡 ０﹂０ 一
〇 ｒ∞∞ ．Ｔ寸 “００﹂一の００ ０ エ
ぃ
０∽ΦＯ ∝
Ｃ“∽Ｏ Ｏ ｃｏ ００ ︼∽ Ｏ倒∞∞ 国∞ ｒ ´００﹂一∽０∽﹂”０ 一
Φ〓、Φｙ３ ぅ。 一
ぃ
Φ 。ｏＮ一
Ｅ Ｏ一〓０“Ｖ Ｆ一
ｒＯ卜∞ ０ ︺０”﹄︺のＸＯ Ｃ、〓 ０ ０ ＣＯ Σ
ぃ，
Φ︵一
Φの０ ０匡 〇〇∞∞ Ｏ
〓 ︵︼
Ｏ﹂０ 一
Ｎ 一〇０﹂一∽ΦｙΦ Ｏ 一
〇卜０ 口・Φ︲Ｏ ｒ ＣＯ つ０ 〓 Φ＞︵︶
ヽ
ΦＯ一
０＞ＬΦ“〓０ 一
コ Ｏ卜〇∞ 卜 一“。﹂一∽ＯＮぅ００ ０ ０ ０ コ〓０ ∽
Ｃ０ ００ 〓 ０＞Ｏ
¨
０ コ ∞卜 Ｆ口ＯＮ
．
︵﹀．
コ Юゆ ∞〇 〇〇
ヽＯ． ０ ００
，Ｏ
∞０．
ЮＯ Ｏ
∞卜 〇〇 ，Ｎ
∞∞ Ｏ ｒ
〇
Ｏ Ｃ﹂ＣΦＯコ
Ｏ崎０∞ ．
∞Ｎ 一〇０﹂“∽ＣＯ 一
００．
一０ 卜 ︶
，〇 ｒＯ
一〇 〇
Ｏ ＣＯ Ｏ Ｃｔ
ぃ
，
０一
５０ 工 Ｏ Ｌｔ “ 〓“ＯＶ ・．
一
５Φ エ
の Ｏ ｒ卜∞ ０∞ ｒ ＯΦ≧ こ ０〇一の〇 一
Φ
０﹂Φ Ｏ”コ トＯ ・
∞〇．ア∞
０００ ア
∽〓 っ０ ∞卜 ＯＯ．
００
，Ｏ
ＣＯ ＣＯｙＯ 卜 Ｏ卜．
６０ ．ｒ
∞Φ ．
Ｏ Ｆ Ｆ０
Ｏゆ．ＦＦ．
卜Ｎ
Φ∽．
Ｏ ｒ．ＦＯ
ＯЮＯ Ｆ
ヽ卜 Ｏ ｒ Ｏ ｒ
ΦＯ ＯＯ。Ｆ０
０﹂Ｏ ００コ Ｏ卜・
∞０
ＮコΣ Ｏ卜 ００ ｏ∞
︼Φ一
０ ∽ΦＯ 匡 〇〇∞∞ ヽ
０﹄０ 一
倒０ 一〇０﹂︼のＣＯ＞０﹂６︶ ∽
・
０一
〇 Ｏ ＣＯ∽∽０こ Φｙ０ ０ ０ Ｃ ＣＯＮ一 ∞００∞ ヽ
０∽ΦＯ”一
Ю Ｆ “ｏｏゝ一の０﹂０ 一
〓﹀一
００．
” Ｆ．
Ｎ”
０﹂０ 一０∽ΦＯ匡 ＯＯ∞∞ ヽ
∞ 一のΦＯ﹂０﹂０﹂０ ０ ２
Ｏ卜Ｏ Ｆ︲寸︲ＯＮ Ｃ００Φ 〓 ０＞Ｏ
Φ﹂０ ０”コ ヽΦ．
∞Ｏ． Φ
２﹂０つ ヽ
５Ｄ００ШＯＺ＞〓 ∽
００ち Ｏ ШΣ 匡０卜の
ｃｔ Ｅ﹂００ ＺくΣＹ００卜の
のＣにヽ
﹂ Ш卜Ш００
ＯＮＯ﹁ ∽ＺШＺШＯ∽
﹂
０●コ コШく∽ШＺＺ一
∽
ＯαＱ〓 〓α ∽匡Ш〓ＯШ∽
０お〓∽Ｏ Ｚ卜Σく∽
ｔ０〇一
く 〓 ⊃ШШ∽ｏｃ
ぃ
〇ＯＮ
０ヽヽ∞ の アＦ Ｃ０〇 一
＾
ｙ一
ｔ ｔ ｏＹ ００ゆ∞ ∞ Ｆ 一０“﹄］∽〓 ０〇 一
＜ Ｏ Ｃ一ＣＯＶ
Ｏ﹂０ 一
０の０ ０匡 ＯＯ∞∞ ＾ｒｒ ︶００﹂一り３ っ０﹂＞ コ バ︶
Ｅ Φ ００∽のコ﹂ｍ ｒ∞∞ ｒ ぃ
ヾ寸 ´”０﹂一の一Ｏ Ｏ∽﹂ＯＹ
ヽ
Φ¨
Φコ ０ “ Ｅ Ｏ ＯΦ︼０﹂，
”ｏ∞０ ∞ Ｃ００ ０と ０ エ
ぃ
一ＤＯ こ﹂ＯＬ ＯＯ ∞ 卜 Ｆ ´００﹂︶のＣＯＮＯ∝
ヽ
一う０ こ﹂０卜 ＯＯ ｒ∞ 倒∞ ヤ０ ０﹂´∽０ ０ ００﹂ｍ
卜Φ ” Ｆ ＯＮ
Ｎっヽこ ЮΦ ∞０．ＦΦ
ｙＯ一
０ Ш Ｎ 寸Φ ．
∞Ｏ ｒ一
Ｏ﹂Ｏ ００コ ∽Ｏ ｒＯ．
００
Ｎうヽこ ヽＯ．ＦＯ ＯＯ
ｙΦ一
∽¨ＣΦ ０〇 一
〓０∽Φ ︹︶ ∞Φ ∞Ｏ ｒΦ
〇〇．
卜ゆ．
Ｎ倒
，ｒ
ゞ αＯ ．
０ ５一∽ トト ｒＯ 卜
ＯＯ ．
寸Ｏ ∞ ｒ
寸Ｎ ∞Ｏ ｒＯ
∞０ ．Ｆ０ ０ ア
卜Φ Ｏ Ｆ ЮＯ
∞Ｏ ＯＯ ｒＯ
●Ｏ ＮＯ ．
Ｏｒ
卜Ｎ 一ｒ．ＦＯ
ｒ〇 一６ 一〇
卜Ｏ ｒｒ ∞〇
卜一 ００ ∞〇
Ю卜 Ｏ ｒ ｒＯ
００ち Ｏ Ш≧′
ＯＺ
０∝ ∝Ш一
一
〇０い
卜ＺШΣＣく﹂
〓αＯの０﹁ ＺШトト＞⊃Ｚ
Ｃ”〓０つ Шンス︶Ｚ
ΦＮＯつ Ｚ＞トトくＬ
一
ＯＥ 一
く ＺШコ型 α
ｐ〓﹂
Φ工 ∽∝Ш卜里 ﹂
０≧´コ”コ ＯＮＯ∞ ．
Ｏ Σ Ｏ一０﹂０︶
卜一 Ｆ 一〇０﹂一∽Ｃ〇 一
ぃ
Ｅ ΦＯΦＮ一
０ま０﹂Ｙ
ｏｏ卜∞ ０倒 ““０﹂︶∽一
Ｏ﹂０ 一
Φ∽ΦＯＣ ００∞∞ ヽ
寸０ 一〇０﹂“∽∽Ｏ ＣＯ Ｃしく， 一∽
Φ﹂０ ００コ ヽゆ・
い〇．一〇
０ ０ Ｃコｙ∽ξ５ ∞０．
倒Ｏ Φ Ｆ
∞い ＯＯ ∞Ｏ
ヾＯ ＯＯ ｒＯ
，〇．
Ｎ卜．
〇
ｒＯ
＞コ〓 ≧″Ｚ一
卜∝くΣ
ｃｏＥ﹂
００ ⊃Ш一
工くΣ
Ｏ●コ ∽コШШ∝∝ＯΣ
ＯＮＯつ ＺШく一
﹂
∽∽ШΣ
ＣＯＯ］
Ｃく ＺШトトくΣ
Ｏ一
３０●コ ト∝ШくＺ
﹂０“
焉≧´トエШく＞ＯΣ
ＯＮＯつ 卜Ｚくのの一
﹄
⊃α
ｃ扇 覇〓 Ｏ Ш工ＯШコ ＞卜Ｏａ
０﹂ΦＯ ∽卜ШコＬ
Ｏ﹂
ｔＣΦエ ト∝ШくＺ＞Ш匡
ぃ
Φ＞ Ｆ＞ ︲∽一
ｏｏ 一
回 ︲ ´∽ ∞０卜∞ ヽ∞ Ｆ ＯΦ≧″Ｃ０〇一∽０∽ｙ 〓﹂や﹂ｏＶ
０ゆ．
∞〇．Ｆ∞
■”コ ΦＮ ＯＯ ∞Ｏ ｒめ
Φヒｐａ Ш匡ШくコШΣ Σ Ｏ∝
ＯｔШ Ш卜Шく∝卜のコШＯ匡
﹂ΦＥ Ｏ 卜ａＺくコШＯｃ
ぃ
〇〇∞ 卜 ︼００﹂一∽０﹂００
００ 〓 Φ＞０ 工 ︲０ っ０︶
Ｏ Ｃ ＣＯＬ Φ ０
ぃ
０こ こ ００中∽０∽ｘ 一
´ｃｏＯ ｏｏｏｏ Φ倒め ０，
﹂だ ｏ マ
一
Ｏ
００ ００
，Ｏ
∞卜．
︵
Ｘ︶ ｒ
∞卜 ヾ〇．
卜
∽一
ＣΦ ００¨
〓０の０一︶ ∞卜．
ＯＯ．
００
ヽ卜 Ｏ ｒ Ｏ ｒ
，
Ｏ 崎〇
０ Ш Ｎ ｏＯ ．
〇〇．
〇∞
Ｏ卜
＞０ ︵︶ ・０●一∽ ０卜．
００ ０∞
〇卜．
ΦＯ．
Ｏ∞
︵︶．
コ ∞卜 〇〇 〇〇
Φ Ｏ● ５ｙのξ５ 寸卜 ΦＯ Ｏ∞
∞Ｏ ｒめ
ｒ卜．
Ｅ ０ ０Φ ＯΦコ ｏいΦ∞ ヽ
∞ 夕００﹂一∽ＣΦ ００〓 Φヤ﹂ＯＶ
Φｙ ００ Ｅ ョ匡 Φ﹂０ 一
０∽００匡 ０ ∞∞ ¨
００い ＯΦゝ Ｃ００︼∽Φ∽Ｃ０ ０ マイ
，
，﹂ｏＶ ００ゆ∞ ヽ
Φ““ＯＬ
Ｘ Ｐ﹂“
ＯＯ ｒ Ｏ﹂０〇 一
Φ ＯΦ 一
〇 Ｏ ＣＯコ ＯＯ卜∞ ぃ
Φ卜 一〇０﹂一∽Ｅ Φ ００Ｎ一
ヒ Φ〓 Ｏ Ｙ Φ “﹄ＯＮＯ ＣＯ 工 Ｏ∞ ｒ∞ ヽ
０一
ＣＯ一∽ｏＶ
ｙ﹂０ ´
Ｏ Ｌ０〇 一
ヽ
ｏコ ユ ０∽∽ΦＶ一
０ 〓ＯＮＯ い︶ ０︶
〇〇倒０ Φ Ｃ０〇 一
０３ つ一
〇 Ｏ ｙ 一
＞﹂Φ＞＞ ＯＯＯ∞ ヽ
＞﹂０〓
イヽ∞〇 一〇０﹂一∽〓 一
Ｏ Ｅ ●ｙ“∽Ｏ Ｏ ｏ倒ｏ∞ ぃ
ｏ∞ ］” ０﹂︼のＣＯの﹂０一０﹂
ヽ
Φ﹂０ 一
Φ∽ΦＯ匡 ＯＯ∞∞ Ｏ∽ ｒ 一〇０﹂０∽ＣＯ 〓０一∽
０﹂Φ ００コ ０卜・
ＯＯ Ｏ∞
∽一
Ｏ Ｏ ＣШ ・
〓 Φ ＯΦ Ｚ トト めＯ ｒめ
０﹂０ う０コ トＯ ∞Ｏ ｒΦ
＞Ｑ Ｏ︶ ０ っ一∽ トト．
．
ヽ〇 ∽Ｎ
ぃ
０﹂０ 一
Φ∽Φ ＯＬ ００∞∞ 一∞ Ｆ ００≧″ＣＯＯ夕のＣＯ﹂Φ＞Ｏｍ
ヽ
０∽
Φの００匡一
ＯＸΦ Ｏ Ｃ﹂コ匡 ０﹂０ 一
〇 ｒ∞∞ ∞ “０ ０﹂夕∽一〓 Ｏ Ｃ Ｃ 一
∽ＣＯ﹂Ｌ ∞卜．
〇〇 〇め
Ｃく Шのの＞⊃∝０∝Ш＞
Ｏ ＣＯＯ︶
い一．
ＯＯ ｒ
ｔ。ｍ 匡ШΣШく０∝Ш ．
〇〇．
Юｒ
Ｏ卜．
，
く ШＶШｍ匡Ш＞
Ｆｒ
ｔΦＯ一
めゆ〇〇．
ｔｏｍ ｚくΣШｚＺく匡Ш＞
トト．
ｒ
ＯＯｒ
．
∝卜⊃く＞
Ｏ Ｚ一
トト．ｒＯ ＯＯ
０●コ Ш卜のШＺＺく＞
ＯＣＬＯの０∝ ∽＞ШくｍＯ∝Ｚく＞
﹂
ＯＥ ︶
‘一
ＯΣ Ш〓０匡Шｍ∽ｚ⊇≧′
ｚく＞
望﹂〓０︲
。
つ ШＶШｍΣ ⊃“ Ｚく＞
Ｏ卜．
Ｏ Ｏ ｒＯ
ＯＦ
トト．
〇 ア．
０﹂Φ ００コ トト・
ΦＯ Ｏ∞
．
０．
コ ∞ｏＯア
Ｏ ＣＯＮ Ｏ寸Ｏ Ｆ
ヽ
一
０﹂ｏ Ｏ Ｙ
倒 ｒ 一〇０お ∽Ｃ 一
＞０ ６︶ ．０ ５一∽ ∞卜．
．
∞Ｏ ｒめ
Ｅ ０〇一
０＞Φ≧ ´ ｏ ｒＯ∞
ぃ
Ｏ﹂０ 一
Φ∽００∝ ＯＯ∞∞ ０ 夕“ ０﹂´∽ＣＯ∽∽Ш
ｏ、
ＯΣ ШコШくΣ Ｚく＞
ｃ０２ Σ Ш〓ＯШＯコくΣ Ｚく＞
〓ｃΦ工 Σコ０〓 Ｚく＞
０ココ Ш〓０匡Шｍ匡Шコｚく＞
Ｏ卜．
ＯＯ ｒＯ
崎卜．
ＯＯ．ｒＯ
めΦ ．
ＯＯ ．ｒＯ
。
ЮＯ ＦＦ Ｎ Ｆ
のＣＯ﹂﹂ ヽＯ．
∞Ｏ ｒめ
∽ＣＯ﹂Ｌ Ｏ卜．
卜Ｏ．ＦＯ
０ ０ Ｃコｙ∽ξ５ 劇卜．
卜〇．ｒＯ
Ｏ﹂Ｏ ００コ 寸Φ ・
∞０．Ｆめ
ヽ
ΦｙＯＯ 〓 ｒＯ∞∞ Ｏ Ｆ ︺００ ﹂一のゼ ００＞
ヽ
Φ﹂０ 一
Φ∽Φ Ｏ∝ 〇〇∞∞ ＯＯ 口ｏｏ 〓∽Φ＞＞
ぃ
Ｏ ｙ Ｃ ｔＦ ＣＯ＞ＯＬＯ ∽
デっ０ こ﹂ＯＬ ＯＯ ｒ∞ 〇ゆ 夕００﹂´∽一
＾
ぃ
Ｅ ΦＯ一
０＞Φ＞＞ Ｏ ｒＯ∞ ０ 一〇０﹂“∽´﹂００ つヽ
ШＹＯ＞Ｏ Ｚく＞
．
﹁ Σ Ш工０回Ш Ｚく＞
Ｏ寸．
Ｏ ｒ．ｒＯ
ＯＯ．ｒＯ ｏヒ ｐ α ︰ｃ００ つ Ш 〓 Ｏ Ш く 工 ０ ∽ 匡 Ш ∩ Ｚ く ＞
Ｎ卜．
Ｃ。 ａ Ш 匡 Ш ＞ 一
＞ШＯ Ｚ く＞
０¨
寸Ｏ．
ＯＯ．Ｆ〇 一
０ Ｃｏ Ｎ Ｏ崎Ｏ Ｆ
０﹂Ｏ ００コ ０崎．
∞Ｏ ｒ０
ヽ
のＣＣヽ﹂ ∞卜 ΦＯ．
〇〇
．
‘０の０ ６︶
Ｃ００ ０ ０ こ０ のＣＯ一Φ＞＞ ゆ０．
〇〇 〇め
Ｏ ｔ Ｏ。 Ｏ Ш ト ト ⊃ Ｌ Ш ∩ Ｚ く ＞
ｒＯ ＯＯ．ｒ〇 一
Ｏ∞．
ＯＯ．ＦＯ ＣＯ ｏ︺Ｃく Ш ∽ 卜 Ш く コ α ∝ Ш Ｏ Ｚ く ＞
＾
０﹂０ 一
Φの００匡 ＯＯ∞∞ ＯＮ ︼００﹂“のＣＯＮＯ∝
ぃ
ＯＶ０ ０ Φ ＣＣＯＮ ∞∞Ｏ∞ ｒ∞ ｒ ︺００﹂一の﹂Ｏα Ｏ 一
ＯΦ
ＮＯ．
ΦＯ．
Ｏ．
００
のＬＯ﹂﹂ ．■ ０ ０Φ Ｚ Ｏ寸Ｏ ｒ
Ｏい
，
Φｏ ｏｏ
０Σ Ю Ｎ卜．
００．
ＯΦ
Φ Φ Ｏ Ｃ コｙ の電５ 崎Ｏ．
００﹂Ｏ Σ
卜Ｏ．
ＯＯ．ｒ〇 一
Ш＞ Ｏ 〓 ０ 征 ШＶ ШＯ Ｚ く ＞
Ш Ｏ Ｚ ＜ ＞
ШコШ Ш 卜∽く Ｏ ШＯ Ｚ く ＞
﹁ Шコ Ш Ш 卜∽く Ｏ
∞す０ ア ．
００．ｒＯ 。﹂Ｏ Σ
∞卜．
００ ＦＯ ∽Ｃ。﹂Ｌ ＞ 匡 Ш Ｙ ∝ ⊃ ト
▼卜．
。。Ｌ。 Σ Ш ︼ ０ コ く ＞
∞Ю Ｏ ｒ．
Ｏ Ｆ 一
Ｚ ШＯ 〓ト
。。﹂。 Σ ∽ ＞ Ш 〓 ト
ＯＯ ．ｒ〇 一
Ｏせ．
Φ﹂。︼
ト∽．
〇 ア．ｒ〇 一
寸Φ ＯＯ．ｒＯ ﹂。 。０エ ト Ш ⊃ σ ⊃ Ｏ ト
ヽ
．〓０∽Φ 一︶ ∽ＬＯ﹂﹂ ゆ寸 ＮＯ ∞Ｎ
ト一．
ＯΦ ΦＯ だ 。 ０ っ〓 Ｚ Ш Ｏ ココ く ト
０．
Ｏ 。﹂。Σ ШェＯＺくト
ＯＯ．
う
ｒ
Ｏ﹂０ ０”コ Ｎヾ ・
０ ア．Ｆ０
〇〇 ００
卜一．
Ｏ﹂０ ００コ︰ ・ＯＯ．
ＯＯ 卜Ｎ
，，
寸卜 のＯ．ＦＯ Ｏココ Ш 〓 ０ ∽ ∽ ⊃ ｍ Ｚ Ш Ｏ ｚ く ＞
０ 〓０ 〓Ｏ Ｏ卜．
∞Ｏ ｒめ
卜〇
卜Ｏ．ｒｒ．
Φト ト０．ｒＯ
∞卜０ ア︲Ｎ︲∞ ＣΦ ００ 〓 ０＞０
口
の一
Φ Ｏ ＣШ 〓 Φ ００ Ｚ Ｏ卜．
一〇．
劇Ｏ
，
Φ Ｏ Ｃ コｙ∽ξ
ぃ
ＯＶ
０ｙΦ ００ＮＯ﹂“∽０ ０ ０∞卜∞ ｏ ︼ｏＯ ﹂“の０﹂０〇 一
〇〇 ０ 工 Ｏ寸∞∞ ぃ
の一一
Ｏ寸 “００﹂“∽Φ 〓Ｏ ｍ
一
〇 〇 ＯΦ 一
ぃ
Ｏｙ０ ０ ０ＮＯＬ︺のＯ Ｏ Ｏ∞卜∞ 崎 。Φ３ Ｃ０〇一の﹂Φ“∽Ｃ Ｄ ＥＥ Φ Ｏｃ 一
ヽ
Φの０ ０﹂
Ｃ”のＯ Ｏ ｃｏ ０〇一∽ ＯＮ∞∞ ヾの 一〇０﹂︼∽ｏ﹂０ 一
Ｏｙ﹂Ｏｙ〓 ぅ ０ 一
＾
Φ ０ ０ コ﹂∞ の０ ■ ＯＣく ︲．
“∽ ＯｏＮ∞ く Ｏ ｒｒ 一〇０﹂一∽Ｏ ＣＯＮ
ぃ
Ｏ Ｆ〓ヒ ＯＶ
﹂０一っ０ 一の０＞ン Ｏ ＣＯ 〓Φ＞っ０ 工 ｒΦΦ∞ Ｎヽ 夕”０﹂一の一
ぃ
ＣＯ匡
Φ Ｏ Ｃ一
Ｏ Ｆ〓に ＯＹ Ｏ こ。 〓Φ＞っ０ 工 ∞寸０∞ 倒卜Φ ︺００﹂一の一の一
一
ぃ
０﹂０ 〓Ｏ Σ
Φ∽∽ョ﹂ｍ ＯΦＯ ア ｒｏヽ ＣＯ” 一
一
ヽ
０﹂０ 一
Φの００こ ００∞∞ ∞ ｒ ン０ ０﹂夕のＦ﹂ＯｙＯ一∽
ヽ
〇〇０ エ
ｙ﹂Ｏ Ｅ ｏｔ ＯＹ ｏ ｒｒ∞ ００ ア ︶００﹂“∽０ ０Φ 一
一っＯ Ｃ﹂０い ＯＯ ｒ∞ ぃ
０ゆ 一“０﹂一∽Ｘ﹂Ｏ Ｅ Ｏ一﹄Ｏ Ｙ
Φ﹂０ 一
０の０ ０Ｅ ＯＯ∞∞ ヽ
ＣＯ ＯΦｍ
卜Φ ︺００﹂］の０ 一
一∽ＬＯ 一
０ ∽０ ０ ０ ∞卜．ＦＦ．
卜Ｆ
∽一
Φ ＯＣШ ・
〓 ０ ０ ０２一
〇トパＸ︶ＯΦ
０寸０ ア
一卜．
ＯＯ．
ＯＯ
ゆ卜．
〇〇．Ｆ０
ＹＯＺ＞ΣШくコ＞
ｔ０〇一
く ШＶＯコ０＞
ＯΦコ ∽０＞
ＯＬ
ＯΣ 卜ＺくＺ卜〓
０卜．ＦＯ．
ＯＮ
Ｃ０〇一
Ｃく Ш⊃∝匡Ш＞
∽２﹄ａ ｖＯｚ＞Σ Шくコ＞
０∝ 卜のШ一
ＯＣ”一
匡卜匡Ш＞
∞卜．
一〇 ヽ ア
卜Ｏ ．
００．一〇
Ｏ﹂Φ ００コ Ю卜・
∞Ｏ．”０
，
¨
Ｅ ０ ０ΦＮ一
〇〇卜∞ ００ 一〇０ヽ一∽０∽の０のＣｔ ａ
０卜．
ＮＯ．
Ｏｒ
〇０．
ＯＯ．ｒＯ
０ ＣＯＮ ヽい０ 一
ぃ
０〇一
Ｄ Ｅ ∽ｙ一
口 ｏｏ ｒ∞ ｒＯ ｒ ＯΦ≧′ＣΦ∽Ш
一
５ コ ” ∞Ｏ．
∞０ ．Ｆ∞
Ｃ●０ ■０∽匡ШШΣ∝Ш＞
一
０一
ＯΦこ一
く 〓０∽匡ШШΣ匡ｒ ′
，
つ Ш卜００匡Ш＞
一
０“〓００匡 Ш∽∽＞⊃∝０匡Ш＞
ＣΦ一
０ココ トＹＯШくＺ匡Ш＞
一
〇０こαＯ匡 ＺШコ⊃ШΣ ∝Ш＞
、三≧¨ 〓００匡ШШΣ匡Ш＞
ゆ０．
∞〇．
ЮＦ
ΦΦ ．
００．ＦＯ
ゆ０ ．
ＯＯ．ｒＯ
Ｏ卜．
ＯＯ 寸 ”
∽Ｃ，
Ｏ﹂Ｌ ＯΦ．
∞Ｏ．”Φ
．
０コ ∞卜∞０．
Ｆ
Φ
ＯＯ．
ＯＯ．ｒＯ
ぃ
Ｅ ０００の一
Ш ｒＯ卜０ 一０“ヽ一ＯＸΦΦｍ
ぃ
〓“０﹂ＯＮＯ Ｚ Ｏ∞卜０ ０卜 ︼００﹂一∽ＣＯ＞０■０ ∽
＾
０﹂０ 一
Φの００∝ ＯＯ∞∞ ＾口崎 ヤ””﹄“∽Φ Ｅ Ｅ Ｏ ロ
ＯＮ
Ｏ卜．
Ｎ ア．
一一．
∞〇．ｒＯ
Ｏ卜０ ア︲Ю︲Ｏ，ｒ Ｃ０ ０Φ 〓 ０＞︵︶
０﹂０ 一
Φ ∽Φ Ｏ∝ ＯＯ∞∞ ． 一〇０﹂´∽Ｃ００ 〓の００ ０∽ ︲ ∽
一い ＯＯ ｒＯ
ｍ ＞＞ ｒ Φ Ｏ ｃ Ｄｙのｔ５ 卜Φ．
０ ７．Ｆ０
，
卜０．
００．ＦＯ
卜∞０
ヽ
﹄０ 一
ＮＯ ＯＯ
コ ＯＯ崎Ｎ ０ゆ Ｃ０〇 一
・
Ｏ ＣШ ・
〓 ０ ００ Ｚ Ｏ卜．
∞Ｏ．ｒｒ
ΦＯ Ｃコ〓 ∽一
≧′ ∞∞Ｏ Ｆ
，ＯＯゆ ぃ
ｘ一
ｔ ｔ Ｏｙ ∞ ∞０ 一〇０﹂夕のＸΦΦｍ
一卜Ｏ Ｆ︲∞︲ｒｒ Ｃ０ ０Φ 〓 Φ＞０
鶉
=Ⅲ
く
ヽヽ∞Ｐ Щ い く曽 く﹃ Ｑ Ｏ ヽ ．
、ヽ、、ヽ 、も、ヽ
ヽヽ、 ミ、ｏοヽ 、、、ヽヽ ミ、、ヽ
ヽ”
ヽ一 ．
﹂ヽヽヽ０ヽ
ヽやヽ％ 塗 ヽοヽヽ、、ミＳ 、もｏヽ ヽヽ、 、ヽヽ 、、¨ Ｎ
ヽ ミ、Ｎ ミ 、 ミヽヽヽ ミＳＳｔ一ヽヽ陀﹁ ，
ヽヽ、ぅ ミヽヽヽヽ
＾
ヽミヽヽ０ミヽヽＳ ヽミぃ、ヽぃ、¨ ¨、οヽ卜 ヽ
やヽ ゞ ヽヽき﹁、Ｎミｏ ヽＯＯ
く、ミ 、 ミミミミセ＾
ヽ︲
ヽ ヽ、ｔヽ≧ ミ、ヽ ヽさい、
﹁ヽ
ヽミ ヽ
、、、ぃ、もヽ
﹁、、、
ヽ
セヽこヽ
ミ、
ヽ、ヽヽヽらヽもヽミヽヽヽ¨∝ヽ０ヽ
ヽミぃｓミ ミ、へ
﹂ヽヽ ヽヽヽｏｏ 。ぃ ¨ ヽ
ヽ
ヽ
ト
．
ヽ
ミｏもミ 、
べ
´
︶、、ミヽ・
二ヽ
ヽヽヽヽヽヽヽミゝ ヽへ
．
ミ。、ミ ヽ０ ごヽヽこ 、¨ヽο ヽ００
ヽる０ ミヽヽＹ
０■、
ヽヽミＳＮト ミ ミο、 お ご 、ミミヽ
﹂ヽミヽミ ミ 、 ヽο ヽヽも、シゞ 、ヽ 、に、、、ヽ ヽυ
ヽ
ヽο ヽヽ ヽミも、日
ヽヽヽヽ ヽヽ い
ヽヽ０ヽ ミヽヽ
．
ヽ、οヽＳ 、、ミ ミヽοヽ一 ミヽ、 へ
ごミ、
、
、口ヽＯ ヾヽヽミ ヽ︺ヽｏだ。０
ミ、
ミ ヽヽ、
ヽ、υヽ
ヽく日く∽ヽ
Albrecht Rodenbach nu...
1880
‐ 1980
...Alleen )n ons de spijt ucor uat hii zou
geu'orden z)jn, na datgene uat hii reeds
1!d:
geu)eest.
Joris DE BRUYNE (1956\
straks, op 23 juni 1980, is het honderd jaar geleden dat Albrecht Rodenbach te
Roeselare overleed. De herinnering aan dit feit rechtvaardigt de vraag naar de
betekenis van de " wonderknape van Vlaanderen D, zoals Rodenbach in de historiografie van de Vlaamse Beweging zijn naam zag boekstaven. Heeft het bovendien nog zin in het actueel tiidsgebeuren in Vlaanderen en in de wereld, te willen stilstaan bii e6n der flamingantische dwarsliggers wier ideodn en acties
zovelen begeesterden, inspireerden en voor de vlaamse zaak in het strijdperk
deden treden. Vernoemen we slechts : August Vermeylen, Jules Delbeke uit
Roeselare, Frans Van Cauwelaert, Lodewijk de Raedt, Lodewiji< Dosfel, Emiel
Moyson, cyriel Verschaeve. wij menen op de vraag naar Rodenbachs actualiteit
te mogen antwoorden dat Albrecht Rodenbach op heden nog een belangrijke
betekenis bezit, en dit niet all66n van literair-historische aard of als exponenr
van de evolutie in de Vlaamse Beweging.
Degelijke studies die sedert de tweede wereldoorlog de figuur, het leven en het
werk van de dichter-strijder hebben benaderd, bewijzen de onuitputtelijke veelzijdigheid van de amper vierentwintig jaar oud geworden Rodenbach. Wij vernoemen hier R.F. Lissens, F. Baur, H. Elias, L. Wils, e.a. Door hen is de mythe
die begrijpelijk rin het romantisch, Vlaams-strijdend tijdskader ook rond Rodenbach - maar dan toch niet rond hem all66n ! - was ontstaan en waardoor hij door
allen voor alles werd gebruikt en soms wel misbruikt, tot haar werkelijke verhoudingen teruggebracht. Merken wij hierbij graag op dat het demythologiseren
zelf niet tot het vormen van een nieuwe mythe mag ontaarden. lmmers de waarde die historische personen in hun eigen tijdsverband hadden, kan ook slechts
naar haar volle betekenis gemeten worden door dit tijdsverband, waarin zij leefden, te nemen en te laten voor wat het was. Het was nu eenmaal zo dat de
mensen uit het sociaal midden waarin Rodenbach leefde, een bolhoed droegen
neemt men die hoed weg dan vertekent men toch ergens het exacte beeld ;
neemt men de romantische sfeer van studentenliederen en slogans als * Vliegt
de Blauwvoet : Storm op zee | " uit Rodenbachs werk, dan ontdoet men zijn
oeuvre van een weliswaar tijdsgebonden, minder actueel, maar dan toch typerend,
zoniet merkwaardig facet. Zelfs het vurige enthousiasme dat velen door zijn wekroep en zijn Vlaamse gedichten, mochten ervaren kan men zo maar niet als
nutteloos en zinneloos gaan wegcijferen. Hoevelen hebben niet getrild bij het
horen of het declameren van < De Eerste Martelaar , " Sneyssens
", " Fierheid ",
" Klokke Roeland ", " Psalm "...
;
De op de juiste plaats gesitueerde en tot de werkelijke dimensies vermenselijkte
Rodenbach, blijft inderdaad en des te meer nog een waarde behouden : wie hij
WaSenwathijbetekendevoorV|aanderenkanonsminstensookopvandaag
blijvend inspireren.
als
Vooral de jeugdige * levenskracht' vdn een kunstenaar-mens stond stellig
van
tolk
de
jongeren
Vlaanderen
in
* oorbeeld ) voor de leugd. Hij was voor vele
eigen overmoed, van onweerstaanbare dadendrang die geen tegenstand duldt
en van het zichzelt willen zijn totaal en spijt alles en allen'
* Vooruit
! Vooruit I tot spijt van wie 't beniidt ! "
:
onbevreesd voor pedanten, wederkampers, benijders, gemakzuchtigen, zwijgers'
onverschilligaards, ja-knikkers en meelopers. Dit revolutionair, herscheppend
jeugd aanspreken'
accent van de . Groote Stoorder " kon niet anders dan ook de
"Zoo leel dan, Jongeling,
en onweersraanbaar vervoere u Drift tot levenswerkzaamheid "'
Deze dadendrang was trouwens vergezeld van een grote " eceimoedigheid ". Het
vroeg dan toch wel moed, me dunkt, om tegen eigen familie, tegen gevestigde
pedagogische structuren, tegen waardige kerkeli.ike en wereldliike gezagsdragers
in, partij te kiezen voor hen aan wie onrecht werd aangedaan, voor de verdrukten, de achteruitgestelden, de geknevelden. En dit waren voor Rodenbach eerst
en vooral * al , de Vlamingen ; dit was ook hii-zelf. Scherp en tragisch heeft hii
deze persoonlijke " vernedering " vastgelegd in een enig sonnet' dat hij in de taal
waarin hij thuis en op school was opgevoed, voor zijn kozijn de bekende franstalige schrijver Georges Rodenbach, in 1877 schreef, sonnet dat hij cynisch als
" Eene Fransche Zonde " betitelde.
" Peut-6tre, mon Cousin, avez-vous souvenance
comme, nous promenant nous deux en discutant,
nous rompimes un jour mainte courtoise lance,
vous, jeune fransquillon, moi, ieune flamingant.
Aujourd'hui dans l'ardeur de ma pleine jcuvence.
je
maudis et l'ld6e et la Muse de France.
sentant, moi, pour doubler ma haine de Flamand'
sourore encore en mon coeur notre sang allemand.
Cependant, quand i'ai lu vos vers, le peut-on croire
mon gaulois de jadis tintant en ma memoire,
voildr que je me prends a vous faire un sonnet,
?
et, tout en souffrant mal qu'un Rodenbach prefere
au chant du Schalde blond la chanson du Trouvdre,
ir vous dire : Cousin, c'esi beau comme Musset. "
Spijts de scherpe strijdvaardige woorden is deze tekst menselijktragisch.
Zijn jeugdige strijdvaardigheid belette Rodenbach niet te zwichten voor de
. Waarheid ". Onaflatend streefde hij naar de waarheid, voor geest en hart, voor
verstand en gevoel. Zo kende hii voortdurend een zoekende twiifel, een psycholo-
gische onzekerheid.
34
" Ter Waarheid streeft mijn twijfelend gedacht
ter waarheid streeft mijn rusteloze ziel
ter waarheid wille ik steeds met al mijn krachten,
ter waarheid, bron van balsemende vrede. "
Met dit gedicht opende
hij als met een levensmotto zijn " Eerste Gedichop
13
december
1878
te Roeselare verschenen ; ten slotte is het ziin
",
enige bundel tijdens zijn leven gepubliceerd. Rodenbach betrachtte de waarheid voor zichzelf - de innerlijke vrede; deze moest zijn vrij-denkende
geest en zijn liefdezoekend gemoed een vaste grond en zekerheid geven. Dit
ten
hunkerend streven naar zekerheid bespaarde hem dan ook geen zieleleed, de
yelte ", de innerlijke strijd, waarvan zijn brieven aan Verriest (e.a.) zo menselijk en meesterlijk getuigen. Maar ook voor zijn volk betrachtte hij de waarheid.
Vandaar zijn verbeten afkeer voor alle schijncultuur, voor de tegennatuurlijke,
bespottelijke verfransing van de Vlaamse burgerij, voor de dubbelzinnige houding van de Vlaamsgezinden, voor de stuntelige pedanterij van de kerkelijke gezagsdragers en voor het onverantwoord spelletje van de politieke levenschuwe
katholieken en de liberale < geuzen ". Hen allen wilde hij de ware en klare taal
voorhouden ; vandaar stellig zijn radicale uitlatingen en polemische bijdragen.
,.
Hij wilde de waarheid in het sociale leven (ook voor de werkman had hil aandacht), in de opvoeding (de vernederlandsing van het onderwijs), in de kunst
(hij opteerde voor een volkskunst), in de politiek (in Vlaanderen eerst en vooral
Vlaams) en in de opvatting die het Vlaamse Volk van zichzelf moest hebben.
Zijn " zin voor verantwoorde grootheid " moest hier dan ook bescheiden fierheid
opwekken voor eigen-waarde en eigen-ziin, onwankelbaar, nadrukkelilk, doorzettend, trouw. Toen hij in 1879-1880 zijn medewerking verleende aan het franstalige
studententijdschrift " La Semaine des Etudiants de Louvain " deed hii dit dan
ook bewust, rechtlijnig, onvervaard in het Nederlands. Ook deze consequente
rechtlijnigheid wordt niet steeds vermeld.
Al deze merkwaardige gaven werden bovendien gedragen en begeleid door een
bijna onbegrijpelijke, geestdriftige, ononderbroken " werkzaamheid ". Stellen wij
even Rodenbachs activiteiten en arbeid, gedurende zijn vier Leuvense jaren waarvan bovendien 66n op zijn ziekbed werd doorgebracht, op een riitje : hij was student, muzikant, tekenaar, decorontwerper, acteur, regisseur, dramaturg, dichter,
redenaar, polemist, redacteur, uitgever, organisator, studentenleider, briefschriiver,
boekenverslinder. De veelzijdigheid van zijn scheppend literair werk : episch,
dramatisch, lyrisch of eenvoudig beschrijvend of verhalend, wedijvert ononderbroken met zijn polemische en idee€n-brengende bijdragen en redevoeringen
over kunst en literatuur, maar vooral over de Vlaamse Kamp. Vergeten wij hierbij
dan toch niet de simpele, primitieve materidle omstandigheden waarin vervoer,
verwarming, verlichting, onderhoud, honderd jaar geleden zich afspeelden.
Zijn tijdsgenoten, medestudenten en professoren, hebben terecht en zonder betwisting het ( geniale " in Rodenbach gewaardeerd. Hij was dan ook de uitzonderlijke jonge man die tijdens zijn kortstondig leven tot driemaal toe in het goud
werd gezet : als laureaat van de klassieke humaniora in het Klein Seminarie te
Roeselare op 16 augustus 1876, door het stadsbestuur van Roeselare; als buitenreeks gelauwerde in de wedstrijd voor toneelletterkunde met zijn drama
" Gudrun " te Antweroen oo 20 oktober 1878. door het " Nationaal Tooneel " en
het Antwerpse stadsbestuur ; en als primus in de podzie-wedstrijd voor ziin
episch gedicht " Breidel en De Coninck " te Brugge op 24 tebruari 1879, door
de " Brugsche Broederbond ".
Zo waren tijdens Rodenbachs leven zijn kennis en zijn kunst in Vlaanderen
al
bevestigd en gewaardeerd.
- jeugdige levenskracht, edelmoedige drang
naar waarheid, zin voor grootheid, onbeperkte werkzaamheid en een geniale aanleg - waren bovendien ingednt op en gedragen door een persoonlijkheid, wier
psychogram onloochenbaar een fundamentele zoniet tragische dualiteit vertoonde. De begaafde, meeslepende " ldeale Jongeling o, die terecht verering en pidteit
afdwong, droeg diep in zichzelf een menselijke onvoldaanheid, een knagende
tegenstrijdigheid. De talentvolle twijfelaar enerzijds en de tot de uiterste conse-
Deze buitengewone eigenschappen
quenties van zijn denken doordrijvende absolutist anderzijds, stonden
in
66n
zielskamp naast elkaar. In zijn jeugdige overmoed zag hii zichzelt als een geboren leider ; Verriest heeft deze neiging zelfs gestimuleerd ; schreef hij hem
niet - Verriest die in 1879 bijna kandidaat voor de Parlementsverkiezingenwaste
leper - in een brief van oktober 1879: " Gij moet aan het hoofd staan der stad
waar gij wonen gaat ; gij moet naar de Kamers gezonden worden ; gij moet de
Vlaming zijn waarin eene geheele letterwereld haar leven haalt, haren geest en
hare wending, en een helft van Belgid, voor wet en overheid, de uitsprake van
zijn recht, begeerten en wil ". Voordien had Verriest zijn dichtwerk reeds gehuldigd en Rodenbach als de " wordende Goethe van Vlaanderen " bestempeld. Te
Gent hadden Vlaamse studenten hem op 5 september 1877 tot hoofdman van de
" Algemene Vlaamsche Studentenbond " verkozen. Deze opgang heeft hem be-
vestigd en leidde stellig tot een radicalisme, dat geenszins meer wijken kon
voor belang, taktiek, politiek geschipper en moedeloos afwachten. Sommigen
zien in deze evolutie van de mens Rodenbach dan ook de zwakheid van ziin
persoonlijkheid.
Niet alleen de persoon Rodenbach, maar ook zijn idee6n, hebben een blijvende,
inspirerende kracht.
Bekend is zijn kunstopvatting. Een herwordende, vernieuwde, eigen-bevrijdende
en bevrijde kunst in al haar vormen is per se essentieel in wat hij gaarne db
" Culturkampf " van het Vlaamse Volk noemde. De prologus van < Gudrun ",
waarin hij op het noodzakelilk zoniet oorzakelijk verband tussen nieuw Vlaams
Toneel en volkse herwording wees, mag hier volstaan ; in dit verband zag hij dan
ook zijn " Gudrun " als :
" vooruit toch ! 't ls een poging, 't is een wenk, een voorspook van
hetgene aan 't stijgend Dietsche volk de Toekomst schenken kan,
en zal, wanneer zijn Schouwburg eens, zijn echte stem hervonden,
Synthesis aller Kunst, den roem van Dietschland zal verkonden. "
Belangrijker echter zijn Rodenbachs opvattingen in verband met de ontwikkeling
van de Vlaamse gedachte. Zij liggen over talrijke bijdragen, verslagen artikels
en redevoeringen verspreid, grotelijks ook in zijn autobiografie " Wahrheit und
Dichtung aus meinem Leben ; een bundeling van dit proza is merkwaardig genoeg tot op heden niet voorhanden.
In Rodenbachs ideeenwereld - hier laten wij zijn episch-dramatische werken met
Germaanse inspiratie buiten beschouwing - is onloochenbaar, en dit tot in 1878,
de sterke invloed van zijn " Meester D en spirituele vader Hugo Verriest, en zo
ook van Guido Gezelle, aan te duiden. Bij Verriest had hij het onwrikbaar axioma
36
van de Vlaamse Beweging geleerd - namelijk : het opeisen der rechtmatige
Vlaamse rechten, hoe belangriik en noodzakelijk dit ook mag zijn, is niet afdoende om de Vlaamse authenticiteit, en ten slotte een kwantitatief-kleine en
door grotere volkeren bedreigde eigen cultuur, waar te maken ; essentieel is
de bevrijdende vorming van zichzelf, de persoonlijke bewustwording van een
natuur-getrouw mens ; dus : het Vlaming zijn, ook in kleine, banaal-schijnende
dingen, het ontwikkelen en bevestigen van een volwaardig eigen-zijn, de eigenaardigheid. Dit authentisch, persoonlijk Vlaams bewustzijn bleef bepalend voor
Rodenbachs andere idee€n.
In Rodenbachs opvattingen over en in zijn fundering van de Vlaamse Kamp, zoals hij liever de Vlaamse Beweging noemde, is een onbetwistbare evolutie aan
te stippen, waarin zijn opvoeding (katholiek), zijn stambewustzijn (Duitse oorsprong), zijn contact met de anderen (liberalen) en zijn persoonlijke ervaring
der gebeurtenissen (zijn franstalige opvoeding en familie, de Groote Stooringe,
de Leuvense Studentenafdeling van het DF, de vete met Pol de Mont) een rol
hebben gespeeld. Misschien kunnen wij het zo stellen dat Rodenbach evolueerde van ultramontaans, klein-Vlaanders zoniet West-Vlaams-folkloristisch taalnationalisme te Roeselare, naar een strijdend, niet-partijverbonden flamingantisme, waarin enkele heel-nederlandse en anti-staatse elementen invallen.
De basis bleef echter een Vlaams bewustzijn : u Dat Volk moet herleven ! Geen
ander Volk ! " ; de stelling dus van Verriest, die niet aan een Belgisch, dus staats
uitgangspunt was gekoppeld, maar wel aan het volk. In de spanning tussen volk
en staat koos Rodenbach voor het Vlaamse " volk " tegen de Belgische " staat ".
Ziin afkeer voor de vlaamsegezinde " lauwaards en wederkampers " voedde zich
ook aan deze stelling. In de tergende tragiek die uit de Vlaamse katholiek-liberale
tweesoalt voortvloeide besloot Rodenbach dan ook
" Schande den ontworden lande :
Vlaanderen kan, en recht zich niet,
Schande, schande, meerder schande :
Vlaanderen kruiot - en weet het niet ! "
Over dit te-herleven-Vlaamse-volk ging hij dan ook dromen, en riep, romanticus
die hij was, het verleden ter hulp om dit volk te benaderen, te beschri,ven, te
idealiseren en tot voorbeeld te stellen. Denk maar aan " Fierheid ", "Klokke Roeland " en andere gedichten ; en aan
pracht en kracht
't
" O I dan was schoon. Daar stond in volle
het Vlaams gemenebest, dat eigen vrij Gedacht,
die Kunst, die Nijverheid die Oost en West verheugden,
die Fierheid, deze Trouw, die reine eenvoudige deugden,
die stille taaie kracht die koningen overwon,
en bij verraad bezweek als wie niet liegen kon.
Daar stond het grote Volk, het schone Volk... "
Naarmate Rodenbach het eng-Westvlaamse anti-protestantse kamp verliet - inde Leuvense Noordnederlandse hoogleraar Piet Paul Alberdingh
Thijm moeten hier nagewezen - ontdekte hij Noord-Nederland en de Nederlanden.
Vanuit een algemeen-Vlaamse (bil Rodenbach veelal ook Diets genaamde) gezichtshoek betreurde hij dan ook de mislukking van het Verenigd Koninkrijk der
Nederlanden, van Willem | ... waartegen zijn grootooms Alexander, Ccnstantijn en
vloeden van
Pedro de vlag van de Belgische revolutie hadden opgenomen. Hil betreurde
evenwel het onbegrip dat tussen Noord en Zuid, ook op cultureel en literair
vlak, was ontstaan.
In zijn ophefmakende toespraak voor de studentenafdeling van het DF te Leuven
op 19 februari 1B7B poneerde hij : " En, ware ons vaderland zo ziek niet geweest
dat het zijne belangen niet meer kon bevroeden noch verstaan, het hadde vol
geestdrift de dag begroet waarop het wederom in zijne eenheid stond, als rijk
der Vereenigde Nederlanden, iets te zeggen hebbende in de raad der mogendheden, met een leger dat Napoleon had helpen verslaan te Waterloo, met de
tweede vlote van Europa, en met eene prachtig dagende toekomst aan de kimme. Het en duurde niet lang. "
In zijn merkwaardige ideologische voorrede op " Gudrun ", ging hij nog verder :
gescheiden en ontwik" Sinds drij eeuwen is Noordnederland van Zuidnederland
kelt het op zijn eigen. Sommige mensen besluiten daar zeer geern uit dat Noorden Zuidnederland twee gansch verschillende volkeren geworden zijn in wezen
en werkzaamheid en tot in der tale toe. Wij en geloven er niets van. Wel is waar
moeten wij bekennen dat onze gemeenschap met Holland, o.a. op het gebied
van kunst en kunde, betrekkelijk gering is, hetgene zeer te betreuren is. "
Het derde belangrilk facet in Rodenbachs gedachtenriikdom was zijn houding
tegenover de Belgische staat. Zijn Westvlaamse, katholieke traditie deed hem al
zeer vroeg, nl. in 1877, afkerig staan van al wat staatsgedoe en wettenmakeri.i
was. Hier stond hij niet alleen, denken wij maar aan Emiel Moyson. Opnieuw
volgde hij daarin duidelijk Hugo Verriest. Naarmate hij te Leuven echter naar
een meer algemeen-Vlaams, zoniet Nederlands standpunt, evolueerde, zag hij de
Belgische staat als de boeman der Vlamingen, als een louter-willekeurige macht
die (eerst in liberale) maar dan uiteindelijk toch in anti-Vlaamse handen lag : " de
staat is de vijand van het vlaamsch ".
In zijn reeds geciteerde DF-speech te Leuven fulmineerde hij tegen de Belgische
Omwenteling. " Op enen zekeren dag donderde het kanon te Brussel, een leger
Franschmans en Walen beschoot enige dagen lang ene Hollandsche schare van
bachten de bomen van het Park of Waranda, en als zij het eindeliik opgaven,
plantte men ter eeuwige gedenkenisse dier roemrijke zege, eenen boom dien
men den boom van vrij dom hiet, men zong te Brussel op dat schoon musiek
dat gii allen kent
La mitraille a bris6 I'orange
Sur I'arbre de la libert6
en s'anderdags vernam het volk door de gazetten dat het vrij was ".
Ook Brussel kreeg een pikante mep uit de pan : " Beziet Brussel. Beziet het bestuur. Wat is de Vlaming voor het bestuur ? Hoeveel onrechtvaardigheden,
schreeuwende onrechtvaardigheden
en moet hij dagelijks niet herden ?
Men
scheldt hem uit van op de tribune der Kamers. Maar dat is nog minder. Wat is
de Vlaming in zijn zelven ? " Hier horen wij opnieuw Verriest.
Al in december
1877 zag hii de Vlaamse Beweging dan ook als een reactie van
het Vlaamse Volk " zodra het verstond wat het in 1830 eigenlijk gedaan had ".
De taalwetten aanzag hij als zovele schijntoegevingen... die maar steeds in het
voordeel der franstalige wettenmakers en legisten werden geinterpreteerd en
toegepast. In de voorrede op ( Gudrun D formuleerde hij een strategische wens :
38
" God gunne ons allicht nog eens, in stede van eenthoeveel officielen nmram
en ene wet op het vlaamsch om er mede te lachen, eenen kaakslag van noger
hand, gelijk mijnheer Rogier, geboortig van Arras, ze den Vlamingen nooit en
spaarde. Dan zoude het vlaamsche land misschien nog eens rechtsraan en
SPreKen
D.
Heftig kloeg hij het feit aan dat Belgi6, politiek gesproken, niet als * land
", maar
als " provincie > van Brussel fungeerde. op het album van pauline willems, Jan
Frans Willems' dochter, schreef hij dan ook :
" Nog leeft wel 't apenras van wie uw stemme tegenmorden,
nog leeft diezelfde domkop van een staat, en item leefi
een bisschop die ons banvloekt als hij slecht genoenmaald heeft.
Des niet te min - integendeel ! - vooruit, het nijdig streven
van Vlaanderens taaiheid ! wiilems' naam ars strijdreus aangeheven
En eens zien wij ons vaderland in veie bloeite staan,
ofwel eens springt het boelken van ,t jaar 30 naar de maan
".
In diezelfde afkerigheid schreef hij : En niemand durft den veroordeelden volke
"
toeroepen : Beziet hem daar staan, die fransgebeten kaniverstan die ze in de
"
'
persoon uwer afgeveerdigden, sinds een halve eeuw bij de neus leidt, om u te
straffen dom genoeg te zijn geweest hem tot stand te brengen, en die toen nog
wilt dat gij zijn S0-jarige leugen viert... vooruii dan, en overleeft de waarheid
de komedie, kunst hare parodie, Vlaanderen-natie Belgid-vortgestel... "
De conclusie in deze gedachtengang lag dan voor Rodenbach klaar voor het
grijpen, zo schreef hij in Het Pennoen (1878-1879), nummer 3) : Eens zal onze
"
"
"
wereld zijn wat wij willen dat zij weze... wij willen dat de Staat, voor zooveel hij
met ons in betrekking zij, Vlaamsch zij ; wij willen in een woord, alle de rechten
van onze stam opnieuw erkend zien, en onze Vlaamsche nationaliteit vrij in alle
hare uitingen haar eigen innig wezen uit te spreken, zoo het behoort ,.
Moeten wil schiikkend blozen wanneer men naar Rodenbachs a3tualiteit vraagr ;
of kunnen wij nog in Rodenbachs tekst de " 50 jaar " door 150 jaar D vervangen,
"
en dan met hem de fundamentele vraag stellen, zoals hij deze in * Wahrheit und
Dichtung aus Meinem Leben " poneerde : " Wilt Belgi6 Vlaanderen ? " (en niet
omgekeerd).
Graag wijzen
wij nog op een
meestal zoniet verzwegen dan toch onopge-
merkt facet van Rodenbachs opvattingen, dat ook voor zijn tiidgenoten minstens
bevreemdend was. In het alsdan heersende bourgeois-paternalisme - ook Rodenbachs vader Julius liep de Roeselaarse burgerij af voor bijdragen voor het parochiaal Sint-Vincentiusgenootschap - en in het sociaal onrecht van zijn dagen had
hij aandacht voor de werkman. Over het opkomend socialisme schreef hij enkele
notities neer. Het gedwee paternalisme wees hij van de hand. Hij opteerde voor
een volkskunst tegen een aristocratenkunst. Onder nummer 170 in zijn " Wahrheit
und Dichtung " noteerde hij volgend werkmansliedje :
" De werker strijdt voor 't vaderland
en Don Quichotte die steekt van kant
hij naar 't zuiden, oost of weste
wijl 't werkvolk geeft zijn bloed ten
beste
Ja verre van ons dierbaar strand
leest hij het nieuwsblad van ons land
miinheer komt stilkens afgestooten
als men de vrede heeft gesloten
en zegePralend roePt men dan :
ontdek u voor den ambachtsman !
ontdek u voor den ambachtsman' "
of de begeleidende
nota daarbii van histol'ische aard was of van een eeroer cy-
nisch-critischeopmerkinggetuigde,mogenwijonSaanvragen:RodenbachSchreef
A.C. ,.
immers bij dit Iied : * luimig Iied, woorden van Kare| Christens, muziek van
arbeidersis
de
actueel
hoe
Voor een niet-geldentificeerde dichter-arbeider
literatuur?-schreefRodenbachhetzeldengeciteerdegedicht:
AAN F. J.
* Mijn groet den werkman die, met hoger gaaf begaafd'
met billike edelheid " den kiel der vrijheid " draagt'
en in het hert den zang der aable dichterminnen ;
te midden 't werken en het daagliks nooddruft-winnen'
uit eigen leven en wat rond hem gaat en staat'
lijk vlammen uit den kei, de bliide sperke slaat
der Podzie
;
en bij het rusten van den avono'
in hoger bezigheid, zijne eedle ziele lavend'
in 't dichten vreugde schept, en 't vlaams en rooms
door scherpgebekte " iamben
Bij deze * ldeale Jongeling
",
"
gemoed
luimig klinken doet' "
Juli
1877
met deze baanbrekende en voor zijn tijd
merk-
waardige ideeen, bleef het echter niet bij woorden. Albrecht Rodenbach heeft,
alhoewel de tiid hem kort toegemeten was, zijn gedachten ook in daden verwezenlijkt.
- in * De vlaamsche Vlagge ", waarvan hij in 1876-1877
hoofdredacteur was, in " Het Pennoen D samen met Pol de Mont, in zijn eigen
66nmalig verschenen * Nieuw Pennoen ", in ,. La Semaine des Etudiants de Louvain " - propageerde hij zonder vrees - zelfs niet voor de Leuvense professoren zijn klare en duidelijke stellingen, bepaald terzake de vernederlandsing van het
onderwijs ook in het katholieke midden.
In talrijke tijdschriften
De verdachtmaking die in zijn eigen midden tegen ,, De Vlaamsche vlagge
verspreid, zette hem zelfs aan cm in overleg met Amaat Vyncke
een suppliek te ondertekenen bestemd voor paus Pius lX ! !
" werd
in maarl 1877
Overal in " den Vlaamschen Lande ", stimuleerde hij bovendien door eigen optreen het schrijven van volkse toneelstukken, het oprichten van studentenspelersgilden : te Leuven, te Roeselare, te Torhout en in veel gemeenten van Westvlaanderen. Door actief en volks toneel moesten zij de boodschap van heropstanding, van bevrijding brengen.
Hij wist dat de bewustwording van de ieugd het beslissend middel was ter verwezenlijking van de Vlaamse herwording. Daarom trad hij doelbewust zelf in het
den en 't schriiven van volkse toneelstukken, het oprichten van studentenspelersstriidperk om
. in onze knapenschap
het kiemend zaad Ie strooien van der Toekomst mannenschap "
40
In de voorrede van < Gudrun " durtde hij dan ook doelbewust voorspellen : " Dat
de opvoeding slechts in den zin des vlaamsen kamps wierde ingericht, en alles
ware gewonnen. En dan mocht de Staat nog een tijdlang krokodillentranen storten om de voorgestelde wetten op het vlaams te doen verminken tot dat zij ons
een spot worden. De naderende Toekomst ware daar om het laatste woord te
zeggen ! ".
Meest belangrilk was echter de organisatie - voor zijn tijd enig in Europa - van
het " Algemeen Vlaamsch Studentenverbond D, waarvan Albrecht Rodenbach de
eerste hoofdman was ; organisatorisch per provinciale keurmanschappen opgesteld, democratisch van samenstelling doch topgeleid door een nationaal keurmanschap. Wie kan er de determinerende en doordrummende invloed gedurende
vijftig jaar, van dit katholiek Studentenverbond loochenen voor de vernederlandsing van het middelbaar en hoger onderwijs in Vlaanderen in het bijzonder en
voor de Vlaamse Beweging in het algemeen.
Zo was het leven, zo was het werk, zo waren de idee€n van Berten Rodenbach.
Als een meteoor schoot hij schitterend maar kortstondig doorheen het Vlaamse
heelal van de 19de eeuw ; zijn edelmoedig getuigenis, zijn levendwekkende oproep, zijn literaire betekenis en zijn fundamentele kijk op de Vlaamse Kamp lieten echter brandende, blijvende sporen na.
Niet alleen zijn kunst behoudt een actualiteit. ln 1958 bevestigde Albert Westerlinck terzake Rodenbachs strijdpodzie dat " enkele gedichten in de geschiedenis
onzer letteren onvergankelijk zullen zijn en tevens tot de merkwaardige behoren
die de Eurooese romantiek in de sector van de heroische poezie heeft voortgebracht ". Van Rodenbachs geschriften getuigde Frank Baur trouwens : " Maar
alles, ook de geringste krabbel ervan, verraadt de hoge kwaliteit van zijn talenten ".
Al is Rodenbach nu honderd jaar overleden, toch blijken zijn Vlaamse ideedn,
gesitueerd in de gekende gebeurtenissen die wij dag-in dag-uit in Vlaanderen
ervaren, beleven en ondergaan, meer dan ooit actueel. Ongetwiifeld is de diepe
tragiek van de Vlaamse Beweging, door Rodenbach zo scherp gebrandmerkt,
daar ook niet vreemd aan ; bleef de Vlaamse actualiteit immers nu al niet gedurende 150 jaar actueel
?
In de actualiteit van het Vlaanderen anno 1880 hadden velen op Berten Rodenbach gehoopt. Hugo Verriest zag hem reeds aan het hoofd van zijn stad en land.
Had Rodenbach trouwens niet het betekenisvolle axioma gesteld :
" Het verleden leeft in ons,
het heden hoopt op ons,
de toekomst straalt voor ons ! "
In deze optiek ijverde hij dan ook voor de Vlaamse bewustwording van de jeugd
" De Toekomst hoort der jeugd ! ".
Maar... hij was 66n der velen waarvan de dichter schreef
:
:
" Whom the Gods love die young ...
Ook Rodenbach was een godenkind. Zijn vroegtijdige dood brak de hoop...
u voor wat hij zou geworden ziin
". Ziin boodschap bleef echter brandend actueel
voor het Vlaanderen anno 1980.
D
M. De Bruvne
EERTIJDS...
Van ons lid E.H. Jozef Matthys ontvingen we een foto van de zes overlevenden
van de retorica 1910-1911. De foto werd genomen op hun jaarlijkse klasvergadering, dit jaar gehouden op 21 juni door eresecretaris G. Denys te Zwwegem.
Ziehier hun foto met de namen en geboorteplaats en -datum.
E.H. Karel Suykers van Vladslo - 21-11-92
H. Ghislain Denys van Moorsele - 8-8-92
E.H. Jozef Matthys van Roeselare - 2'l-2-93
H. Amaat Vyncke van Zedelgem - 1-7-93
E.P. Joseph Durvilers van Moeskroen - 5-'l-93
Erenotaris Germain Denys van Moorsele - 2-6-91
42
Verslag van onze culturele manifestatie
Recital Jo Baert
:
- Roumiana Stantcheva
!
wie na het recital van zaterdag 9 juni jongsileden in een driekwartvolle college-
feestzaal nog kan twijfelen aan het interpretatietalent van de uitgeweken Roeselaarse bariton Jo Baert, verstaat wel niets van de zo verfijnde muziekvorm van
het klavierlied. En feitelijk zou men het deze twijfelaar nog niet echt kunnen ten
kwade duiden, daar liederenrecitals in Roeselare uiterst zeldzaam zijn. Het laatste
recital in dit genre vond plaats in ...1g73, toen bariton Valeer de Vlam - toen oox
nog inwoner van onze stad - een avond met Goetheliederen bracht in de feest-
zaal van de Burgerschool.
: Jo Baert verkeert wel als liedvertolker in een heel bevoorrechte
positie. Als zoon van een oostenrijkse moeder heeft hij via de taal en de
opvoeding onmiddellijk contact gekregen met de schepping van het Duitstalig lied :
de grote weense klassiekers Haydn, Mozart en Beethoven zijn inderdaad de
stichters van een genre dat dan in de loop van de 19e eeuw zou uitgroeien tot
Duitslands grootste en meest originele bijdrage tot de wereldmuziek, in figuren
als Schubert, Schumann, Brahms, Mahler en Hugo Wolf.
Toegegeven
Als thema van zijn Roeselaars recital had Jo Baert die weense aanhef genomen
van het liedgenre. vijftien liederen met elk een zo eigen gevoelssfeer, varidrend
van stille weemoed (zoals in Mozarts Abendempfindung o) over de lichte humor
"
in Haydns liederen tot de jubelende romantische stuwing in Beethovens liederen
(bvb. zijn Neue Liebe, Neues Leben
"
"), was inderdaad voor de soro-zanger een
zware opdracht. Maar geen vrees I zijn rijke inlevende persoonlijkheid, de heel
tekstgetrouwe interpretatie en de grote waaier van stemmogelijkheden, voeroen
deze opdracht tot een ongewone hoogte. De overdracht van de gevoelens die in
iedere tekst schuil gingen, was zo geslaagd dat luisteraars die voor de eerste
keer nagenoeg met dit muziekgenre echt gekonfronteerd werden, zich atvroegen
hoe het mogelijk was dat een dergerijke verrijkende kunstervaring hen zo lang
onbekend bleef. Het was zoals de voorzitter van de organizerende oudleerlingenbond van het Klein Seminarie, de heer Leon Deburghgraeve, het uitdrukte na het
recital : " Echte schoonheid op een eerlijke manier gebracht met talent, spreekt
iedereen aan !
"
En nog een tweede feit maakt van Jo Baert een bevoorrecht vertolker: zijn huwelijk met de Bulgaarse pianovirtuose Roumiana stantcheva. Even merkwaardig als
de hoge interpretatiekunst van Jo Baert was de zo bescheiden begeleidingskunst
van de pianiste. In ieder lied kreeg de grote Forster-vleugel een heel eigen klankkleur mee : heel stir en ingetogen in Mozarts Abendempfindung of in Haydns
< Un tetto umil
", hsgl juichend in Haydns * Sailor's Song " e1 in Beethovens
" Neue Liebe, Neues Leben ", heel biddend in Beethovens ( lch liebe dich ", heel
pittig-humoristisch
in
Haydns geschiedenis van
de verriefde jongering * Eine
sehr gewohnliche Geschichte ". Haar twee sonaten, die in Re groot van Haydn
en die in Si b groot van Mozart, bewezen dat zii ook als solopianiste nog een
rijke carridre voor zich heeft.
Deze geslaagde avond waarin het begin van het Duitse lied geprezenteerd wordt,
zouden wij graag vervolledigd zien met een recital waarin de hoogtepunten van dti
genre in Schuberi en Schumann aan bod komt. Wellicht volgend iaar. Spiitig genoeg is er voor dergelijke zaken in Roeselare 66n grote struikelblok. Niet het
publiek: want een 150-tal mensen lijkt ons voor dergelijk recital een sukses: wel
de materi6le infra-struktuur : de organisatie die een dergelijk recital in Roeselare
wil op touw zetten moet al beginnen met een onkost van zegge 12.000 fr in huur
en vervoer van een vleugelpiano uit een andere stad. ls Roeselare dan zo een
ellendig provincienest dat er geen enkele treffelijke vleugelpiano beschikbaar is
in eigen stad voor dergelijke projekten. Heeft de Culturele Raad of de culturele
commissie van onze gemeenteraad nooit eens daaraan gedacht ? Zou men daarmee de stad in zijn geheel niet ook een grote dienst bewijzen ? In elk geval : dank aan de organizerende Oudleerlingenbond die dit euvel niet als onoverkomelijke struikelblok beschouwd heeft. Gelukkig maar !
J. Vanbrussel - Ret. '59
ZONDAG 20 APRIL 1980
INHULDIGING GEDENKTEKEN ( GROOTE STOORINGE,
Programma:
10 u. Eucharistieviering, verzorgd door Colliemando en de Mandelgalm
11 u. Onthulling gedenkteken met gelegenheidstcespraak
Anton van Wilderode
Bezoek aan het graf van A. Rodenbach
13 u. Feestmaal voor wie heeft ingeschreven
HOUD DEZE DATUM VRIJ
door
E.H.
Twee maal twee is onqeveer vier
Dertien jaar geleden trachtte Mijnheer Karel Vanthournout ons bij te brengen
hoe we de wortels uit de vierkantsvergelilkingen konden halen, hoe een kopvlak
en een horizontaal vlak elkaar sneden, hoe we de regel van " coisincos, effectief konden aanwenden. Hij leerde ons de wiskunde smaken zoals men kaas moet
leren smaken, zoals men wijn moet leren genieten.
E.H. Andr6 Vermeulen poogde de heren " aan 't verstand te brengen dat de
"
elektronen zich volgens de Wet van Ohm door het koper bewogen en dat zwavel-" ieg D-zuur heel wat minder zuur is dan zwavelzuur.
De examens waren examens met een hoofdletter. De minder rappe > en zelfs
"
" de rappe ) waren soms wel verplicht om tijdens de speeltijd overuren te kloppen om op alle vragen hun zeg te kunnen schrilven. Op de opiniepeiling achteraf, met de collega's, kwam je soms tot de onthutsende vaststelling dat je uitkomst op de vraag met verscheidene exponenten afweek van het meest voorkomend resultaat. De komma stond verkeerd of je had in de laatste vermenigvuldiging de fout gemaakt die je alleen onder de haast en spoed van een examen
kunt maken. De troost was dat de gedachtengang in je antwoord juist was. Het
bewijs was er toch dat je de zaak begrepen had, dat le de kern van de zaak
eigen had gemaakt. De oorzaak van het foutieve eindresultaat was een schoonheidsfoutje dat toch niet 26 belangrijk was en dat de toekenning van de punten
toch niet zo erg kon beinvloeden : de redenering primeerde wel op het resultaat.
In elk geval, een nul voor een foutief resultaat dat spijtig genoeg via een rekenfoutje het einde, was van een bevredigende gedachtengang, dat zou je onrechtvaardig, onmenselijk gevonden hebben.
Het is vanzelfsprekend dat een brug niet instort : we denken er niet aan als we
er overheen rijden. Het is normaal dat de gewelven het meubilair op de verdieping blijven torsen. Het is een schande als de verwarmingsinstallatie zich als
krap bemeten manifesteert wanneer het meerdere dagen tien onder nul vriest.
Wij die de twintigste eeuw uitbollen, we wensen correcte resultaten die beantwoorden aan onze verwachtingen, aan onze eisen en het is zeker niet duldbaar
dat we daar nog teveel voor betalen ook. Als er iets misloopt dan staan we op
onze rechten : de verbruikersunies zijn onze vriend, de wetswinkels, de advokaten en de rechtbanken behoren tot onze mogelijkheden;we hebben immers een
verzekering die de kosten van hun biistand Ceki. Fouten en tekortkomingen dulden wij niet meer
!
De menselijke onfeilbaarheid is leverbaar. De computer is geen ontdekking, het
is een ontwikkeling. Zijn taal bestaat reeds onmenselijk lang. Licht en donker,
"
"
vuur en water, warm en koud, goed en slecht, aanwezig en afwezig, ja en neen,
nul en 66n : de enige fundamentele begrippen die de computer gebruikt, kan
gebruiken. Elk probleem kan tot vragen met deze basisantwoorden uiteengerafeld worden. Het komt erop aan ze te verwerken, te combineren, zo snel mogeliik, met een brein van compacte omvang. De electronenbuis of de radioramp
"
"
was reeds in staat om het " ja of neen " antwoord te leveren. De uiteenrafelinq
VandeprobIemenresuIteertineenenormaanta|vandezebasisvragen'een
geheel was
enorm aantal * lampen, moesten ja-knikken of neen-schudden' Het
geen toestel, het was een installatie of nog eerder een centrale. Begrilpeliik dat
hetapparaat-in-bedrijfinStaatWaSomongewi|dvoordeverwarmingvande|ofunctie
kalen in te staan. De transistor werd uitgevonden en was in staat om de
technologie
De
vervullen.
te
van de * lamp " over te nemen en zelfs nog beter
vandezevindingontwikke|dezichmetrasseschreden'Deschake|ingenmet
pracdeze transistoren en hun noodzakelijk neven- of hulpcomponenten vergen
geheel
tiidens
hun
in
worden
Ze
tisch geen assemblage of * bestukking " meer'
eenzelfde etsproces vervaardigd : elk onderdeeltje met ziin gewenste karakteriprostieken, op zijn juiste plaats, met de juiste verbindingen' Het technologisch
aansluitdraadjes
:
de
bleem verschoof zich onder meer naar het mechanische
op deze u mini-schakeling " bereiken amper cle " dun-te " van het derde van een
mensenhaar. * De chip " is het resultaat geworden van de hedendaagse ontwikkelingen : multi-functies op een mini-oppervlakte'
De electronische pocketcalcualator is een voortbrengsel van dit produkt. Als benzinestation-cadeau, als verjaardagsgeschenk, of eenvoudig omdat het een vanzelfsprekende aankoop was om upto-date te zijn, elk gezin heeft minstens 66n zo',n
toestelletje. Je vindt er waarbij twee maal twee gelijk wordt aan ongeveer vler.
Je hebt eenvoudige, goede toestellen die de vier hoofdbewerkingen bieden en
enkele extra's, zoals vierkantswortel, procentberekening, mogeliikheid om een
getal in geheugen op te nemen. we kennen ook nog de wetenschappeliike toestellen die zeer veel mogelilkheden kunnen bieden. De fabrikant wil ze in elk
geval kwijt : extra vlak om een voorbehouden plaats in de jaszak op te strijken
of gecombineerd met uurwerk met wekker. Zelfs kan het opgenomen in een armbanduurwerk, maar dan behoef je toch nog een kogelpen om de toetsjes aan te
tippen.
Het apparaat kan tot de pennedoosinhoud van elke student behoren. Een investering is het niet meer. De verkopers beklagen het fenomeen omdat de prijzen
sneller dalen dan hun omzet. Elke student die zijn oma daarbij nog kan overtuigen dat een gesofisticeerde versie kan bijdragen tot een betere maatschappelijke positie, slaagt erin om over een apparaat te beschikken dat de allures weg
heeft van een computer, of toch die van een minicomputer.
Deze toestellen bieden zich aan in het secundair onderwijs, komen misschien
reeds bestraft bovenkijken in het lager onderwijs. Een computervraag : nul of 66n
aan dit < Hulpje " in de humaniora ?
we hebben ons in de loop van onze collegejaren ongetwijfeld afgevraagd waarom we aan dat zinloze vak onze tijd moesten verliezen : we voelden ons immers aangetrokken naar totaal andere toekomstperspectieven waarbii we dergelijke onderwerpen minstens konden missen. we genoten na de humaniora misschien nog een specifieke opleiding. opnieuw hadden we de overtuiging dat bij
de samenstelling van de ingerichte leergangen er van die kankervakken gemengd
werden die enkel de bedoeling hadden het pad naar het diploma saai en struikelig te maken. Mezelf valt het op dat mijn interesse eertijds op een heel laag
pitje stond voor alle familiebanden in de geschiedenis. Alle dochters-prinsessen
en zonen-prinsen gesproten uit de vorstelijke huwelijken, het was me een hele
karwei, meer nog omdat het me dan de zin gaf van de examenvraag-zondertwijfel. lk moet nu toch bekennen dat ik naar aanleiding van de opgravingen te
46
Foto philips
De vooruitgang in de hand. Van links naar rechts en van boven naar beneden
de radiobuis, de transistor, de chip en de microschakeling
:
Brugge wel eens heb willen weten hoe die familiebanden eigenlijk
staken, iets wat ik eertijds bijna niet had willen weten.
in
elkaar
Toen werden ook de normograaf of letterschabloon en de afwrijfletters geweerd
omdat de vaardigheid van de hand niet werd geoefend. Logarithmentafels werden in blitzgebruik toegelaten om misbruik van andere tafels te vermiiden. " De
Kleine Vandaele " wercl in de onderste lade van de bank geduld' We begrepen
dan moeilijk of zelfs niet waarom.
Na ons verborgen leven herinneren we ons maar al te goed de start van onze
loopbaan : de dag waarop we gedropt werden, de dag waarop al onze specifieke
kennis nutteloos bleek. Het plan om toen onze kennis die we hadden verworven
toe te passen bleek enkel de toevoeging van een nieuwe onbekende'
Heden staan we in de toekomst van ons verleden. lk geloof dat we toch weten
waarvoor we al het nutteloze van die tijd doorgemaakt en ondergaan hebben.
we zijn wel niet bekwaam om die zaken onmiddellijk op te sommen en bij naam
te duiden. De zekerheid is er wel dat we begrippen hebben leren begrijpen, leren bezitten en hanteren zOals we onze naam en ons adres gebruiken. Wanneer
ons nu iets onbekend is dan hebben we eertiids de gave gevormd om nu de oplossing te kunnen vinden. oefenen, herhalen en tijd zijn er voor nodig geweest.
De rekenliniaal is een instrument dat het doel dient : wie begrijpt, kan het effici6nt gebruiken. De etectronische rekenlineaal of calculator is ook een dienaar
die mits het opvolgen van de instructies een correct resultaat geeft. lndien de
heer het huis niet bouwt, bouwen vergeefs de knechten. Deze knecht draagt de
eigenschap niet in zich om de heer tot bouwen aan te zetten : ie hoeft bijna
niets meer te doen, zelfs niet na te denken. Geef toe dat de begeleiding een |uxe
is van de collegejaren alleen reeds omdat ze verpiicht. Jammer dat de verplichting soms na de collegeiaren als luxe ontdekt werd.
De mogelijkheid om het electronisch rekenapparaat in de humaniora te introduceren is luist omwille van de begeleiding een gelukkige zaak. De $logan :
* roken, daarom begin je er niet aan ", is inderdaad ook van meer waarde dan :
juiste voorstelling met te
" roken, zo kom je er van af ". Misschien maak ik een
of lestijd zal opeisen'
aandacht
nog
specifieke
stellen dat dit toestelletie zelfs
Daar zijn ook redenen voor.
programmeerbare rekentoestellen kosten nu ongeveer vijfduizend tot tienduizend
frank. Dit zijn redelilke bedragen voor wie ze nuttig besteed acht. De toestelletjes
bevatten huishoudelijke mogeliikheden die ingebouwd werden : de huishoudelijke
financi6n kunnen ermee uitgekiend worden, tijdverdriivende spelletjes kunnen
ermee gespeeld worden. Ze kunnen een mooie plaats vinden in de vriietijdsbesteding voor wie zich interesseert voor astrologie, navigatie in zeevaart of luchtvaart, in toegepaste aardrilkskunde of voor wie in de brede waaier van de toegepaste wetenschappen wil rondneuzen. De instructiehandboeken van de apparaatjes lenen zich reeds als ontspannende studies.
Wie het nog wat ruimer wil en een goede dertigduizend frank ervoor vrii heeft
schaft zich een home-computer aan. op het klavier tip je al wat je onthouden,
rangschikken, bewerken of verwerken wil, in. De gegevens zijn geregistreerd op
het cassettebandgeheugen. op het T.V.-scherm lees je wat je schrijft of lees ie
het resultaat dat le wenst. Met de ingebouwde computer geeft het complete ensemble zich over aan je fantasiedn om te beantwoorden aan je behoeften : je
48
programmeert het toestel maar voor wat het voor je moet doen. lk denk er toevallig aan dat een leraarsechtpaar met zo'n toestel van een ellendige puntentellingsavond (of nacht) een zorgeloze televisieavond zou kunnen maken. Het is
nog niet tot de consumentenmassa doorgedrongen dat de computer niet meer de
moderne en dure administratiehulp is van de grote bedrijven- Voor vrije beroepen
is de investering in dergelijk toestel reeds het overwegen waard. De producenten zijn zich snel en degelijk aan het voorbereiden. Grammofoonplaten zijn
reeds verkrijgbaar waarop computerprogramma's staan geregistreerd. Leen de
plaat even van je vriend, plaats ze op de draaitafel van je stereoketen en neem
ze zo over op de cassette-eenheid van je huiscomputer. Dit behoort allemaal tot
het
heden
I Zal
het een doorbraak worden of wordt het een hoogtepunt
van
stuiptrekkingen ? De technicien biedt een ontwikkeling aan, minstens op het
niveau van de elektrische lamp, de automobiel en het televisietoestel. De consument zou het deze keer kunnen weigeren.
Op hetzelfde terrein bewegen zich nog andere ontwikkelingen.
Onze buurlanden experimenteren of passen reeds de telekrant toe. (Teletext)
Samen met de signalen van de T.V.-programma's worden de telekrant-signalen
onzichtbaar meegestuurd. Wie beschikt over een teletext-decoder kan deze signalen omvormen en verwerken zodat ze oo een normaal T.V.toestel zichtbaar worden. Het aanbod is een " krant " tot een honderdtal bladzijden, met vierentwintig
lijnen per bladzijde en veertig letters per lijn. In deze bladzijden is een inhoudstafel begrepen. Via het decodeerapparaat is de gewenste bladzijde op te roepen.
Het oproepen van een bladzijde van een krant met honderd bladzijden kan tot
vierentwintig seconden duren. Dit blijft een aanvaardbare wachttijd voor de man
die verzaakt aan de stress. Per televisiekanaal kan zo'n krant gepubliceerd worden. De inhoud van de krant is zeer divers : weerbericht, wegeninformatie, sportuitslagen, beursgegevens, data van culturele manifestaties, enz. Ons land is in
beraad over het technisch systeem dat voor de overdracht van de teletexfsignalen zal toegepast worden.
Gelijkaardig en toch volledig verscheiden is het " Viewdata '-systeem. Via de
telefoonlijn wordt aan een centrale computer informatie gevraagd. Via dezelfde
lijn wordt geantwoord. Een decodeerapparaat ihuis zorgt ervoor dat de vraag
kan worden gesteld en dat het antwoord via het televisietoestel kan worden weergegeven. Even divers als de vragen kunnen zijn zal de inhoud van de antwoordende computer dienen te zijn. Ons land is in beraad... Robert Noyce, president
directeur van Intel, een belangrijke fabrikant van geintegreerde schakelingen,
meent dat de menselijke inventiviteit naijlt op de technologische ontwikkelingen.
De techniek biedt meer dan de vindingrijkheid van de mens als toepassing kan
scheppen.
Op mijn Tl-58 programmeerbare calculator roep ik even programma 20 op. Het
is het programma dat gebaseerd is op de theorie van de biorythmen. lk toets de
datum van heden in en lees op het cijferscherm onder code af dat ik er goed
aan doe dit artikel te besluiten. De calculator wijst me immers aan dat ik me
heden zowel op een fysisch, emotioneel als intellectueel dieptepunt bevind. Hopelijk heb ik U niet verveeld en tref ik (en ook U) voor een volgend nummer een
geschiktere datum.
Johan Brusselaers
- moderne
'66
ま
11意 ,象
鰈
Collegesnipperingen
o Dokter in de natuurwetenschappen, Aan de rijksuniversiteit van Gent promoveerde onze oud-leerling Gerrit Codderrs (Retorica Lat.-Wet. 1970) met grote
onderscheiding tot dokter in de wetenschappen, groep natuurkunde, met het
proefschrift : " Experimentele en theoretische studie van de terugstrooiing van
fissiefragmenten ". Proficiat.
o Wat is een kabotseken ? Naar aanleiding van het artikel Een bezoek aan het
"
Klein Seminarie 1912 u verschenen in ons vorig nummer, ontvingen we van
Herman D'HOORE een toelichting. In het bewuste artikel vroeg juffrouw H.S.S.
Kuypen : wat is een " kabotseken " ? u weet wel
o krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan.
- " schedelkappeke " zou
Gezelle zeggen - af en toonde het mij. Dat is een kabotseke. Het zwarte mutsje
Den econoom van illo tempore nam ziin mutsje
is vierkant,
't
heeft net de vorm van de schrijverslijfjes op het water. Herman
D'Hoore schrijft en sluit tevens een fotocopie in " Uit Gezelles leven en werk "
door Dr. Frank Baur, Davidsfonds Volksreeks 1930 nr. 232 dat Gezelle wel
schreef " 't zwarte kapotekelr aan ". En als uitleg voegt hij eraan toe : cfr. de
priester-kapote m.a.w. mantel. Hij schrijft letterlijk
sprak er niet van " miin kapote
:
welken paster in
W.-Vl.
En Gezelle refereerde niet naar een mutske
van 't schrijverke maar naar zijn mantel. En bovendien hoeveel mooier, meer
zwierig en waarschijnlijk meer naar de zin van de Brugse dichter is... met
zwarte kapoteken aan !
50
".
.
De Heksenketel
Diezelfde Herman D'Hoore bezorgt ons tevens een stuk Heksenketel 1949.
Hieronder publiceren we zijn schrijven.
HEKSENKETEL 1949
lk zie er dat Vlaanderen zo geren,)
(door de Po6sis-klas van Valeer Desmei)
AANROEPING (naar "
O Muzen, gij Goden in 't dichten,
Tot U verhef ik mijn stem
Komt gij in mijn werk mil verlichten
Dat ik all roepingen ken.
O Klio, gij Muze der feiten,
Euterpe,
gij klank van muziek
die klinkt naar ons toe van al zijden,
Als 't suisen van vleugelgewiek.
(Keervers)
Apollo, mijn lied,
Klinkt tot U op,
Misprijst 't niet.
O Talia, Muze der zangen.
slaat uwe hand aan de snaar.
De tonen van hart en verlangen
Gedommeld of helder en klaar.
O Muze der herderschalmeien,
Die zweeft over bergen en dal,
O kom ook ons harte verblijdn
En zing in ons koor met ons al.
Eurania, zienster der sterren,
Ruimt alle weemoed en smart ;
Toon ons uwe schoonheid van verre,
Ontroer dan ons dichterliik hart.
Kalliope, uwe gedichten
Bezingen den durf en den moed
Van allen die daden verrichten
Tot iedereens welzijn en goed.
Ptersichore, Muze der dansen,
Dans op de maat van mijn lied.
Verlicht ons de moeilijke kansen
Allene vinden vinden wij ze niet.
Erato, uw minnegezangen
Ontroeren ons tere gemoed
En doen onze ogen verlangen
Naar 't mooi en toekomstige goed'
Wij zingen nu onze gezangen
Rhetorika, houdt u gereed.
De jongens zijn al aan 't verlangen
Aan wat gii uw leven besteedt.
O Melpomene, uwe spelen
ontpersen een traan aan het oog.
Polyhymnia's verzen helen
De wond en ons oog wcrdt weer droog.
o Herman D'Hoore
Wie is die man die ons de 2 aangehaalde teksten bezorgde ?
Herman D'Hoore, van de retorica 1949, is missionaris oblaat, werkzaam in
Transvaal Zuid-Afrika. Eerst in de omgeving van Johannesburg, o.a. 5 jaar in
soweto, de zwarte woonbuurt ten Zuid-westen van Johannesburg. Later meer
westwaarts o.a. rond Potchefstroom en Lichtenburg. Vervolgens 10 jaar rond
stilfontein en nu sinds drie jaar te schweizer-Reneke waar hij de westelijke
punt van de Transvaal " bedient,, een gebied 3 x West-Vlaanderen in oppervlakte maar met slechts een 70.000 inwoners, met amper 3.000 katholieken.
Hermans volledig adres :
Herman D'Hoore
Catholic Curch
P.O. Box 213
Schweizer - Reneke 2780
Suth Africa
o ons 11 novemberteest... greep dit jaar plaats op zaterdag'10 november. Er
was een heel talrijke opkomst. Liefst 178 inschriivingen voor het avondmaal in
Park Rodenbach. De oudere generatie die jubileerde en 50 jaar terug... reeds
in 1929... het college had verlaten, zorgde voor 13 inschrijvingen (10 latijnse
en 3 moderne). De retorica 1954 die de eucharistieviering ook had verzorgd,
zat met 71 aan tafel (46 latiinse en 25 moderne). Bovendien waren er heel wat
oud-leraars en de sfeer was er ook. Een avond die een propaganda betekende
en een uitnodiging om erbij te zijn wanneer Uw jaar wordt uitgenodigd'
o En de sport op het college ? om ons rubriekje te besluiten willen we even de
sportliefhebbers op de hoogte brengen hoe de huidige studentengeneratie de
kleuren van het Klein seminarie verdedigt op voetbalgebied. Ziehier de verschillende uitslagen in het huidig schooljaar
:
Miniemen
1-3
6-0
Broederschool Roes. - K.S.R. 0-4
K.S.R. - Broederschool Roes. 6-0
2-O
lzegem - K.S.R.
O-2
Wevelgem - K.S.R.
K.S.R.
K.S.R.
- lzegem
- Wevelgem
Kadetten
lzegem - K.S.R.
Menen - K.S.R.
Vrije Middelb. Roes. - K.S.R.
K.S.R. - Vrije Middelb. Roes.
K.S.R. - lzegem
Menen - K.S.R.
1-1
0-3
0-3
5-2
5-1
0-4
Scholieren
Vrije Middelb. Roes. - K.S.R.
K.S.R. - Vrije Middelb. Roes.
Menen - K.S.R.
lzegem - K.S.R.
Menen - K.S.R.
1-8
6-0
H
3-3
2-4
De kadetten en de scholieren zijn kampioen in hun reeks en waarschijnlijk
zullen ook de miniemen doorstoten naar de volgende ronde... op weg naar
de kardinaalsbeker. Goed heil !
R. Parent
VRIENDELIJKE UITNODIGING
donderdag 27 december 1979 te 20 u. in de kerk van hei Klein Seminarie
KERSTCONCERT
door het jongenskoor COLLIEMANDO
onder de leiding van Arnold LOOSE
met de medewerking van Franky Duyvejonck, gitaar en Patrick
Peire, dwarsfluit
Op het programrna staan Engelse kerstliederen, oude en nieuwe
kerstmotetten, cantates van J.S. Bach en G.F. Telemann.
Georganiseerd door de Oudleerlingenbond
Noteer de dalum... en kom even luisteren.
Familienieuws
GEBOORTEN
en Rita Bedert - Matthys uit
Kortrijk, 2 april 1979
Tomas, zoontje van Heer en Mevrouw Karel en Chris Dumont - Bataillie uit Roeselare
- Roeselare, 3 april 1979
Leen, dochtertje van Heer en Mevrouw Pascal en Mia Vandaele-Vandermersch
Liesbeth, dochtertje van Heer en Mevrouw Hubert
Kortrijk
uit Passendale
1979
- Roeselare, 19 april
Mattias, zoontje van Heer en Mevrouw Johan en An Van Robaeys - Blomme uit
Leuven
- Leuven, 20 april 1979
Koen, zoontje van Heer en Mevrouw Lino-en en Ann De Roo - Lagrain uit Ardooie
1979
- Roeselare, 24 awil
Pieter, zoontje van Heer en Mevrouw Erik De Visschere - Blomme uit Wingene
Tielt, 29 april 1979
Jeroen, zoontje van Heer en Mevrouw Lieven en Hilde Vandekerckhove-Vandenmei 1979
driessche uit Heverlee
- Leuven, 3
Benedikt, zoontje van Heer en Mevrouw Paul en Margot Thoen - Verbeke uit RoeBrugge, 9 mei 1979
selare
Nathalie, dochtertje van Heer en Mevrouw Geert en Kathleen Wyffels - Eeckhout
Roeselare, '15 mei 1979
uit Roeselare
-
Francis, zoontje van Heer en Mevrouw Johan en Gloria Vanbrussel - Palad uit
Roeselare, 20 mei 1979
Roeselare
-
Vincent, zoontje van Heer en Mevrouw Paul Malisse - Vandenbussche uit KesselLo
Leuven, 26 mei 1979
-
Annelies, dochtertje van Heer en Mevrouw Jef en Kristin Vercruysse - Vanden
Leuven, 29 mei 1979
Bosch uit Kessel-Lo
-
Siem, zoontje van Heer en Mevrouw Johan en Martine Vandevelde-Jacques uit
Wevelgem
Kortrijk, 19 juni 1979
-
Sofie, dochtertje van Heer en Mevrouw Lieven en Maryke Marichal - Verbrugghe
uit Roeselare
-
Roeselare, 23 juni 1979
Stijn, zoontie van Heer en Mevrouw Eddy en Martine Brouckaert - Degryse uit
Roeselare,
-
Roeselare, 7
iuli
1979
Frederik, zoontje van Heer en Mevrouw Philip en Agnes Sioen - Pauwels uit Evergem
Gent, '14 juli 1979
-
Nele, dochtertje van Heer en Mevrouw Jan en Maria Bommerez - Delva uit RoeseRoeselare, 20 juli 1979
lare
-
54
Pieter-Jan, zoontje van Heer en Mevrouw Roland en Kris watteyne - Nollet uit
Gent, 13 augustus 1979
Loppem
Brecht, zoontje van Heer en Mevrouw Paul en Gemma Van Gampelaere - Decoene
Roeselare, 26 augustus 1979
uit Roeselare
Ann, dochtertje van Heer en Mevrouw Johan en Lut Bouckaert - Wybo uit Roese10 september 1979
lare
- Roeselare,
Geertrui, dochtertie van Heer en Mevrouw Leo en Mia Voet - Dubaere uit Reninge
Roeselare, 19 september 1979
-
Veerle, dochtertje van Heer en Mevrouw Daniel en Leona Hostens - Vanden19
1979
berghe uit Heule
- Kortrijk, september
Fabienne, dochtertje van Heer en Mevrouw Jean en Annie Masschelin - Bogaert
27 september 1979
uit Gent
- St.-Amandsberg,
Kaat, dochtertje van Heer en Mevrouw Bart en Ingrid Ponsaerts - De Meyere uit
Brugge
Brugge, 23 oktober 1979
-
HUWELIJKEN
Heer en Mevrouw Manu en Greet Gerard - Castermans
Heverlee, 28 aoril 1979
Heer en Mevrouw Rik en Gerda Sioen - Wydaeghe
Moorslede, 28 april 1979
Heer en Mevrouw Germain en Magda Monbaillui - Gunst
Handzame, '11 mei 1979
Heer en Mevroup Frank en Sabine Deceuninck - Van den Weghe
Zulte, 19 mei 1979
Heer en Mevrouw Marc en Rita Ternest - Vandeghinste
Rumbeke, 26 mei 1979
Heer en Mevrouw Joost en Mireille Hoornaert - Raes
Staden, 23 juni 1979
Heer en Mevrouw Geert en Ingrid Hooghe - Nobus
Duinbergen, 30 juni 1979 .
Heer en Mevrouw Serge en Karien Vanneste - Declercq
Roeselare, 5 juni 1979
Heer en Mevrouw Marc en Monique Vanden Berghe - Devos
St.-Denijs-Westrem, 20 juli '1979
Heer en Mevrouw Frans en Marleen Vervaecke-Amelinck
Breendonk, 28 juli 1979
Heer en Mevrouw Martin en Chantal Lievens - Tvdtgat
Geluveld, 28 juli 1979
Heer en Mevrouw Guido en Christine Leyn - Vansteenkiste
Torhout, 28 juli 1979
Heer en Mevrouw Jean-Pierre en Katrien Lucker - Verbrugghe
Roeselare, 4 augustus 1979
Heer en Mevrouw Geert en Rosane Vanhuyse - Vlaeminck
Dadizele, 4 augustus 1979
Heer en Mevrouw Freddy en Marijke Kindt - Florizoone
Roeselare, 4 augustus 1979
Heer en Mevrouw Robrecht en Hilde Blomme - Vanhuyse
Roeselare, '10 augustus 1979
Heer en Mevrouw Guido en Suzanne Dedene - De Bruvne
Moerzeke, 10 augustus 1979
Heer en Mevrouw Geert en Laura De Prest - Travis
Los Angeles, 10 augustus '1979
Heer en Mevrouw Peter en Kristine Delafontaine - Deckers
Melsele, 18 augustus 1979
Heer en Mevrouw Dirk en Nicole Moyaert - Obin
Hooglede, 23 augustus 1979
Heer en Mevrouw Piet en Margareta Decan - Desmet
Roeselare, 31 augustus 1979
Heer en Mevrouw Frans en Agnes Vergote - Verwilghen
Vilvoorde, 7 september 1979
Heer en Mevrouw Jean-Marie en Edith De Meester-Victor
Roeselare, 8 september 1979
Heer en Mevrouw Joost en Mieke Cardoen - Deburghgraeve
Roeselare, 15 september 1979
Heer en Mevrouw Filio en Benedikte Deboutte - De Poorter
Roeselare, 21 september 1979
Heer en Mevrouw Willy en Marie-H6ldne Goderis - Vanderhaeghe
Roeselare, 22 september 1979
Heer en Mevrouw Didier en Greet Vanhaverbeke - Verhegge
Ardooie, 28 september 1979
Heer en Mevrouw Bart en Myriam Pottie - Devriendt
Roeselare, 28 september 1979
Heer en Mevrouw Dirk en Myriam Jacques - Monbailliu
Poperinge, 29 september 1979
Heer en Mevrouw Philippe en Kristina Mulliez - Tack
Roeselare, 29 september 1979
Heer en Mevrouw Piet en Chris Desmet - Dewulf
Hooglede, 6 oktober 1979
Heer en Mevrouw Stefaan en Kristien Timmerman - Vanden Weghe
Roeselare, 6 oktober 1979
PR!ESTERWIJDING
Eerwaarde Heer Dirk Masschelein, Roeselare, 7 juli 1979
56
OVERLIJDENS
Heer Valdre Watteyne - Haghedooren, geboren
te Hooglede op 7 november
1904
en overleden te Roeselare op 7 april 1979
Heer Roger D'Hert-Despierre, geboren te Lederzele op 14 april 1918 en overleden te Torhout op 17 april 1979
Mevrouw Maria Vandelannoote - Lobbestael, geboren te Elverdinge op 18 december 1902 en overleden te Aalst op 17 april 1979
Heer Henri Vanden Bulcke-Dejonghe, geboren te Roeselare op 4 mei 1911 en
overleden te Roeselare op 17 april 1979
Mevrouw Gabridlle Vanackere- Kindt, geboren te Ardooie op 25 december 1902
en overleden te Roeselare op 20 april 1979
Heer Joost Haspeslagh, geboren te Roeselare op 3 maart 1960 en overleden te
Roeselare op 25 april 1979
Heer Marcel Verduyn-Vandenweghe, geboren te Hooglede op 8 april 1897 en
overleden te Roeselare op 28 april 1979
Heer Karel Viaene-Watteeuw, geboren te Staden op 8 februari 1914 en overleden te Roeselare op 6 mei 1979
Mevrouw Zulme Debruyne-Vanhaelewijn, geboren te Meulebeke op 11 oktober
1889 en overleden te Meulebeke op 13 mei 1979
Mevrouw Lucienne Vercruysse - Dobbels, geboren te Tielt op 3 april 1922 en
overleden te Roeselare op 17 mei 1979
Heer Eric Vanraes-Vanheerswynghels, geboren te Roeselare op 27 januari 1951
en overleden te Dadizele oo 22 mei 1979.
Heer Gerard Marichal -Van Mol, geboren te Roeselare op 5 januari 191 1 en overleden te lzegem op 22 mei 1979
Heer Robert Froyman-Van Hoorne, geboren te Langemark op 16 oktober 1913
en overleden te Langemark op 23 mei 1979
Heer Paul Willaert-Markey, geboren te Roeselare op'13 iuli 1944 en overleden
te Pattaya (Thailand) op 28 mei 1979
Heer Joseph Decock-Moerman, geboren te Roeselare op 9 september 1922 en
overleden te Roeselare op 29 mei 1979
Heer Florent Verhalle- Nollet, geboren te Brielen op 25 juni 1896 en overleden
te Roeselare op 31 mei 1979
Mevrouw Marie-Louise Stragier - Dutellie, geboren te Geluwe op 2 september 1889
en overleden te Geluwe op
I juni 1979
Mevrouw Emelie Declercq-Maddens, geboren te Ardooie op '13 juni 1893 en
overleden te Roeselare op 15 juni 1979
Heer Gustaaf Seaux-Carbonez, geboren te Roeselare op 14 juli 19'10 en overleden te Roeselare op '17 juni 1979
Heer Henri Van Herck-Boel, geboren
leden te lzegem op 18 juni 1979
te
Neerharen op
7
maart 1897 en over-
Heer Robert Dewulf -Vermoortele, geboren te Roeselare op 5 iuni 1921 en overleden te Roeselare op 21 juni 1979
Mevrouw Marie-Louise Vyvey- Dumon, geboren te Oudenburg op 11 juni 1892 en
overleden te Oudenburg op 27 juni 1979
Heer Arthur Dewulf -Blomme, geboren te Westrozebeke op 6 december 1903 en
.1979
overleden te Roeselare op 3 juli
Heer Julien Casteleyn, geboren in het jaar 1899 en overleden op 8 juli 1979
Heer Jozef Grymonprez-Wyckaert, geboren te Roeselare op 28 juni 1895 en
overleden te Brugge op 15 juli1979
Heer Albert Van Belle - D'Haelewyn, geboren te Meulebeke op 12 september 1914
en overleden te Roeselare op 17 juli 1979
Mevrouw Elza Kindt - Fossez, geboren te Roeselare op 2'l november 1906 en
overleden te Roeselare op 19 juli 1979
Mevrouw Laura Belpeer-Bulcke, geboren te Roeselare op 19 maart'190'l en
overleden te Roeselare op 19 juli 1979
Heer Jozef Brabant-Gallon, geboren te Roeselare op 30 augustus'193'l en overleden te Tozeur (Tunesi6) op 21 juli 1979
Z.E.H. Kanunnik Omer Van Besien, geboren te Heist aan zee op 4 oktober 1905
en overleden te Brugge op 21 juli '1979
Heer Danidl De Rudder-Maes, Eeboren te Brugge op 1 mei 1901 en overleden
te Roeselare op 23 juli 1979
Mevrouw Marie-Louise Maselis-Bouckaert, geboren in het iaar 1903 en overleden te Roeselare op 31 juli 1979
Heer Andreas Batailtie - Gekiere, geboren te Roeselare op 5 juni 1924 en overleden te Roeselare op 31 juli 1979
Heer Camiel Deblauwe- Monteyne geboren te lzegem op I oktober 1890 en overleden te lzegem op 3 augustus 1979
Z.E.H. Jozet Goethals, geboren te Beveren (Roeselare) op 28 iuli 1907 en overleden te Roeselare op 5 augustus 1979
Heer Gerard Delheye-Marchand, geboren te Klerken op 23 mei 1929 en overleden te Klerken op 7 augustus 1979
Heer Juliaan Gunst - Wybouw - Ver Eecke, geboren te Werken op 27 november
1897 en overleden te Roeselare op I augustus 1979
Heer Albert Roussel-Vandenbussche, geboren te Komen op 28 april 1911 en
overleden te Menen op 21 augustus 1979
Mevrouw Anna Van Leerberghe - Mahieu, geboren te Staden op 5 augustus
en overleden te Roeselare op 24 augustus 1979
Heer Jean Vanderschaeve - Verhaeghe, geboren
overleden te lzegem op 1 september 1979
te lzegem op 23 juni
1901
1926 en
Mejuffrouw Helena Hoedt, geboren te Beitem-Rumbeke op 15 mart 1898 en overleden te Roeselare op 7 september 1979
Heer Herv6 Vandekerckhove-Vanderfaeillie, geboren te Beveren-Leie op 9 december 1925 en overleden te Waregem op 13 september 1979
Mevrouw Lucie Vorlat-Decuypere, geboren te Gentbrugge op 25 juni 1899 en
overleden te Wommelgem op 12 september 1979
Heer Oscar Denys-Verrydt, geboren te Staden op 13
Roeselare op 15 september 1979
juli
1898 en overleden te
Eerwaarde Heer H. Debruyne, geboren op 26 november 1915 en overleden op
23 seotember 1979
58
Mevrouw Maria Goethals-Verkinderen, geboren te Meulebeke op 29 maart 1898
en overleden te Ingelmunster op 27 september 1979
Heer Joseph De Nolf- Deckmyn - Delbeke, geboren te Roeselare op 13 september
1890 en overleden te Roeselare op 28 september 1979
Heer Jules De Nolf, geboren te Roeselare op 20 januari 1895 en overleden te
Roeselare op 1 oktober 1979
Heer Leo D'Autry-Wytfels, geboren te Passendale op 22 augustus 1905 en overleden te Roeselare op 3 oktober 1979